سه شنبه 25 اسفند 1394 , 10:13
جابه‌جایی در انتخابات طبیعی است
هاشمی رفسنجانی در دیداری اخیرا گفته است: «عدم رأی اعضای شورای نگهبان که مسئول بررسی صلاحیت‌ها هستند، برای نظام خوب نیست، هم شورای نگهبان و هم دولت که مسئولان قانونی نظارت و اجرای انتخابات در کشور هستند، باید به گونه‌ای عمل کنند که اعتماد عمومی را بیشتر نمایند.»
به نوشته رجانیوز، در جمهوری اسلامی ایران که بر مبنای مردمسالاری دینی شکل گرفته است، بارها تعادل و موازنه سیاسی به د لیل انتخاب مردم تغییر کرده است. گویا آقای هاشمی به یاد ندارند در سالهایی که اصلاح‌طلبان به شدت علیه ایشان هجمه می‌کردند، وی در انتخابات مجلس ششم چه رتبه‌ای را کسب کرد؟ آیا رأی نیاوردن رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و عدم اقبال مردم به وی را که می‌تواند دلایل گوناگونی - از جمله انتقاد به عملکرد او و یا تخریب جناح مقابل- داشته باشد را باید به پای نظام نوشت؟ آیا اگر همین شخص که روزی امام جمعه موقت تهران نیز بود در انتخابات ریاست جمهوری از رقیب خود شکست می‌خورد باید آن را به پای نظام نوشت؟ اگر در انتخابات سال 88 تفکر و نماینده این شخص نتوانست اعتماد عمومی ملت را جلب کند آیا باید آن را به نظام نسبت داد و گفت خوب نیست رئیس مجمع تشخیص نظام اعتماد عمومی را جلب نکرده است؟
قواعد مردمسالاری این گونه اقتضا می‌کند که گاهی مردم به هر دلیلی به یک جناحی رأی می‌دهند و مثلا دختر آقای هاشمی به خاطر انتساب به ایشان رأی دوم تهران می‌شود ولی همین مردم گاهی خود آقای هاشمی را برای مجلس مناسب نمی‌بینند و همین مردم باز در ریاست جمهوری به ایشان رأی نمی‌دهند اما برای خبرگان به وی رأی می‌دهند.
مهم این است که افراد و خواص و به خصوص خانواده آقای هاشمی قواعد مردمسالاری را بپذیرند و این گونه نباشد که هرگاه انتخابات به مذاق آنها خوش نیامد دسته‌جمعی در خیابانها آتشفشان به پا کنند و به خارج برای فشار بر مردم گرا بدهند!
آقای هاشمی در بخشی از سخنان خود با بیان اینکه نباید اعتدال، تحمل و صبوری را از دست داد، خطاب به حاضران اظهار داشت سعی کنید نسبت به اتفاقات پیرامون خود عکس‌العمل منطقی، عقلانی و بجا داشته باشید و هیچ‌گاه از مسیر اعتدال خارج نشوید.» شاید بتوان این بخش از سخنان ایشان را بیان عبرت از گذشته عنوان کرد که برای نمونه عنوان می‌دارد اگر در یک اتفاقی یا انتخاباتی رقیب شما پیروز شد دیگر حرکات آتشین و ریختن در خیابان و آشوب را انتخاب نکنید؛ بلکه عکس‌العملی منطقی و بجا داشته باشید و به جای این حرکات با پذیرفتن شکست، پیروزی را به رقیب تبریک بگویید.
