شهید داود على سلگى: راه شهدا همان راه حسین (ع) است

شاهد شهود عرفانی شد و نقش هرچه خوبی را در چهارفصل گیتی نمایان کرد و چشم ستارگان آسمان را روشن، ققنوس هشت جنت که هفت آسمان را مجذوب خود کرده است، همان عاشقی که در وادی مقدس عاشقی، پر پرواز گشود و فرشتگان را نوازشگر روح نابش کرد.

می‌خواهیم هر روز را با نامی و یادی از این ستاره‌ها،‌ شب کنیم و کار را با تبرک و مدد از این عارفان عاشق آغاز؛ باشد که ادای دینی باشد بر آن همه رشادت، شهامت، مجاهدت و شجاعت... «برگ سبزی، تحفه درویش»، «تا چه قبول افتد و چه در نظر آید».

وصیت‌نامه شهید داود على سلگى

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون

آنان را که در راه خدا کشته مى شوند مرده مپندارید بلکه زنده هستند و نزد پروردگارشان روزى می‌خورند.

سلام و درود بر امام زمان و نایب بر حقش امام خمینى و سلام و درود به رزمندگان اسلام و شهداى راه اسلام دوستان من به ایمانى که به خدا و روز قیامت داشتم وظیفه شرعى خود دانستم که پا به عرصه جهاد بگذارم تا شاید در راه خدا کشته شوم ولى آیا کشته شدن مرا می‌توان شهادت نامید؟!

خدایا ناامید نیستم من در خودم هیچ لیاقت شهادت نمی‌بینم و آگاهم که تو توبه پذیر هستى. خدایا اى معبودم و معشوقم و همه کس و کارم در برابر عظمتت چگونه تو را ستایش کنم ولى همین قدر مى‌دانم که هر کس تو را شناخت عاشقت شد و هر که عاشقت شد دست از همه چیز شست و به سوى تو شتافت و این را بخوبى در خود احساس کردم.

عشق به انقلاب اسلامى و رهبر کبیر انقلاب چنان در وجودم شعله ور است که اگر تکه تکه ام کنند و یا صدها بار مرا بکشند و باز زنده کنند و یا زیر سخت‌ترین شکنجه‌ها قرار گیرم مطمئن هستم که امام این قلب تپنده مستضعفین را تنها نخواهم گذاشت.

خواهران عزیزم شما همچون زینب استوار باشید و به راهی جز اسلام و امام قدم نگذارید.

برای من هیچوقت ناراحت نباشید که راهم راه حسین (ع) و هزاران هزاران از رهبران اسلام است و مواظب باشید که لحظه ای از راه اسلام به خطا نروید.