پنجشنبه 03 آذر 1401 , 10:08
مردم ایران آئینه تمام نمای غیرت و ایثار
مردم ایران در ۸ سال جنگ تحمیلی با رشادتها و فداکاریهای خود بارها دشمن را شکست دادند و مجبور به عقب نشینی کردند. یونس شریفی گفت: حدود ۱۰ روز پس از آغاز جنگ تحمیلی عراق در مقابل ایران، با پیشروی دشمن از مرز چذابه، بستان و سوسنگرد به حمیدیه مواجه شدیم.
شریفی به اشغال فرمانداری دشت آزادگان و استقرار نیروها در این محل اشاره کرد و ادامه داد: مردم سوسنگرد، هویزه و هوانیروز قهرمان و نیروهای سپاه حمیدیه و اهواز وارد عمل شدند و حمیدیه را نیروهای نظامی پاتک زدند و اهالی سوسنگرد و هویزه مقرهای نظامی دشمن را محاصره و سوسنگرد را در ۱۰ روز اول آزاد کردند و نیروهای دشمن تا مرز چذابه عقب نشینی کردند.
رزمنده ۸ سال دفاع مقدس ادامه داد: پس از این که دشمن روزی جوانان عرب سوسنگرد، حمیدیه، بستان و اهواز برای مسلح کردن آنها به عنوان پیاده نظام خود و محاصره اهواز حساب کرده بود، با وقوع این اتفاق و اتحاد مردم و عشایر عرب، متوجه اشتباه خود شد و تصمیم گرفت در سالهای جنگ انتقام بگیرد.
شریفی میگوید: تا قبل از شکست حصر سوسنگرد، دشمن شهرها را در هم نمیکوبید، اما پس از آن در حملههای دشمن، هر چند دقیقه یکی از منازل مسکونی آتش میگرفت، ترانسهای برق را هدف شلیک مستقیم قرار میداد و جنگ ترکیبی ناجوانمردانه روانی-نظامی به وجود آورده بود و میخواست تا میتواند از مردم تلفات بگیرد تا سوسنگرد را تسخیر کند.
وی گفت: به لطف خداوند و رشادتها و فداکاریهای مردم سوسنگرد و هویزه و رزمندگانی که از نقاط مختلف خوزستان و کشور خود را به شهر رسانده بودند، نتوانست به اهداف خود برسد و در سوسنگرد زمینگیر شد.
شریفی در تشریح عوامل موثر در شکست دشمن در سوسنگرد میگوید: ۳ شب قبل، حلقه محاصره دشمن در منطقه تکمیل شد و ابوحمیظه که جاده اهواز-سوسنگرد را قطع میکرد، به اشغال خود درآورد، از طرفی دیگر نیز وارد ابوذر شد و بدین وسیله سوسنگرد در محاصره کامل قرار گرفت و قرار بود فردای همان روز منطقه را محاصره کند و سپس به سمت حمیدیه برود.
یادگار ۸ سال دفاع مقدس ادامه داد: رزمندگان در این شرایط در طول شب بیدار بودند و به صورت مستمر، دشمن شهر را بمباران میکرد و خودم که در آن زمان ۱۸ سال داشتم، وقتی وضع را مشاهده میکردم، روحیه ام را باختم و فکر میکردم شهر سقوط کرد، اما اتفاقی افتاد که امیدوار شدم و آن اذان گفتن موذن از مسجد جامع سوسنگرد بود و همین باعث شد باور کنیم که شهر زنده است و روحیه گرفتیم و حماسه را آغاز کردیم.
وی میگوید: در ۴ آبان ماه دشمن بعثی موفق شد خاکریزهای ما را بگیرد و رزمندگان از جمله؛ گندمکار، ذضا پیرزاده و... به شهادت رسیدند و همین امر سبب شد شب به منازل خود بازگردیم و خود را برای جنگ فردا آماده کنیم، این درحالی بود که از بیرون سوسنگرد خبری نداشتیم.
شریفی نقش مردم سوسنگرد را پررنگ توصیف و اضافه کرد: آنها با پشتیبانی از رزمندگان اسلام، فراهم کردن شرایط استراحت شبانه، تامین مواد غذایی و روحیه دادن به رزمندگان باعث شد افرادیکه از تهران، کازرون، دزفول، اهواز و... برای دفاع از خاک وطن آمده بودند، احساس غربت نداشته باشند.
وی میگوید: رزمندگان تفکری همسو با امام خمینی (ره) داشتند و معتقد بودند اگر تجهیزات و تانک نداریم، ولی حسین وار باید از سوسنگرد دفاع کنیم، این دحالی بود که بنی صدر میگفت وقتی تانک نداریم، عقب نشینی کنیم، ولی رزمندگان حاضر به اسارت نبودند.
شریفی شجاعت و فداکاری رزمندگان اسلام را مایه صلابت و افتخار ایران دانست و افزود: در شرایط بحرانی سوسنگرد، حتی زنان شهر خانهها را خالی نگذاشتند و بودند شیرزنانی که ۱۳ نیروی عراقی را وادار به تسلیم کردند.
وی درخصوص اتفاقهای اخیر کشور و تلاش برای تجزیه ایران گفت: روش جنگ تغییر کرده و رسانهها فعال شده اند، دیروز دشمن خود با تجهیزات نظامی در جنگ حضور داشت، اگر سوسنگرد آزاد شد به دلیل وحدتی بود که میان همه اقوام و اقشار شاهد بودیم، حالا دشمن به این نتیجه رسید که خود نباید مستقیم وارد عمل شود، بلکه با هزینههای هنگفت جوانان را گمراه و تشویق به ایجاد آشوب در کشور میکنند، اما باید جوانان آگاه باشند و وطن خود را به دلارهای دشمنان نفروشند.
شریفی میگوید: جوانان نباید سرباز دشمن شوند، بلکه باید با بصیرت باشند و مشکلات خود را بیان کنند.