چرا تبدیل وضعیت استخدامی ایثارگران در سال ۱۴۰۲ ادامه نیافت؟

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، قانون تبدیل وضعیت ایثارگران، ۱۰ سال پس از روزی که تصویب شد، از ۲ آذر سال ۱۳۹۹ قرار شد این قانون از سال ۱۴۰۰ به مرحله اجرا در آید؛ با این حال با گذشت ۳ سال از آن روز، بخش بزرگی از ایثارگران و فرزندان آن‌ها هنوز تبدیل وضعیت نشده‌اند و در انتظار اجرای کامل آن هستند.

معنی تبدیل وضعیت ایثارگران این است که قرارداد کار این اشخاص از حالت قراردادی یا پیمانی به حالت رسمی درآید. دولت این امر را در بودجه سال‌های گذشته (از ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱) پیش‌بینی و بخشنامه آن را به نهادهای مربوط و ذی‌صلاح اعلام کرده است. بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز نقش پیگیری و تنظیم گزارش اجرای صحیح این طرح در راستای احقاق حقوق ایثارگران را بر عهده داشت.

یکی از مخاطبان خبرگزاری فارس به نام سیدمحسن شاهمرادی که فرزند یکی از جانبازان دفاع مقدس بوده و در شرکت ملی پست مشغول به کار است، کمپینی در این باره در سامانه فارس من ثبت کرده که می‌توانید شرح آن را اینجا بخوانید.

شاهمرادی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس گفت: در ارگان‌های دولتی قانون تغییر وضعیت آن دسته از کارکنان حجمی و شرکتی که خانواده ایثارگر،‌ جانباز یا شهید هستند، به استخدام رسمی وجود دارد و تصویب شده است.

او ادامه داد: با این حال بنده یک سال است که مشغول به کار هستم و زمانی که برای اعمال این قانون بر شرایط خود اقدام کردم،‌ گفتند که این قانون برداشته شده و شما نمی‌توانید از حالت شرکتی به رسمی تبدیل وضعیت شوید. 

بر اساس بند الف ماده ۱ قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران: «ایثارگر در این قانون به کسی اطلاق می‌گردد که برای استقرار و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی، دفاع از کیان نظام جمهوری اسلامی ایران، استقلال و تمامیت ارضی کشور، مقابله با تهدیدات و تجاوزات دشمنان داخلی و خارجی، انجام وظیفه نموده و شهید، مفقود الاثر، جانباز، اسیر، آزاده و رزمنده شناخته شود.»

بر اساس این ماده، هر شخصی در دفاع از نظام جمهوری اسلامی و حفظ استقلال آن، شهید، مفقود الاثر، جانباز، اسیر، آزاده و رزمنده شده باشد، ایثارگر به حساب می‌آید. ایثارگران، به دلیل خدماتی که به نظام جمهوری اسلامی رسانده‌اند، از برخی خدمات و امکانات دولتی مانند برخورداری از سهمیه و تبدیل وضعیت استخدامی برای خود یا فرزندانشان در دستگاه‌های دولتی و نیمه‌دولتی برخوردار می‌شوند. این افراد طبق اعلام سیدامیرحسین قاضی‌زاده‌ هاشمی رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، بیش از ۲۰۰ هزار نفر از افراد جامعه را تشکیل می‌دهند. 

در بخشی از این طرح آمده: «دستگاه‌های اجرایی موظفند حداقل ۲۵ درصد نیاز استخدامی خود را از میان فرزندان شهداء و فرزندان جانبازان ۵۰ درصد و بالاتر و فرزندان آزادگانی که حداقل ۵ سال سابقه اسارت دارند، بدون الزام به رعایت شرط سنی، تحصیلی و آزمونی تأمین و از ابتدا آنان را به صورت رسمی قطعی استخدام کنند. ۵ درصد سهمیه استخدامی به سایر جانبازان، آزادگان، رزمندگان و همسر و فرزندان آنان اختصاص می‌یابد. در مواردی که نیاز به تخصص دارد شرایط علمی لازم‌الرعایة است.»

بر اساس بخشنامه تبدیل وضعیت و استخدام رسمی ایثارگران که به همه دستگاه‌های اجرایی ابلاغ شده است، همه دستگاه‌های مشمول قانون موظف هستند اقدامات لازم را برای تسریع در اجرای این منظور در چهارچوب دستورالعمل مشترک سازمان‌های اداری و استخدامی کشور و برنامه و بودجه کشور انجام دهند.

ذی‌نفعان این تبدیل وضعیت، عبارتند از جانبازان، آزادگان، فرزندان و همسران شهید، فرزندان و همسران جانبازان دارای درصد جانبازی ۲۵ و بیشتر، فرزندان و همسران آزادگان دارای مدت اسارت یک سال و بیشتر، فرزندان جانبازان دارای درصد جانبازی کمتر از ۲۵ درصد و فرزندان آزادگان دارای مدت اسارت کمتر از یک سال، شخص رزمنده و فرزند و همسر وی با حداقل ۶ ماه سابقه حضور داوطلبانه یا حداقل ۸ ماه حضور غیرداوطلبانه در جبهه و خواهر و برادر شهید به عنوان مشمولان ماده ۲۱ قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران هستند.

در مدتی که گذشت اخباری مبنی بر اینکه برخی بخش‌های صنعت نفت، آموزش و پرورش، وزارت صمت، شهرداری، شرکت گاز، وزارت بهداشت و ... به اجرای این طرح متعهد بوده‌اند به گوش رسید، اما صدای شکایت ایثارگران و خانواده‌های آن‌ها از بعضی بخش‌های برخی دیگر از سازمان‌ها نظیر آب و فاضلاب، فولاد مبارکه و هرمزگان و ... از کمپین‌های ثبت شده در فارس‌من به گوش می‌رسد.

شاهمرادی که در سامانه فارس من در این خصوص کمپین ثبت کرده، از خبرنگار فارس پرسید: برای من سؤال ایجاد شده که واقعاً چه اتفاقی افتاده است؟ آیا قانون حذف و یا برداشته شده یا اینکه اجرا نمی‌شود؟ آیا راهی وجود دارد که این قانون دوباره به جریان بیافتد یا خیر؟

در سال ۱۴۰۰ بسیاری از نهادها مانند وزارت نفت، شهرداری‌ها، آموزش و پرورش و ... در مقابل اجرای این قانون مقاومت می‌کردند اما آرام آرام تبدیل وضعیت استخدامی تعدادی از مشمولان این طرح انجام شده و از حالت قراردادی خارج شدند. اواخر سال ۱۴۰۰ نیز قرار شد قانون تبدیل وضعیت استخدامی ایثارگران در سال ۱۴۰۱ ادامه داشته باشد.

اوضاع داشت به آرامی پیش می‌رفت و ایثارگران جا مانده هر چند سخت، اما با صبر و حوصله منتظر بودند تا اوضاع استخدامی آن‌ها نیز سر و سامان بگیرد که در یکی از جلسات پایان سال مجلس شورای اسلامی، تصمیم بر این شد که بودجه تبدیل وضعیت ایثارگران از بودجه ۱۴۰۲ حذف شود. بدین صورت اجرای این قانون نیمه کاره ماند و باعث شد بخش بزرگی از مشمولان این طرح که هنوز در صف هستند نتوانند بطور رسمی در ارگان‌ها استخدام شوند در حالی این طرح برای تعداد زیادی از آن‌ها اجرا شده است. این بی‌عدالتی که بین افراد مختلف این قشر جامعه به وجود آمده باعث نارضایتی آن‌ها شده است.