اگر بخواهیم می توانیم!

فاش نیوز -  سخت است با حسرت به چیزهایی نگاه کرد که ارزش معنوی ندارند و فقط نیازهای اولیه  انسان ها را برآورده می کنند.

میهن اسلامی ما ایران با هزاران سال قدمت و منابع غنی، هزاران دستاورد بی‌نظیر و میلیون‌ها انسان پاک‌ باخته و ایثارگر دارد. هنگامی که صحبت از امنیت و اقتدار ملی می‌شود آنها جانشان را -که بزرگترین سرمایه زندگی شان است - در طبق اخلاص می‌گذارند و برای شهادت در راه وطن از یکدیگر سبقت می‌گیرند.

کاش می‌شد آنچه حق‌شان بود را در اختیار داشتند و با حسرت به این دنیا نگاه نمی‌کردند و مانند دیگر مردم جهان در چهار روز زندگی حسرت به دل نمانند. از انحصار بعضی انسان نماها خارج و همچون کشورهایی که ما در گفتار قبولشان نداریم بشود.

هر چند که گرفتار شدن در چنبره مشکلات روزمرگی و معیشتی استحقاق ملت ایثارگری مانند ایران نیست، اما دل ما می سوزد. هر چند که شاید دلمان را برای نیازهایش بکشیم اما فرزندان مان را چکار کنیم؟

وقتی فرزندان ما با حسرت به یک خودرو  مدل بالا که قیمت آنچنانی در کشورهای همسایه ندارد نگاه می کنند، من ایثارگر که تا دیروز در کنار دوستانم بودم و با چشمان خود دیدم که دوستم، رفیقم، همشهریم، پدرم و برادرم برای آرامش همین فرزندان، جان شان را را در طبق اخلاص گذاشته و فدا کردند احساس خوبی پیدا نمی کنم و دلم بیشتر می سوزد.

با احساس حسرت فرزندان ما -که با اهداء جان بهترین انسان های میهن اسلامی درحال زندگی هستند-  جایی از وجود آدم  درد می گیرد که هیچ مسکنی نمی تواند آن را آرام کند.

این حق مردم ما نیست که در حسرت و تنگنا باشند، امروز سکوت کردن در مسایل کشور عین خیانت است. اگر کسی درد کشور را داشته باشد و دلش برای این سرزمین می سوزد اگر سکوت کند جایز نیست.

چرا که سکوت در برابر حسرت و مشکلات تبدیل به لاینحل هایی می شود که فردا یاید حسرت آنها را چند برابر بخوریم و آن روز شاید دیگر کاری از ما ساخته نباشد.

ولی امروز می توانیم آنچه را در نگاه مردمان کشورمان می بینیم، با صراحت بگویم و دغدغه ها را بیان کنیم شاید مسئولی ببیند یا بخواند و تکانی بخورد.

ما از نگاه بیرون از دستگاه حرف می زنیم. یک وقت شما در منظر درون می نگرید اما یک وقت از منظر برون به مسایل می نگرید، منظر برون دیدن می تواند راه حلی برای مشکلات ارائه کند والا از درون نگاه کردن به مصائب چیزی را حل نمی کند.

امروز مشکلات ما مشکلاتی قابل حل و غالبا مشکلات داخلی و معیشتی هستند. برآورده کردن نیازهای اولیه مردم و حل مشکلات معادله  پیجیده و  سختی نیست؛ مشروط بر اینکه انحصار شکسته و دست زیاده خواهان بریده شود.

اگر رسیدیم به روزی که دیگر شاهد زیاده خواهی ها و انتقادهای همه جانبه نباشیم و اگر رسیدیم به نقطه ای که گفتار مردان اجرایی ما برابر گفتمانشان باشد، آن وقت می توانیم به جای نگاه حسرت آور در چشمان فرزندانمان، شاهد نگاه های مثبت و همراه با امیدواری باشیم.

دیروز که همه جانشان را برای حفظ ارزش ها در طبق اخلاص نهاده بودند. اما ای کاش امروز می شد خواسته های شهدایمان برآورده شود و افقی که ابتدای راه شعارمان رسیدن به آن بود محقق شود.

سخن آخر این که ای کاش می شد ایثارگران ما هم مانند دیگران دغدغه نان شب و نیازهای ابتدایی را نداشته باشند.

والسلام من اتبع الهدا

|| رضاامیریان فارسانی