خاطره ای از عملیات محرم

فاش نیوز - بنام خدا؛ دوباره مــــــرغ دلم هوای کوی پدر کرده، هوای رایحه‌ای که از او در من اثر کرده، محرم شد و تداعی شد، روزهای خوب اما غمناک.

در این کارزار دنیایی، هیچ چیزی بدون حکمت رقم نمی‌خورد، فقط کافیست ما اندکی دقت و تامل کنیم.

واقعه عاشورا در سال 59شمسی بوده، حمله عراق به ایران نیز در سال 1359شمسی بوده، واقعه عاشورا در سال 61 قمری بوده، عملیات محرم رزمندگان ایران در سال1361شمسی بوده و براساس مستندات تاریخی واقعه عاشورا در مهرماه 61قمری بوده که عملیات محرم رزمندگان ایران در مهرماه 1361رقم می‌خورد و اوج عملیات آبان‌ماه همان سال است.

تولد پهلوان پیشکسوت جنگ، پاسدار شهید راه‌ خدا امیریان در محرم 1317 شمسی بوده است و شهادتش در محرم 1361/08/16 در آخرین مرحله عملیات محرم بود، این تقارن داستان دارد، حکایتی پر از رمزوراز دارد.

وقتی خودکار قرمز را بر صفحه سفید کاغذ گذاشتم، در این صبح محرمی بدون اینکه به نوشتن تفکری داشته باشم، ایام شهادت پدر برایم حزن‌انگیز بود و با نوشتن بدان ایام فکر می‌کردم که ناخودآگاه متوجه شدم چه تقارن‌هایی بوده در آن ایام که هیچ‌جا ثبت و ضبط نشده و بر این شدم در این صبح ساکت محرمی بنویسم از مردان عاشق عاشورایی.

مهرماه سال1361 تیپ نجف اشرف بافرماندهی حاج‌احمد کاظمی گردان‌هایی که در جنوب داشت را بسمت غرب هدایت کرد، از شلمچه و هور، شرق دجله به سمت دهلران. رفتن به موسیان و استقرار در موسیان و چاهای نفت زبیدات، تیپ نجف اشرف که امروز لشگر نجف شناخته می‌شود، یکی از تیپ‌های عمل کننده در همه عرصه‌های دفاع مقدس بود، حضور مردی که شهید زندگی می‌کرد در رأس این تیپ حال‌وهوای عجیبی به گردان‌های تیپ داده بود. امروز حقیری مانند من می‌فهمد که شرط شهادت، شهید بودن است.

حاج‌احمد کاظمی شهیدی که دنبال گمشده‌اش می‌گشت و حال و هوای دوستان شهیدش را در حضور قلبش داشت، تبدیل به یک فرشته‌زمینی شده بود که حرف و سخنش برای همه حجت بود و بجز یک مورد، آن‌هم روزی‌ که مهدی باکری برای شهادت می‌رفت و حاج‌احمد قصد داشت همراهش برود و آقامحسن گفت: نرو. در تاریخ جنگ در هیچ کدام از پیشنهادهایش کسی نه نگفت.

در کشاکش دفاع از سرزمین اسلامی، بخصوص این که در عملیات رمضان خیلی از بچه‌های ما مظلومانه شهید شدند که هنوز بعد از گذشت چهاردهه خیلی از پیکرهای مطهرشان تفحص نشده، باید یک اتفاقی می‌افتاد و این موقعیت و این سرنوشت را تغییر می‌داد. لذا عملیات محرم طراحی شد و بیشترین و مهمترین اهداف عملیات را به تیپ نجف اشرف واگذار کردند. این فرماندهی بزرگ را حاج‌احمد به عهده داشت که بهترین گردان‌های عمل کننده‌اش را در مسیر خط قرار داد که در این گردان‌ها یک گردانی بنام گردان آرپی‌جی رزمی را به نمایش گذاشت که در فیلم‌های اکشن و حتی فیلم‌های تخیلی هم نمی‌تواند آن لحظات را به تصویر کشید؛ گردانی که مردانی چون راه خداامیریان، ابراهیم اسلامی، حسن لنجانی، صف‌شکنانش بودند و آن‌ روز اجازه ندادند، تانکی از دشمن در منطقه مانور بدهد و بتواند گلوله‌ای شلیک کند.

در این عملیات گر چه بهترین عزیزانمان را از دست دادیم و به آرزوی دیرینه‌شان که شهادت در مسیر دفاع بود رسیدند اما همین عملیات قلب امام راحل و مردم غیرتمند و خانواده‌هایی که در رمضان عزیزانشان شهید شده بودند را شاد کرد. حماسه عملیات محرم حماسه‌ای است که بوی کربلا و عطش خاندان امام حسین علیه السلام در آن بخوابی تداعی و تکرار شد و یکبار دیگر خدای تبارک و تعالی ابابیل‌هایش را برای پیروزی لشگر حق فرستاد؛ اما این بار این ابابیل ها قطرات باران بودند که وقتی فرمان عملیات صادر شد، آسمان دهلران و موسیان پوشیده شد از ابرهای سیاه؛ و بارش بارانی سیل‌آسا که این باران و این امداد غیبی همه معادلات دشمن در پدافندش را برهم‌ زد.

بارش سنگین باران و روان‌ شدن آبها به سمت خط دشمن جلوگیری کرد از حرکت دشمن و این باران با قدرت خدای سبحان به نفع رزمندگان عملیات محرم بارید و توان موتوری را از دشمن سلب کرد؛ دشمنی که بعد از عملیات رمضان و آن فاجعه بزرگی که به واسطه عواملی خود فروخته رخ‌داده بود، برخود مغرور شده بود و وقتی بچه‌های مظلوم ما در میدان‌های مین‌وکمین دشمن گیر افتادند و با همه این احوالات حاضر نبودند تسلیم دشمن سفاک بشوند و مبارزه کردند تا شهادت. بعد از سی‌وچند سال دیدیم همگان که چگونه دوربین‌های رسانه‌ های عراقی روی پیکرهای پاک و مطهر و مظلوم بچه‌های ما مانور می‌دادند و گزارشگر می‌گفت: اینها رزمندگان ایرانی هستند که در کمین ما گیر افتاده‌اند. دیدیم همه که همان پیکرها چه آنهایی‌که دسته جمعی تدفین شدند و چه آنهایی که ماندند در منطقه را بعد از 17 الی 18 سال تفحص کردند و برای خانوادهایشان مشتی استخوان و تکه‌ای از لباس‌شان را هدیه آوردند.

امروز ما در این ماه‌ محرم وارثان و پاسداران آن خون‌های پاک برزمین ریخته هستیم که اگر غفلت کنیم به عذابی دچار خواهیم شد که توان تحملش را نخواهیم داشت.

وای بر آن مسئولینی که وقتی بحث خانوادهای شهدا می‌شود و درخواستی از سمت آنها در جهت رفاه و پیشرفت کشور مطرح می‌شود و به آن درخواست توجهی نمی‌کنند و وای بر آنهایی‌که به خوبی می‌دانند بودنشان را مدیون رفتن چه انسان‌هایی هستند اما در مسیر آنها نیستند و در جهت خلاف مسیر شهدا حرکت می‌کنند.

یادی می‌کنیم از شهدای عملیات‌محرم، عملیات‌رمضان، عملیات‌ والفجر مقدماتی با حضور و فرماندهی حاج احمدکاظمی در تیرماه و آبان‌ماه و دی‌ماه 1361. یاد همه آن دوستان و رفیقان را گرامی می‌داریم و از خدایشان به حرمت خون پاکشان عاجزانه و ملتمسانه در خواست و تقاضا داریم ما را به وصالشان برساند.

والسلام علی من اتبع الهدا

|| رضــــــا امیریان فارسانی