با فرا رسیدن روز اربعین. کاروان لبیک یاحسین نیز به کربلا رسید.
حال وقت رفتن به محل اسکان زائران بود و صف ویلچرها بود که در خیابان های کربلا می چرخید که یکباره گنبد طلایی سیدالشهدا از دور پدیدار شد.
صبح روز اربعین بود و فضا سنگین و جمعیت در کربلا با رنگ ها و ملیت ها و سنین مختلف موج میزد و دل های جانبازان نیز آماده بود برای دیدار یاری که به خاطرش ۴ روز بود در راه بودند.
همه با چشمان بارانی به گنبد زرد و زیبای امام حسین چشم دوختند و اشک ریختند.
همراهان کاروان واقعا به سختی توانستند جانبازان با ویلچر را از میان جمعیت عبور دهند.
برای رسیدن به محل اسکان، باید حرم امام حسین(ع) را دور می زدیم تا برسیم و حقیقتا از معجزات الهی، رد کردن ده ها ویلچر از بین جمعیت زوار و خیل عاشقان بود.

در حین دور زدن به دور سر پسر فاطمه زهرا، زیارت اربعین را درحال حرکت و با سختی خواندیم و به نظر، این یکی از مقبول ترین زیارات اربعین بود... گرما و عطش و عرق ریزان و ده ها ویلچر و هجوم زوار و زیارت خواندن... و چه خوش زیارتی بود این اربعین.

با استقرار در محل اسکان یعنی یکی از هتل های نزدیک حرم سیدالشهداء، زائران بیهوش و نالان روی صندلی های لابی افتادند.

با استقرار مسافران، همه پس از ۴ روز موکب خوابی و سختی های آن، کمی به استراحت و رسیدگی به خود پرداختند و به آرامشی به وسعت وصال یار رسیدند.
دیری نپایید که عشق امام و قمر باوفایش تک تک زائران را به سمت خود کشید و هنوز استراحت چندانی نکرده، بسیاری راهی زیارت شدند.

پس از نماز ظهر نیز، زیارت اربعین و عزاداری پرشور و دلچسبی در لابی هتل با مداحی سیدمالک علوی برگزار شد.