بزم چارم آذر!

فاش نیوز - به مناسبت ۴ آذر، روزی که شهر اندیمشک در سال ۶۵ مورد حمله رژیم بعث عراق واقع شد و بسیاری از مردم این شهر شهید و زخمی شدند.

ای شهر اندیمشک، ای شهر شهادت
ای جاری از هرکوچه ات نهر شهادت

در استقامت راستی شور آفریدی
یک روز درد و داغ سیصد لاله دیدی

گویا تو را بر صبر مامور آفریدند
خاک تو را از چشمه نور آفریدند

تاریخ دیده قد و بالای رشیدت
یک سینه و سیصد غم یار شهیدت

تو رستخیز روز بمبارانی ای شهر
میعادگاه سبز سردارانی ای شهر

عشق است تاریخ تو را از سر گرفتن
هرساله بزم چارم آذر گرفتن

آن روز، روز غرشی فجر آفرین بود
آنروز حتی آسمان نقش زمین بود

آن روز، روز بارش باران خون بود
تنها زمین نه، آسمان هم لاله گون بود

از جای جایت رود خون فواره می کرد
خورشید در سوگت گریبان پاره می کرد

درس صبوری دادی اما عاشقان را
وقتی که دیدی غرق خون پیر و جوان را

گفتی اگر چه زخم بی‌اندازه دارم
از خون یاران شور و حالی تازه دارم

این شهر شهر مهدی صاحب زمان است
این راه آهن نردبان آسمان است

در کوچه هایش آسمان سر می گذارد
این شهر بوی حضرت عباس دارد

گفتی که از نسل حسین سرجداییم
گفتی که در خط ولایت باوفاییم

آیینه در آیینه شعر نور خواندی
هرچند زخمی‌تر ولی مغرور ماندی

آذر رسید و آذر عشقت عیان است
تاریخ تو تاریخ سبز عاشقان است

خاک تو را نبض دقایق می شناسند
نام تو را مردان عاشق می شناسند

تو افتخار مردم ایرانی ای شهر
مهد شهادت، خانه شیرانی ای شهر

در استقامت شهر پرآوازه ای تو
دنیای عشق و نور را دروازه ای تو

بر قامتت از شط خون احرام داری
از بس که در خود لاله‌ی گمنام داری

نامت دوباره در همه عالم علم شد
تا هشت گل از تو فدایی حرم شد

غوغای جسر نادری یادم نرفته
آن شور و آن نام‌آوری یادم نرفته

ای شهر اندیمشک، سنگربان کرخه
ایثار تو شد جلوه‌گاه جان کرخه

تو کربلا را باز هم ترسیم کردی
تا یک هزار آلاله را تقدیم کردی

از بس که گل های تو بسیارند ای شهر
هفت آسمان رشک تو را دارند ای شهر

ای شهر بشکن شام یلدا را دوباره
بیدار کن صبح غزل ها را دوباره

باید که دنیا با تو سر بالا بگیرد
در پای تو مهر و وفا معنا بگیرد

بار دگر زخم دل من سرگشاده
اشکم فرو می‌ریزد اما بی اراده

داغ شهیدانت فراموشی ندارد
فانوس اشکم میل خاموشی ندارد

ای شهر خون ای شهر سرداران نامی
همواره در تقویم دل یادت گرامی

ای پایتخت پاکبازی شاد باشی
تا هست دنیا خرم و آباد باشی

|| رجبعلی نیسی