شنبه 23 مهر 1401 , 16:32
دردها و سختی های ما را بشناسید
مجتبی محمدقاسم جانباز ۱۵درصد اعصاب و روان و برادر شهید معظم- ادب و احترام خدمت خانواده محترم شهدا و جانبازای مظلوم سرزمینم سرتعظیم در برابر روی ماهتون بر زمین می گذارم.
اول که ماها همه به خاطر ناموسمون رفتیم جنگ و هیچ حرفی تواین نیست اما اینکه حق وناحق بشه هیچ کسی طاقت نمیاره که جلوی این بی عدالتی و نامردی حرفی نزنه دهه ۷۰_۸۰ من خودم یادمه به خانواده جانبازا و شهدا سهمیه کربلا و مشهد و ارزاق می دادن و از اون سال ها تا الان حدودا ۲۰ ساله که کلا همه چیزو قطع کردن و مردم فکر میکنن که الان بنیاد برای ما زندگی بهشتی درست کرده خبر ندارن که این خبرا نیست. جانباز بیچاره شرمنده زن و بچشه یه موقع هرکی می خواست در حق کسی دعا کنه این بود که الهی هیچ وقت هیچ پدری شرمنده زن و بچه ش نشه.
الان آقا نوروزی عزیز شما کسی و می شناسی که شرمنده نباشه؟ از یه طرف درد و بیماری و اعصاب نداشتمون که اصلا حال خوبی نداریم از طرف دیگه خرج و اجاره و قسط و هزار تا درد و مرض دیگه بعدم دکتر که همه شون ویزیت آزاده تا داروخونه ها که مصب آدم درمیاد تا طرف قرارداد پیدا بکنیم. بعدم بیشتر داروهاش که میگه اینا آزاده و پولم میدی میبری بنیاد الان ۲ ساله بنیاد پرداخت نکرده هزینه درمان و داروهامون و خدابیامرزه انوات آقا اوحدی که نصبت به قاضی زاده خیلی تواناتر بود.
بعدم آقانوروزی بزرگوار و دوستان و همرزمان عزیزم توجه کردید.
فقط و فقط تلویزیون داره ازافزایش حقوق بازنشسته هاهر روز و همیشه میگه که بازنشسته ها هم حقشونه بایدم بهشون رسیدگی بشه ولی چرا هیچ وقت ازافزایش حقوق جانبازان وخانواده شهداحرفی نمی زنند چه۵٪چه۸۰٪ اینها چرا به جا و جایگاهی که توش غرق درچپاول هستن فکرنمیکنن که این جاومقام وازصدقه سرماهابدست آوردن به خدای احد و واحد قسم اگراینها بتونند1روزجای ماجانبازازندگی بکنندکه هر روزصبح مشت مشت قرص بخورن و روزی صدبار بمیریم و زنده بشیم.
من از ۴ ناحیه مجروحیت دارم از «سر-گردن-کمر-پا» واعصاب و روان که روزی17تا قرص اعصاب می خورم که بعد از 30 سال بهم یه حق پرستاری دادن که اونم دارن اینجوری در حق ما مظلوم ها می کنند که اصلا روا نیست به خاطر همین زندگی ام بهم ریخت ومن بایه بچه بااین اوضاع و احوالم اومدم 10ساله سر بار مادر پیرم شدم من نمیدونم اینها که به اسم شهدا و جانبازا و ایثارگرها دارن نون سر سفره شون می برن، چه جوری باچه رویی و باچه وجدانی این کارو می کنند.
آقا نوروزی بامحبت و دلسوز و فاش نیوزعزیز توروقسم به خون همه شهدا و جانبازا صدای ما باشید و کاری کنیدکه همه خانواده های ما از شما به نیکی بگن و همیشه دعای خیر ما بدرقه خودتون و خانواده تون باشه.
ما حرف ناحق و یا مال حروم نمی خوایم و نخوردیم ولی درحق ماها داره ظلم میشه و هیچ کسیم به فکر ما نیست دوستان همگی حلال کنید پرحرفی کردم معذرت میخوام اما منم مثل خودتون بدجور گرفتار و داغون وشرمنده فرزند و مادر پیرم هستم که همه امیدم بخداست و دستمم به جایی بندنیست.
از خدا می خوام که این مسئولین بی لیاقت که فقط به فکر منافع خودشون و اطرافیونشون هستن وبه روز ماها بندازه تا بلکه به خودشون بیان و دست از ظلم و بی عدالتی بردارن ببخشید.
دست علی بدرقه راهتون یاعلی
درباب جبهه وجنگ ومقوله ی اعصاب وروان مطالب زیادی نوشته شده واین موضوع بعلت تخصصی بودن آن ابعاد مختلفی دارد که باید متخصصان امر به زوایای مشکلات اعصاب وروان حادثه دیده گان بپردازند. اما آنهایی که خود دچار حادثه شده ومشکلات روانی را با گوشت وپوست خودلمس وتجربه کرده اند ازمتخصص اعصاب هم بهترموضوع را بیان می کنند.
اگرمطالب همین پایگاه فاش نیوز را بررسی کنید خیلی ازمطالب ودرد دلها مربوط به جانبازان اعصاب و روان است که ازمشکلات نهفته ی روحی وجسمی خود می گویند ولی کسی به آنها توجه ندارد.
هرکسی که جنگ دیده ودردفاع مقدس حضورداشته می داند وتجربه نموده که شدت انفجارهای مختلف ومتعدد چه اثر مخربی بر روح وجسم آدم دارد.
یادمان نمی رود وقتی برای اولین بار به جبهه رفتیم واولین انفجارهای مهیب از نزدیک لمس کردیم چقدر ترسیدیم. چقدر هیجان توام با ترس ولرز تجربه کردیم. چقدر بارهرانفجاراز جاپریدیم. چقدر بیخوابی کشیدیم وچقدرهای دیگر...تاجاییکه کم کم این تاثیر وتاثرات دردرونمان نهادینه شد ودیگر بیخیال همه چیز شدیم...یعنی بدن دیگر معتاد شد عین افیونی که اولش چالش برانگیز برای بدن است وآخرش وابستگی ودرد ورنج نهان وآشکار جسم...
دراین میان پزشکان اعصاب وروان که فقط بصورت آکادمیک موضوع را خوانده اندچگونه به ژرفای درون یک آدم موجی ورود کنند چیزی که نه تجربه پذیر میدانی است ونه بوسیله ی آزمایش وامثال آن کامل قابل لمس و بررسی است؟!
یک واقعیتی که مورد غفلت قرار گرفته است اینکه: همه ی آنهاییکه درخط مقدم ودرمعرض انواع انفجارت قرارگرفته اند بدون شک کم وبیش درمعرض ناراحتی ها وعوارض عصبی ناشی از آن قرارداشته ومتاثر شده اند.
یک بررسی دقیق از رزمندگان دفاع مقدس می تواند روشن نماید که: هررزمنده ای بدون استثاء حدااقل ماهی چندباز کابوس دوران جنگ را باخوددارد.
عوارضی نظیر: بی خوابی.کابوس. تعریق شبانه. تپش قلب. تندخویی. کم طاقتی و...تقریبا کم وبیش درهمه ی رزمنده ها دیده میشود.
امابا کمال تاسف هنگامی که درکمیسیون های پزشکی به مقوله ی اعصاب وروان پرداخته میشود چیزی که مورد توجه پزشکان محترم قرار می گیرد بستری شدن جانباز در بیمارستان است وموارد دیگر که جزودرد های مشترک جانبازان اعصاب وروان وحتی سایر رزمندگان است دیده نمی شود وحتی بهآن توجه نمی گردد.
جانبازی که سالهاست برای درمان که نه بلکه برای سرکوب درد نهفته ی خودازجمله بی خوابی.صدای آزار دهنده ی درون گوش وسر.پرخاشگری. گوشه گیری و...مرتب انواعی از قرص های مختلف مصرف می کندوبا انواع عوارض آن دست وپنجه نرم می کند وسن بالا هم مزید برعلت گردیده چرا ازدید پزشکان وکمیسیون پزشکی پنهان می ماند؟!!
چرا درکمیسیونهای پزشکی(درصد. حق پرستاری) به این موضوع مهم ورود نمی کنند وصرف؛ بیمار بستری شده را می پذیرند؟!
آیا جانباز اعصاب وروان باید سر به بیابان بگذارد یا اینکه خدای نخواسته کسی را بکشد که متصدیان امر متوجه مشکل روحی وروانی وی بشوند؟
واقعیت این است که کل رزمندگان وبخصوص جانبازان اعصاب وروان مظلوم واقع شده اند. دردهای نهفته دارند که فقط وفقط برای خودشان قابل درک است ونه سایرین حتی پزشکان محترم...!!
جانباز هروز وشب با صدای انفجارات متعدد سروکارداشته و