سجایای اخلاقی شهید «آقایی دوست» از زبان مادرش

زمانی که انقلاب اسلامی مردم به رهبری امام خمینی (ره) به پیروزی رسید، کسانی در صدد برآمدند تا آن را براندازند که مدلی از آن خدشه وارد کردن به آرامش و امنیت مردم است؛ اما کسانی هستند که از جان خود می‌گذرند تا از جان و ناموس مردم محافظت کنند.

یکی از این شهدای مدافع امنیت، شهید «رشید آقایی‌ دوست» است که با «زهرا مهتابی» مادر شهید چند کلامی هم‌سخن شدیم که را به مطالعه آن فرامی‌خوانیم.

شهید «رشید آقایی دوست» ۲۲ آبان ۱۳۴۹ به دنیا آمد و در محله نازی‌آباد تهران زندگی می‌کرد و ۱۷ آبان ۱۳۷۰ به شهادت رسید.

اراذل پسرم را شهید کردند

رشید در نیروی دریایی سپاه کار می‌کرد. یک سری اراذل اوباش قمارخانه داشتند و کار‌های مبتذل می‌کردند. پسرم رفت جلوی آن‌ها را بگیرد که با چاقو او را شهید کردند.

رشید کسی بود که نان آور خانه بود و پسر بزرگ من بود. اگر در خیابان می‌دید کسی کت برتن ندارد و سردش است، کت خود را از تن در می‌آورد و غذای خود را به مستضعفان می‌داد و خود آبدوغ خیار می‌خورد. پسرم برای خدا بود و رفتاری خدایی داشت.

«باخدا بودن» رشید را به مسیر امر به معروف و نهی از منکر کشاند

از آنجا که رشید با خدا بود، به مسیر امر به معروف و نهی از منکر کشیده شد. ۱۳ ساله بود که عضو بسیج شد و آن هنگام صبح‌های زود به مقر بسیج می‌رفت. زمانی که رشید ۱۵ ساله شد، عضو سپاه شد و شش سال هم بیشتر در آنجا خدمت نکرد. زمانی که پسرم ۲۱ ساله بود، به شهادت رسید.

زمانی که رشید به شهادت رسید، من در منزل نبودم و زمانی که رسیدم، به من گفتند: رشید به شهادت رسیده است. جمعیت زیادی به منزل ما آمده بودند. سپاه تشییع جنازه باشکوهی را برای پسرم برگزار کرد.