دوشنبه 22 دي 1393 , 10:48
دستگاه های ما خاموش بود
فرمانده نیروی دریایی اسرائیل اعلام کرد که دستگاه‌های ما خاموش بود والا حزب‌الله نمی‌توانست ناو ساعر را بزند؛ من همین جا به او می‌گویم که اگر دستگاه‌هایتان خاموش است آنها را روشن کنید و از مردم لبنان هم می‌خواهم به پشت بام بروند و دریای مدیترانه را تماشا کنند که ما می‌خواهیم چند دقیقه بعد یک ناو اسرائیل را بزنیم.» و درست دو دقیقه بعد ناو اسرائیلی منهدم می‌شود. شورای امنیت سازمان ملل؛ مثل همیشه ناکارآمد
وعده‌اش را «سید حسن» چند سال قبل داده بود. حتی آن زمان که جنازه چند سرباز اسرائیلی را به داخل بیروت آوردند، خنده‌ای کرد و گفت: «این دفعه، زور بازوی سربازان حزب‌الله زیاد بود و اینها کشته شدند؛ ولی ا‌ن‌شاالله دفعه بعد آنها را سالم اسیر می‌کنیم.» و این همان وعده صادق دبیرکل حزب‌الله لبنان بود.
حزب‌الله از مدت‌ها قبل و با استناد به قوانین بین‌المللی خواستار آزادی زندانیان لبنانی در بند رژیم صهیونیستی شده بود؛ اما تل آویو با پشتیبانی کشورهای غربی از عمل به تعهدات خود امتناع می‌کرد. همین مسئله سبب شد تا در ۱۲ جولای سال ۲۰۰۶ نیروهای حزب‌الله در مرز لبنان و سرزمین‌های اشغالی با وارد‌شدن به خاک فلسطین اشغالی به گروهی از نیروهای زمینی ارتش اسرائیل حمله کردند و سه سرباز اسرائیلی را کشتند و دو سرباز اسرائیلی را اسیر گرفته و به خاک لبنان انتقال دادند.
دبیرکل حزب‌الله این عملیات را «وعده صادق» نام گذاشته بود. ارتش اسرائیل بلافاصله برای نجات جان دو سرباز اسیر گرفته‌شده، اقدام کرد که در نهایت، پنج سرباز دیگر اسرائیلی کشته، پنج سرباز دیگر مجروح و پنج شهروند غیرنظامی نیز مجروح شدند. حزب‌الله لبنان نام این حمله را «پاسخ عادلانه» گذاشت و سیدحسن نصرالله برای بازپس‌دادن دو سرباز اسیر اسرائیلی آزادی چهار عضو حزب‌الله لبنان را از زندانهای اسرائیل خواستار شد. این افراد عبارت بودند از: سمیر قنطار، نسیم نصیر، یحیی سخاف و علی فراتن.
در همین حال، «ایهود المرت» نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی، عملیات نظامی حزب‌الله لبنان در خاک اسرائیل را اعلام جنگ لبنان به اسرائیل خواند و اعلام کرد که «لبنان بهای آن را خواهد پرداخت.» اسرائیل دولت لبنان را مسئول تجاوز نیروهای حزب‌الله لبنان به خاک اسرائیل خواند و با تفسیر شرکت حزب‌الله لبنان در دولت قانونی لبنان و استقرار گروه نظامی حزب‌الله در خاک لبنان، این کشور را مسئول تجاوز و حمله نظامی حزب‌الله لبنان به خاک اسرائیل معرفی کرد.
در طرف مقابل، «فؤاد سینیوره»، نخست‌وزیر وقت لبنان که روابط پنهانی و نزدیکی با واشنگتن داشت، با تشکیل جلسه فوق‌العاده کابینه اعلام کرد که دولت مرکزی لبنان از این عملیات حزب‌الله لبنان به خاک اسرائیل اطلاعی نداشته و مسئولیت این حمله را به‌عهده حزب‌الله گذاشت و از هرگونه دخالت ارتش لبنان در دفاع از خاک این کشور جلوگیری کرد؛ اقدامی که برای تنها گذاشتن حزب‌الله در برابر ارتش مجهز اسرائیل صورت گرفت؛ اما نهایتاً به‌قدرت گرفتن این گروه و قهرمان ملی نامیدن آن از سوی مردم لبنان منجر شد.
ارتش رژیم صهیونیستی طی 33 روز درگیری شدید میان طرفین، تمامی زیرساخت‌های لبنان را مورد هدف قرار داد تا از این طریق بتواند مردم این کشور را برای تحت فشار قرار دادن حزب‌الله ترغیب کند؛ به‌عنوان مثال، نیروی هوایی اسرائیل حملاتی به زیرساخت‌های لبنان یعنی جاده‌ها، پل‌ها و فرودگاه بیروت انجام داد که در آن ۴۴ شهروند لبنانی کشته شدند.
رکورد «کودک‌کُشی» در جنایت قانا
در ۳۰ جولای، روستای کوچک قانا مورد حمله بمباران نیروهای اسرائیلی قرار گرفت. برخورد دو بمب خوشه‌ای به یک ساختمان مسکونی چهار طبقه در مرکز روستای قانا توسط ارتش اسرائیل به کشته‌شدن ۵۴ شهروند غیرنظامی از جمله بیش از ۳۷ کودک و زخمی‌شدن بسیاری انجامید.
این جنایت هولناک، نگاه تمام سازمان‌های حقوق بشری مردم نهاد در جهان را به کودک‌کشی رژیم صهیونیستی معطوف کرد و این گروه‌های مردمی بودند که جای خالی سازمان‌های رسمی و بین‌المللی را پر کردند و افکار عمومی جهان را از حجم و عمق جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی آگاه کردند.
در پی این کشتار وحشیانه در بیستمین روز جنگ، دولت لبنان، «کاندولیزا رایس»، وزیر امور خارجه آمریکا را به بیروت راه نداد. رایس در واکنش به این کشتار بی‌سابقه تنها از مقامات اسرائیل خواست برای جلوگیری از کشتار غیر نظامیان دقت ویژه‌ای به‌کار گیرند!
به‌دنبال قتل عام غیر نظامیان لبنانی به دست رژیم صهیونیستی در قانا که به کشته‌شدن بیش از 50 نفر منجر شد که اکثر آنها زنان و کودکان بودند، مردم خشمگین بیروت به خیابان‌ها ریختند و دفتر سازمان ملل در بیروت را به اشغال خود درآوردند. تظاهرکنندگان خشمگین با سردادن شعارهایی در حمایت از حزب‌الله و سید حسن نصرالله اعلام کردند: پاسخ مشت را باید با مشت داد.
حزب‌الله لبنان نیز در واکنش به این اقدام رژیم صهیونیستی اعلام کرد که جنایات اسرائیل در قانا بی‌پاسخ نخواهد ماند.
کارنامه خونین تل آویو
اما این تنها جنایت تل آویو در جنگ 33 روزه نبود؛ بلکه طی این جنگ، اسرائیل از بمب‌های فسفری و بمب‌های خوشه‌ای که بر طبق پروتکل‌های الحاقی کنوانسیون ۱۹۴۹ ژنو ممنوع است، استفاده کرد که منشاء بیماری‌های فراوانی در بین اهالی مناطق مختلف لبنان شد.
همچنین طی جنگ به برخی از مراکز تاریخی لبنان که به‌عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند، خساراتی وارد شد. از آن جمله یک آرامگاه رومی در شهر صور، برجی تاریخی مربوط به سده‌های میانه در جبیل، بنت جبیل و بَچَس در بعلبک، در حملات نیروهای هوایی ارتش اسرائیل آسیب دیده‌اند.
براثر بمباران نیروگاه برق جیه در ۳۰ کیلومتری جنوب بیروت، در روزهای ۱۳ و ۱۵ جولای که توسط جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش اسرائیل مورد هدف قرار گرفت، لایه‌ای نفتی به طول ۸۰ کیلومتر، ساحل لبنان در دریای مدیترانه را فراگرفت. برخی گروه‌های مدافع محیط زیست، این آلودگی را به‌عنوان یک «فاجعه زیست محیطی» توصیف کردند.
از ایرنا
