آئینِ نوینِ حکومت داری دینی

فاش نیوز - از ضروریات اندیشه ورزی امروزین؛ تبیین علمی و سنجه ی آئینِ نوینِ حکومت داری دینی و میوه ی نهالی است که امام خمینی (ره) در صبح نورانی 22بهمن57 در سرزمین ایران کاشت.

برخی از دانش پژوهان با اشاره به ضرورت « بازگشت به مطالعه ی دولت»:

•  پراکندگی نتایج سنجه ی عملکردها؛
• ناهماهنگی در تصمیماتِ  سرنوشت سازِسیاسی؛

 را شبیه یک مهمانی شام دانسته اند که در آن صرفا مهمانانِ دورِ هر میز، مشغول گفتگوی خود هستند  و با دیگران حرفی ندارند!

واکاوی روند پر شتاب  فناوری فکری نوآورانه و تأثیر آن  بر وجدانِ کاری و انضباطِ اجتماعی؛ نشان می دهد که:

•  امکان گریز از تأثیر آن تصوری باطل؛
•   کُند کردن شتاب یا سرعت آن طنزی تلخ؛

 و« بستن دهان طاغیانِ فکریِ» سوار بر امواج آن امکان ناپذیر است. در برا بر طو فان شاید بتوان دیوار کشید؛ اما آگاهی از انرژی های نهفته در آن، فکرِساخت آسیابِ بادی را نیز به ذهن می آورد!

 ژاپن مصداق این آگاهی است زیرا با حفظ خصال خویشتن ( فرمانبری از بزرگتر، انضباط در کار، اولویتِ منافعِ جمعی و ملی و...) از فناوری فکری نوآورانه استقبال کرد!

بنا برمفروض، نسل نوظهور به دلیلِ:

• حکم وجدان ( محکمه ی بی نیاز از قاضی)
• نظاره ی آداب و عاداتِ اصحابِ « سجاده و سُبحه»

 در جستجوی پاسخ معمای ساختار/ کارگزار است؛  چرا که شاهد تمایز و عدم سنخیتِ آمال و آرزوها ی برخی از مدعیان و متولیان امردین و سیاست با  نظر یه ی معمار انقلاب می باشد.

فرضیه:

الف:  عظمت، قدرت و شوکت ایرانیان بود که بشریت را به دالان تاریخ و فضیلت آموزی هدایت کرد؛ این آگاهی! نسل نوظهور را به حفظ روحیه و قدرت ملی مشتاق خواهد کرد؛

ب:  محکمه ی وجدان نسل جدید نسبت به کلیّتِ « سجاده و سُبحه»  قضاوتی منصفانه خواهد کرد اگر:

• تاریخ دیروز به درستی برای او نقل شود؛
•  از نیت مندیِ دیجیتالیسم رمز گشایی شود؛

ج :  فراز و فرودها ی نیل به اهدافِ آیین جدید مملکت داری دینی؛ از "رونق بازار آفتاب"  نخواهد کاست.

نیچه چه زیبا دُرّ فشانیده :

« از آنچه عظیم است یا باید هیچ نگفت، یا با عظمت سخن گفت و با عظمت سخن گفتن یعنی به دور از آرایش و آلایش! ( اراده ی قدرت، ص 19)»

پرتو افکنی بر چگونگیِ نجات کشور از گرداب پریشانی و هلاکت ستم شاهی و غربگرایی!  رمز و راز سقوط پهلویها را پدیدار می کند؛« ایرانیان هیچ گاه نه واقعا احساس حقارت در برابر غربیها کردند و نه بیم از دست دادن هویت فرهنگی را به خود راه داده اند.»

پایگاه علم، به مثابه میراث بشری:

•   یک زمان در ایران بود؛
• در مرحله ی کنونی به صورت تمدن صنعتی غرب تظاهر می کند؛

 با این وجود، متولیان امرسیاستِ ژاپنی نیز با اخذ تمدن صنعتی وحفظ مدبرانه ی فرهنگ خویش رشک برانگیزشده اند...

 هم اینک مجتمع شبانه روزی  فضای مجازی ( یَلِ  نیرومند میدان نبردِ فرهنگی!)  در حال رجز خوانی است و با رد کردن همه ی خطوط قرمز! می خواهد به نظمِ مبتنی بر عظمت و قدرت و شوکت، ماهیتی انعطاف پذیر بدهد و جامعه را به وضعیتِ بی ثباتی دائمی  پرتاب کند.

 غول دیجیتالیسم:

• تمایز فرهنگی و اجتماعی؛
• ارزش ها و معیارهای موجود در سنت و فرهنگ؛

حتی شکل رابطه ی والد/ فرزند و موضوعِ صحبت و گفتمانِ بین آنها که ریشه های محکم در فرهنگ ایرانی اسلامی دارند را نیز به گرداب فساد و تباهی می افکند!

انگار با سیطره ی این اژدها بر بخش مهمی از زندگانی؛ و افتادن سروکار نسل جدید با آن؛ جامعه و فرهنگ جدیدی در حال سر بر آوردن است.

جولانگاهِ وجدان ایرانی! همواره در بر آوردن نیازها، روی کمک فرهنگ حساب ویژه باز می کرد؛ فرهنگ به صورت یک معلم و رهبر در:

• به دست آوردن خوراک، پوشاک، مسکن؛
• تنظیم امور مربوط به فرزند آوری و فرزند پروری؛
• ...

عمل می کرد. اما امروز این عرصه به حاشیه رفته و پژوهشگران بویژه در زمینه های:

• وجدان کاری و انضباط اجتماعی؛
•  پایبندی به خصال خویشتن و سازواری در کنار اخذ تمدن صنعتی؛

 بر الگوی ژاپن توافق دارند.

بی تردید این کشور در یکی از برترین و ضروری ترین نیاز های انسان یعنی آموزش و پرورش بسیار موفق عمل کرده است. در اطلس جغرافیا، ژاپن جزیره ای بیش نیست، اما یکه تاز شده و بقول "شرایبردر تکاپوی جهانی،صفحه ی 353 " شاید روزی به دلیل پنهان کاری  و امساک در نشر آگاهی در باره  ماهیت  دگردیسی جامعه به آن خرده بگیرند!

سواد را مواد خام فرهنگ توصیف می کنند؛« فرهنگ، ثمره و نتیجه ی دانش است نه خود آن؛» دانش به مثابه اَبر و فرهنگ بارشِ باران است؛ اگر ابری در آسمان باشد ولی نبارد چندان پر فایده نیست.

بدیهی است که نوجوانان و جوانان در طی دوران تحصیل مطالب فراوان و متنوعی پیرامون حکومت داری دینی می آموزند و  به مناسبت های گوناگون معلوماتشان اضافه می شود.

آنها که نظاره گر خالی شدن زیر پای منابر سنتی تعلیم و تربیتی؛ و پرشدن ظرف ذهن خود با بد آموزیهای منبر دیجیتال هستند و حتی گاهی از وجدان درد می نالند؛ با بی پروایی برای برخی بازی گوشی هایشان دو استدلال دارند:

• مشاهده ی جاروی خزانه توسط برخی از حافظانِ متدّین و قابل اعتمادِ بیت المال!
• القاء گندم نمایان جوفروش که توبره ی دیجیتالی شان فقط به شارژر آمریکایی می خُورَد!

ولی تعبیرِ رسا و بنیادین امام خمینی ( ره) را نیز به خوبی برمی تابند که فرمودند:

 « حکومت اسلامی حکومت قانون است؛ نه خودسری...، در آن اثری از کاخ وخدم وحشم،که بودجه ی مملکت را از بین می برد، نیست.»

جامعه ایران که :

•  در مقطعی از تاریخش مهد علم و دانش بشری بود؛
• در مقطع دیگری دچار ضعف، انحطاط، عقب ماندگی و...؛ شده بود؛

 در رزمگاه حق و باطل! قدرتمندانه در « باور های کهنِ سیاسیِ ایران شاهی، خداشاهی و سایه ی خدایی» تَرَک ایجاد کرد و سپس با تبدیل تَرَک به گسلِ آتشینِ فرهنگی؛ زمینه ی لبخند خدا را فراهم نمود!

اکنون حاصل تلاش دیجیتالیسم در جهان مجازی و ایجاد آگاهی کاذب این شده است که:

• در آنجا! نوجوانان و جوانان از دستِ هرگونه نگرش عمیق رها شوند؛
• در اینجا! نیز خبری از کارعمیق برای رمز گشایی از این نمایش درام نباشد؛

به نظر می رسد با این سنگ محکِ نامناسب؛ منطق درونی و چرایی تغییر تاریخ سیاسی و اجتماعی؛ درک ناشدنی است!

 و توهمِ از بیخ و بن به کژراهه رفتن و سر از ترکستان درآوردن! اپیدمی خواهد شد. و صد البته با تأکید باید گفت که پاسخ های خوب آنهایی نیستند که از پیش آماده شده اند.  

ردگیریِ امر وجدان؛ ریشه های آن را به تاریخ پیش از اسلام نیزمی کشاند« هرکس به خواست و ندای وجدان رفتار کند از پاداش گرانبهایی بر خوردار خواهد شد؛ پاداشی که همه کس آرزوی برخورداری از آن را دارند و اهورا مزدا برای او مقرر فرموده است.»

همگان دیدند که چگونه انقلاب اسلامی؛ ساختار سلطنت دو هزارپانصد ساله که درآن پادشاه سایه ی خدا بر روی زمین بود را همچون  قلعه های شنیِ کودکان بر رویِ ساحل! شست و فروریخت.

کار ویژه ی اساسی و اصولی حکومت داری  دینی  سامان دهی زندگانی و  سعادت عمومی است؛ مهمترین منابع قابل اعتماد این امر عبارتند از:

• محکمه ی وجدان؛
• شناخت صحیح مقتضیات زمان؛
• اخذ اطلاعات درست از منابع تاریخ اندیشه؛

یکی از نکات جالب در محکمه ی وجدان؛ نفی دین زدایی شدن از دولتِ غربی و ریشه ی دینی آن حتی در اندیشه ی غربی است؛ « لیبرالیسم؛ محصول دین است. (لاک؛ رساله ی دوم در باره ی دولت، ص 6 )»... دین تبدیل به دکّانی شده بود که در آن قباله ی ورود به بهشت  با مهر کلیسا و بصورت نقدی فروخته می شد!  

و هنوز هم علی رغم نقش غیر فعال کلیسا، در کنار آزادی وجدان و عقیده ی غربی؛ مذهب نیز بر زندگی سیاسی آنها تأثیر دارد.

اکنون فضای مجازی یعنی:

• راهنمای اندیشه و عمل؛
• عامل انفجار ایدئولوژی های نوپدید؛

تبدیل به نوعی سمّ و آفت برای آئین حکومت داری دینی و میوه ی نوبرانه ی آن در جهان اسلام؛ شده و می کوشد بر رأی محکمه ی وجدانِ نسل وب تأثیر بگذارد.

نتیجه گیری

وجدان محصولی مرتبط با جهان اجتماعی ( جامعه و فرهنگ ) و همه ی آداب و رسوم زندگانی و عرصه ی نمایش انصاف است.

 این امر ناظر بر  نیروی باطنیِ ادراک، سنگ محکِ خوبی و بدی، شعور، تدیُن و...؛ می باشد؛  بقول تولستوی« [برخی] در تئاتر می گریند، ولی نسبت به کالسکه چی که بیرون دارد از سرما یخ می زند بی اعتنا هستند.»

مهمترین ثمره ی:

• طناب کشی قدرت در داخل؛
• کم رنگ شدن عناصر دینی در زندگی روزمره؛
• لجام گسیختگی قیمتها و تمرکز ثروت در دست عده ای نوکیسه و ضعف مفرط مالی مردم؛

شکنندگی دولت وکُند شدن شمشیری است که علیه خصم خارجی تیز شده بود!

نگاهی به تاریخ دیروز؛ موجب بهت و حیرتِ وجدانِ آگاه و هوشیار نسل نوظهور می شود:

• موسوی نیا : سفیر روسیه نوشته بود« در ایران شخصی سلطنت می کند [شاه سلطان حسین] که اطمینان دارم در میان سلاطین چنین احمقی یافت نمی شود؛ و کارها را به کسی سپرده که گاو و بی شعور! اما نزدشاه محبوب است؛»  و این درحالی است که سفرای روسیه حتی آداب غذا خوردن را نمی دانستند و مبهوت آداب و رسوم ایرانیها بودند؛  (رئالیسم ایرانی؛ص76)
• زیبا کلام : در جریان جنگهای ایران و روس علی رغم « مجاهدت و جانفشانی نیروهای زبده ی ایرانی؛ فرمانده ی کل قوا در  ملاقاتی عجیب  با فرستاده ی ویژه ی ناپلئون در[ تبریز، منطقه ی] قره چمن » به ستایش از قشون فرانسه می پردازد و ایران را  کشوری غوطه ور در جهل و شَغب توصیف می کند و چاره ی هوشیاری را از او می خواهد.( ماچگونه ما شدیم؟ص27)
• جان فوران : [ناصر الدین شاه می گفت] اگر بخواهم برای گشت و گذار  به شمال، شرق یا غرب کشورم بروم باید با نماینده ی انگلستان مشورت کنم و اگر بخواهم به جنوب بروم باید نظر روسیه را جویا گردم.(مقاومت شکننده؛ ص 171)
• پیتر آوری : مقامات دولتی ایران این فرضیه عجیب را پذیرفته بودند که تحصیل کردگان خارج را می توان به هر کاری گمارد؛... در دیداررضا شاه از ترکیه« در واقع یک مجلس باده نوشی و کامیاب [در حل مشکل]» هنگام گشت و گذار دریایی، آتاتورک بارها به منشی رضا شاه عرق تعارف کرد...، به طوری که ناگزیر شدند منشی را به کابینش منتقل کنند.( تاریخ معاصر ایران؛ ج2ص144)
• ازغندی : خواهر دوقلوی شاه، اشرف نقش دولتِ در سایه را بازی می کرد و همانند فرح، یک دفتر مخصوص معروف به گورستان فیلها ! داشت.... شاه مدعی بود از همه به خدا نزدیکتر است؛« مردی را با هاله ای از نور دیدم، به من الهام شد با امام ِ قائم (عج) روبرو هستم.»(تاریخ و تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، ص258)
• ...

نسل نوظهور با آگاهی از تاریخ دیروز :

1. به حکم وجدان ایرانی؛
2. حرمتِ نون و نمک و قدر شناسی؛

 بر روح بلند و ملکوتی احیاگر عزت و شأن و شرف و غیرت ملت بزرگ ایران؛ امام خمینی (ره) و شهدای والا مقام درود می فرستد.

 سپس دور خانواده های معزز شهدا و ایثارگران می گردد و بیان عمیق مولانا را زمزمه می کند:

هرکه را جامه زعشقی چاک شد

او زحرص و عیب کلی پاک شد

شاد باش ای عشق خوش سودای ما

ای طبیب جمله علت های ما

ای دوای نخوت و ناموس ما

ای تو افلاطون و جالینوس ما

و از ندانم کاریها و آگاهی ازدلایل بخشی از رنج و مشقت زندگی روزمر ه ی آنها؛ بجای برخی از متولیان امور، بر پیشانیِ پینه نبسته! عرق شرم جاری می کند:

ساقی بیا که عشق ندا می کند بلند

کانکس که گفت قصه ی ماهم زما شنید

چنانکه رولو مِی از هایدگر نقل کرده: « وجدان ندای محبت است و خود را با محبت اثبات می کند.(عشق و اراده؛ ص 369)»

سخن پایانی

از هنگامی که کشتی طوفانی کشور ایران از گرداب پریشانی و هلاکت ستم شاهی نجات یافت و تاریخ سیاسی و اجتماعی از نو نوشته شد تا امروز؛ مردم  نزدیک به نیم قرن تجربه و درسهای مهمی را آموخته اند.

همه ی ناظران از طایفه ی انصاف و وجدان با تأمل در عملکرد معمار انقلاب و سَلف صالحِ او سید علی حسینی خامنه ای که در میان هیاهوی سیاست پیشگانِ ناصالح و ابزارِترور شخصیت! پیشگام حفاظت از عظمت؛ قدرت و شوکت و دژ محکم ( حصنِ ایمن )  ایران است؛ سر تعظیم فرود می آورند.

بر این اساس  و با توجه به:

• آنچه در این سالها بر ایران گذشته! 
•  و در سایه روشن تاخت و تاز اسب های تراوائی؛

وزنه ی سَره ی خصال خویشتن درمحکمه ی وجدانِ نسل نور ظهور؛ بر ناسَره ی الگوی القایی در فضای مجازی می چربد:

خِرَد  را نیست تاب نور آن روی

برو از بهر آن چشم دگر جوی

رهاکن عقل را باحق همی باش

که تابِ خور ندارد چشم خفاش

البته نباید فراموش کرد که نسل جدید برای علاج کژ کار کردی و اعتماد زداییِ  برخی از اصحاب سجاده و سبحه ! و سازو کار  ایجاد کننده ی  امکانات رانت خواریِ نوکیسه گان که باعث سختی معیشت آحاد جامعه شده؛ قادر است راهی بیابد یا بسازد!

* جانباز دکتر سیدمهدی حسینی