تلنگری به بعضی از مسئولان

صدیقه قنبری (همسرشهیدعلی اکبر عابدی) -  هنر شما مدیران و مسئولان خلاصه می شود در اعتلای فرهنگ اسلامی و محرومیت زدایی از کلیه اقشار جامعه، علی الخصوص مستضعفین و نیازمندان .. و مطلعید که شهیدان سرافراز و سلحشور و جانبازان و ایثارگران عزیز از طیف محرومانی از لحاظ مادی بودند که محرومیت مادی آنها حاصل ساختار ناهنجار اقتصادی و اجتماعی وسیاسی رژیم منحوس پهلوی و ماقبل آن بوده است؛ ولی این دلاوران قهرمان با درایت وشعور وبصیرت بی نظیر خود..همیشه همچون یاران رسول خدا(ص) و اصحاب امیرالمومنین(ع) و سیدالشهدا(ع) در معرکه های دفاع از اسلام و ناموس مردم حضور داشته اند و خواهند داشت..

شما مدیران و روسا هنر کنید واز آمال و دردهایشان بکاهید و حقوق(بحق) آنها و ملت حماسه آفرین ایران را با افتخار تقدیمشان نمائید .. و دست اختلاس کنندگان و کسانی که وام های میلیاردی از بیت المال برای مقاصد شخصی خویش را با رانت وغیره می گیرند را از بیت المال قطع کنید..

ناجوانمردی است و هنر این نیست که به اقشار نیازمند و یا ایثارگران تشر بزنید.... بلکه هنر در تکریم و خدمت متواضعانه و خالصانه به این بزرگواران و مستضعفان جامعه است. .??..تلنگری به آن گروه از مسئولان نامطلوب جامعه  که فقط به خودشان وآقازادگان فرنگ رفته اشان می اندیشند!

گره گشایی از مشکلات مردم وظیفه هر انسان و خصوصا" افرادی است که مسئولیتی بر عهده دارند؛ و رفع محنت ومشکلات جانبازان بزرگوار باید در اولویت خدمات مسئولین به مردم ایران باشد. البته باید به محرومین و فقرا نیز توجه ویژه ای بشود که همه شهدا و جانبازان برای ایجاد عدالت و رفع تبعیض ها از اسلام وقران دفاع نمودند..

خدمت به خلق خدا، در فرهنگ تعالیم قرآن و عترت ارزش و ثواب فراوانی دارد. حتی در روایات، دستگیری از دیگران و گره گشایی ازکار مردم، نسبت به برخی اعمال عبادی نظیر حج یا عمره مستحب، از ثواب والاتری برخوردار است. مرحوم کلینی روایتی در کتاب شریف کافی از امام صادق(ع) نقل می‌کند که حقیقتاً بهت‌آور است. ابان بن تغلب می‌گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمودند: هرکس خانه خدا را طواف کند، خداوند عزوجل شش هزار حسنه برای او می‌نویسد و شش هزار گناه از او می‌آمرزد و شش هزار درجه به وی عطا می‌فرماید و شش هزار حاجت از او برآورده می‌سازد. سپس فرمودند: «قَضَاءُ حَاجَةِ الْمُؤْمِنِ أَفْضَلُ مِنْ طَوَافٍ وَ طَوَافٍ حَتَّى عَدَّ عَشْراً؛ گره‌ گشایی از کار یک مؤمن، ده برابر این طواف فضیلت دارد!». نظیر این روایت، در کتب روایی فراوان یافت می‌شود و حاکی از جایگاه ویژه و بی‌نظیر خدمت به خلق خدا در تعالیم دینی است.

امام علی(ع) در راه، به یک پیرمرد مسیحی برخوردند که گدایی می‌کرد. آن حضرت تعجب کردند و معنای تعجب ایشان این است که به او رسیدگی کردند و او را از گدایی نجات دادند. اما بعد با یک تشری فرمودند: وقتی جوان بود از جوانی او کار کشیدید و حالا کار رسیده به جایی که گدایی می‌کند؟ معصومین(ع) تا این اندازه به فکر اهل کتاب بودند، چه رسد به فکر مسلمانان.

امام صادق(ع) فرمود: «ایمان به خدا، پیامبر و علی نیاورده کسی‌که برادر مؤمنش نزد او آمده تا نیازش را برآورده سازد؛ اما او با روی گشاده از نیازمند استقبال نکند؛ اگر نیاز او به دست خودش برآورده می‌شود بسرعت اقدام کند و اگر خودش نمی‌تواند حاجت او ا برآوره سازد، بکوشد تا از طریق دیگران نیاز او را برآوره سازد؛ پس اگر خلاف این دستور عمل بکند میان ما و او ولایتی نیست».