مناجات رزمندگان

آب هرگز نمی میرد!!!

...حاج میرزا محمد سلگی، سه سال از آسمانی شدنش گذشت، او که حاج عمران و ارتفاعات کُدو تا قراویز و بازی دراز تا راس البیشه و از چنگوله تا راس البیشه و جاده ام القصر را هجرت فی سبیل الله کرد و از هر منطقه زخمی به یادگار داشت.
حاج میرزا هر دو پایش را در "برده هوش" و منطقه عملیاتی مرز بانه جا گذاشت، با این وجود سنگرهای خاکی را نشستن پشت میز ترجیح داد.
در والفجر ۸ و محور ام القصر با گردان سقاها(حضرت ابوالفضل) از لشکر انصارالحسین (ع) در عرض چند متری یک جاده و خاکریزی به طول ۱۲ متر ۱۳ روز تمام مردانه و پا به پایِ نیروهایش در برابر لشکر پنج دشمن و نبردی نابرابر بین تن و تانک ایستاد تا جایی که دیگر نیرویی برایش نماند و خودش هم به شدت مجروح شد، اما یک قدم پا پس نکشید و خط را تا رسیدن نیروهای تازه نفس حفظ کرد.

...وقتی تفاله های مزاحمین خلق تا ماهی دشت کرمانشاه پیشروی کرده بودند و در خیال خام خود قصد رسیدن به تهران را داشتند، حاج میرزا که مسولیت ستاد لشکر انصار را به عهده داشت و بیشتر گردان های لشکر در جنوب بودند، با یک گردان نیروی بدون امکانات در موقعیت شهید محمود شهبازی لشکر(چهار زبر) تمام آرزوهای منافقین و همدستان صدام را نقش بر آب کرد و در حالیکه قادر نبود با دو پای مصنوعی در میان صخره ها و سنگ ها تردد نماید، روی برانکارد و در خاکریز تنگه مرصاد دمار از منافقین کوردل درآورد و حقیقتا، در آن زمان و مکان اگر حاج میرزا و نیروهایش نبودند منافقین به آسانی تا کرمانشاه پیش می آمدند، اما این سردار شهید و نیروهای لشکر تنگه مرصاد را جهنم آنها نمود.
...حاج میرزا نام گردانش را ابوالفضل العباس انتخاب کرده بود و همیشه در لحظات سخت میدان نبرد وارد میدان نبرد می شد و فقط زمانی خط مقدم را ترک می کرد که بی هوش و روی برانکارد بود.

این عکس مربوط به عملیات خیبر و شب عاشورایی تیپ انصار الحسین(ع) در موقعیت شهید محرمی جاده خرمشهر و پیش از عزیمت به جزایر مجنون در شرایط سخت این عملیات است.
شهید همدانی مانند یک نیروی ساده سلاح دست گرفت و شهید حسن ترک زیارت عاشورا را برپا نمود...تصویر مربوط به مراسم زیارت عاشورا در همان شب معروف است.