خلبانی که هستی خود را در میدان نبرد می‌دید

پانزدهم مرداد سال ۱۳۶۶ سالروز شهادت سرلشکر شهید عباس بابایی معاون نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است. او از خلبانان ماهر و چیره‌دست در دوران دفاع مقدس بود که ماموریت‌های بسیار مهم و تاثیرگذاری را در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل داشت. اگر نگاهی به زندگی و سرگذشت این مرد بزرگ عرصه آسمان داشته باشیم، آنگاه متوجه می‌شویم که چرا فردی، چون «عباس بابایی» به چنین جایگاه رفیع و ارزشمندی دست پیدا کرده است.

شهید عباس بابایی پس از اینکه دوران اولیه تحصیل خود را سپری کرد، در رشته پزشکی در دانشگاه قبول شد، اما به دلیل علاقه بسیار فراوانی که به خلبانی داشت تحصیل در این رشته مهم که آرزوی بسیاری از جوانان آن زمان و جوانان امروز است را فراموش کرد و در سال ۱۳۴۸ به نیروی هوایی ارتش پیوست.

وی در سال ۱۳۴۹ به دلیل تیزهوشی که داشت و مهارتی که در پرواز با هواپیما برخوردار بود برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا رفت. نکته جالب اینجاست که بازگشت عباس بابایی به ایران همزمان شد با ورود هواپیما‌های پیشرفته اف ـ ۱۴ به نیروی هوایی و او که جزء خلبان‌های تیزهوش و ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف ـ ۵ بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف - ۱۴ انتخاب و به پایگاه هوایی اصفهان منتقل شد.

عباس بابایی در این میان و در سال ۱۳۵۴ با «ملیحه حکمت» دختر دایی خود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند پسر به نام‌های «محمد» و «حسین» و یک دختر به نام «سلما» بود.

برای شناخت بهتر شهید عباس بابایی باید به این نکته توجه داشته باشیم که فقط یک خلبان جنگنده نبود و به لحاظ روحیه و اخلاقی که داشت از جایگاه و اعتبار خاصی در بین همکاران و افراد فامیل و محله زندگی خود برخوردار بود. به صورتی که با اوج‌گیری مبارزات ملی مردم ایران علیه رژیم ستم‌شاهی شاهد ورود و حضور «عباس بابایی» به عنوان یکی از پرسنل انقلابی نیروی هوایی، به میدان مبارزه بودیم.

با توجه به اینکه «عباس بابایی» از شخصیتی مذهبی برخوردار بود و به مسائل اعتقادی و ارزشی توجه بسیار خاص و ویژه‌ای داشت موجبب شد تا او به عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه هشتم شکاری اصفهان انتخاب شود. البته این انتخاب همزمان شده بود با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و شاهد بودیم که انجمن‌های اسلامی در ارتش می‌گیرند.

شاید بتوان گفت که سال ۱۳۵۸ در میان سال‌هایی که شهید عباس بابایی در نیروی هوایی ارتش حضور داشت یکی از مهمترین و حساس‌ترین سال‌های فعالیت او بود. زیرا با توجه به اینکه در این سال نابسامانی‌های فراوان وجود داشت و گروهک‌های منافقین با خرابکاری‌های متعدد به دنبال انحلال ارتش بودند، اما او با بینش انقلابی و اعتقادات ملی مذهبی که داشت تمام سعی و تلاش خود را کرد تا مانع از دست رفتن دستاورد‌ها و پیروزی‌های انقلاب اسلامی شود.

فعالیت‌ها و خدمات شهید بابایی در دوران دفاع مقدس نیز همچنان با قدرت ادامه داشت به صورتی که وی به دلیل مهارتی که از خود در عملیات‌های مختلف دوران دفاع مقدس نشان داد به درجه سرهنگی رسید. او در طول دوران فعالیت‌های خود در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به فرماندهی پایگاه هشتم شکاری اصفهان هم رسید و بعد از آن بود که پله‌های ترقی را به سرعت و با شایستگی سپری کرد و در نهایت مسئولیت معاونت عملیاتی فرماندهی نیروی هوایی ارتش را به او دادند.

یکی از وبژگی‌های منحصر به فرد شهید «عباس بابایی» وفاداری او به نظام جمهوری اسلامی ایران بود. یکی از نشانه‌های این وفاداری ماموریت‌های او در جبهه‌های نبرد حق بر علیه باطل بود. شاید تصور این موضوع بسیار دشوار باشد، ولی او در طول دوران فعالیت خود سابقه بیش از ۳۰۰۰ ساعت پرواز با انواع هواپیما‌های شکاری و ۶۰ ماموریت جنگی موفق را دارد.

مهم‌ترین ویژگی که شهید «عباس بابایی» از آن برخوردار بود حضور او در میدان نبرد بود. او شخصا در قرارگاه‌های عملیاتی حضور پیدا می‌کرد و پا به پای سایر رزمندگان و خلبانان طرح‌ها و نقشه‌های عملیاتی را بررسی می‌کرد. او حتی در سال ۱۳۶۶ طرح بسیار مهم و استراتژیکی را برای عبور امن کشتی‌های تجاری از تنگه «خورموسی» را به اجرا درآورد.

یکی از صحبت‌های همیشکی شهید عباس بابایی این بود که: «اگر پرواز نکنم، احساس ضعف خواهم کرد، زیرا هستی خود را در میدان جنگ می‌بینم»

شهید عباس بابایی همانند بسیاری از رزمندگان دلاور دوران دفاع مقدس مرگ زیبایی داشت. او پس از ۶۰ مأموریت جنگی موفق، در صبح روز ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۶، مصادف با روز عید قربان، در منطقه عملیاتی سردشت مورد هدف شلیک توپ ضدهوایی شیلکا ۲۳ میلی‌متری پدافند خودی قرار گرفت و به شهادت رسید. او در زمان شهادت ۳۷ سال سن داشت و پیکر وی در گلزار شهدا در جنوب شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شده است.