شنبه 21 فروردين 1395 , 10:53
حرف های قشنگ یک همسر شهید صفرکیلو متر!
می گفت: خیلی وقتا بهم میگن شوهرت شهید شده عوضش کلی پول و سهمیه و اینا بهتون میدن... بهشون میگم به ولله اگر دربرابر یک میلیارد حاضر باشید اضطراب ما رو به هنگام زنده بودن همسرامون و دلتنگی ما بعد از شهادتشون رو تحمل کنید.
رضاکامل - می گفت: خیلی وقتا بهم میگن شوهرت شهید شده عوضش کلی پول و سهمیه و اینا بهتون میدن... بهشون میگم به ولله اگر دربرابر یک میلیارد حاضر باشید اضطراب ما رو به هنگام زنده بودن همسرامون و دلتنگی ما بعد از شهادتشون رو تحمل کنید.
چند وقت پیش در یک هیات دانشجویی با "زینب فروتن" آشنا شدم. یک دهه هفتادی که بعد از فقط چند صباحى زندگی مشترک، حالا دیگر شده است همسر شهید مدافع حرم... روح الله قربانی.
شروع کرد برایمان به تعریف، دورش حلقه زدیم، بچه ها دست به قلم شدند...
می گفت:
شهدای هشت سال دفاع مقدس رو سر ما جا دارن اما حضرت آقا گفتن مدافعین حرم دو تا اجر دارن: 1.هجرت 2.جهاد
می گفت:
روح الله از درد آدما دردش می گرفت... نمیتونست بی تفاوت باشه. روزی نبود که نگه دنیا کم و کوتاهه ها!
می گفت:
انقد به روح الله وابسته بودم ک حتی یه گیره روسری بدون روح الله نمی خریدم؛ اما حالا خودمو انداختم تو دامن خدا. اگه آدم مطمئن باشه خدایی هست، پشت سرشو حتی نگاه نمیکنه!
می گفت:
وقتی ازدواج کردیم حتی یک درصد هم فکر نمی کردم همسرم شهیدبشه... روح الله همه زندگیم بود.
می گفت:
بچه ها خونه های بی مرد داره تکرار میشه؛ مراقب باشید جا نمونیم!
مردمو مطلع کنید از شهدای مدافع حرم... همه میگن میخواستن نرن... خیلی مظلوم واقع شدن... خود شهدا دعاتون میکنن!
می گفت:
سوریه که آزاد شده...باید شماها زندگی هایی رو شروع کنید که توش بچه های شجاع واسه آزادکردن قدس پرورش بدید.
می گفت:
هروقت میخوام خودمو آروم کنم، میگم اگه همه کس و همه چیزتو از دست دادی، خدا رو شکر که واسه امام حسین بوده هرچند تو کجا و حضرت زینب؟!...
می گفت:
با خبر شهادت شهید همدانی خیلی بی تاب بودم، چند روز بعد روح الله بهم زنگ زد. بهش گفتم من خیلی گریه کردم واسه شهید همدانی؛ روح الله گفت: بعدازاین دیگه واسه خبر شهادت هیچ کس گریه نکن! عاقبت بخیری آدما گریه نداره...
می گفت:
بعد از شهادت شهید صدرزاده، روح الله زنگ زد بهم و گفت: ببین همسر مصطفی رو؛ چقدر محکمه... تو هم دوست دارم اگه شهید شدم اینطوری باشی.
می گفت:
روح الله واسه من مثل امامزاده بود؛ از قنوت های نمازش حاجت می گرفتم!
می گفت:
خیلی ها میگن شهید مرده، نیست دیگه کنارت، اما من این روزا روح الله رو بیشتر از زمانی که کنارم بود دارمش؛ آدمایی که دنبال جسمن، شهادت رو مرگ میبینن... باید نگاه رو تغییر داد... ما خدا رو نمی بینیم و لمسش نمی کنیم اما همیشه باورداریم هست و کمکمون میکنه.
می گفت:
سوریه خط مقدم ایرانه...اگه شوهرای ما جلوی داعش اونجا مقاومت نمی کردن الان داعش وسط ایران بود.
می گفت:
خیلی وقتا بهم میگن شوهرت شهید شده عوضش کلی پول و سهمیه و اینا بهتون میدن... بهشون میگم به ولله اگر دربرابر یک میلیارد حاضر باشید اضطراب ما رو به هنگام زنده بودن همسرامون و دلتنگی ما بعد از شهادتشون رو تحمل کنید.
می گفت:
روح الله همیشه میگفت زینب من به خاطر این چادر روی سرت دارم میجنگم، نیاد روزی که روو سرت نباشه.
می گفت:
خدا خودش توی قرآن گفته جهاد، مرگ هیچ کس رو جلو عقب نمیکنه... پس اگر هم نمیرفتن، اجلشون اون موقع بود...چه خوب که باشهادت رفتن...
می گفت:
چون راکت خورده بود به ماشین روح الله و شهید سرلک تقریبا" هیچی ازشون برنگشت به ما، فقط یه صورت از روح الله نشون دادن...
می گفت:
ایشالا یه روز حلب میشه شلمچه... اردوی راهیان نورمیریم سوریه و محل شهادت همسرامون رو میبینیم...
می گفت:
برامون دعاکنید که تو این راه صبور باشیم... ماهایی که عزیزترین کسمون، همه چیزمونو تو راه امام حسین دادیم...
می گفت:
اگر یه چیز تو زندگیم باشه که به سبب اون توفیق پیداکردم که عنوان همسرشهید بگیرم، نماز اول وقته...
متولد دهه هفتاد بود اما ادبیاتش شده بود همان ادبیات همسران شهید در سال های دهه شصت ... همان استحکام... همان دل قرص... همان شور و حال...
و من در تمام طول حرف زدن هایش به این فکر می کردم که او قد کشیده در همین دهه ایست که میلیاردها میلیارد خرج همایش ها و سمینارهای بی حاصلى کرده اند که نکند تهاجم فرهنگی او و هم نسلانش را به بیراهه ببرد...
