شهید سید اسدالله لاجوردی

اسد الله لاجوردی در سال 1314 در یکی از محلات جنوب تهران در میان خانواده ای مهربان و متدین به دنیا آمد. سید علی اکبر ،کودک دلبندش را از همان ابتدا با قرآن و اهل بیت (ع) آشنا نمود. سال 1320 بود که اسدالله به عرصه علم و دانش راه یافت. آغاز دوران نوجوانی و تحصیل او در دبیرستان همزمان با عملیات یهود در فلسطین و تظاهرات گسترده مردم ایران به رهبری آیت الله کاشانی بود. سید اسد الله ادبیات عرب و علوم حوزوی را در مسجد شیخ علی به پایان رساند و به دلیل هوش و ذکاوت و قدرت درک بالایی که داشت در همان محل به تفسیر قرآن پرداخت و پس از مدتی در جلسات بحث انسان و سرنوشت استاد مطهری شرکت نمود. وی در همین سال ها همسر و همسفری صبور برای ادامه مسیر مبارزاتی خویش برگزید؛ و سپس به دستور امام (ره) و همراه دکتر بهشتی و استاد مطهری تصمیم به ایجاد ائتلاف و تشکل در راستای مبارزه با رژیم ستمشاهی گرفت و جزو یکی از مؤسسین اصلی جمعیت مؤتلفه اسلامی گشت.

 او در جریان ترور حسن علی منصور دستگیر و به 18 ماه حبس تأدیبی محکوم شد و در پرسش نامه ساواک نوشت: «به قرآن و نهج البلاغه علاقه وافر دارم». تعصب شدید سید در عدم بازگویی فعالیت ها موجب تشدید مجازاتش تا 18 سال گشت. این دوره همزمان با تغییر ایدئولوژی سازمان منافقین بود و لاجوردی اولین فردی به شمار رفت که انحراف آنان را اعلام نمود. به همین دلیل در زندان نیز توسط مجاهدین خلق بایکوت شد که از آن زمان به عنوان «زندان در زندان» یاد می کنند. سرانجام در تاریخ 27 مرداد 1356 از زندان آزاد گشت؛ اما مدتی بعد به ساواک احضار شد. لاجوردی در روزهای اوج انقلاب در کمیته استقبال از امام (ره) به فعالیت پرداخت و پس از پیروزی انقلاب مسئولیت دادستانی انقلاب اسلامی را بر عهده گرفت؛ اما مدتی بعد ریاست سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی به او سپرده شد. ایجاد کارگاه های مختلف در زندان و از بین بردن بی سوادی در میان زندانیان از تلاش های بی دریغ او در طول سال های حضورش در خدمت نظام بوده است. وی در هنگام حمله ناجوانمردانه رژیم بعثی به کشور عزیزمان بارها خاضعانه به جبهه رفت و در کنار رزمندگان هم چون یک بسیجی مخلص به دفاع از مرزهای میهن اسلامی پرداخت. لاجوردی پس از مدتی خدمت در سازمان زندان ها از این نهاد بیرون آمد و به کار در بازار تهران مشغول شد و بار دیگر بازار، شاهد حضور مردی گشت که از ابتدا دل به دنیا و تعلقاتش نبسته بود.

 سرانجام این عاشق دلباخته و شیر خدا در تاریخ 1 شهریور 1377 در بازار جعفری تهران بر اثر اصابت گلوله به دست منافقان کوردل به شهادت رسید و در 63 سالگی عاشقانه به سوی معبود شتافت. پیکر آسمانی اش را در مرقد 72 تن در بهشت زهرا به خاک سپردند.
از این مرد آسمانی 4 فرزند به یادگار ماند.