مدادی که راهگشای شب قدر شد!

فاش‌نیوز - سرکار خانم دکتر «فاطمه ناهیدى» جانباز و آزاده سرافراز که سال‌ها در زندان‌هاى مخوف بعثیون در اسارت به سر برده است، مى‌‌گوید:

در شب قدر اولین ماه مبارک رمضان، امکاناتمان بیشتر از یک کاسه‌ی پلاستیکى غذا، یک لیوان آب و دو پتو نبود که در اختیار هر کدام از ما گذاشته بودند. آن شب خیلى دلم گرفته بود.

یاد شب قدر سال گذشته افتادم که همراه با برادرم مراسم باشکوهى را برگزار کردیم. حالت خاصى بهم دست داده بود، فکر مى‌کردم دیوارهاى زندان آنقدر تنگ و فشرده شده اند که صداى شکستن استخوان‌هایم را حس مى‌کردم.

در همین حال و هوا بودم که یکى از خواهران بى‌مقدمه پرسید: "با این مداد چه کار مى‌شود کرد؟"

 ظاهراً هنگامی که ما را براى بازجویى برده بودند، این خواهر از زیر چشم‌بند، مداد شکسته‌ی بدون نوکى را از گوشه دیوار پیدا مى‌کند و بدون آنکه نظر سربازان را به خود جلب کند، مداد را در جیبش پنهان مى‌کند.

از آن جایى که لطف خدا شامل حال ما بود، با دیدن این صحنه، نورى در قلب ما ایجاد شد که احساس دلتنگى را برطرف کرد.

 تنها کارى که آن لحظه انجام دادیم، با دندان و ناخن به جاى تراش، نوک مداد را تا حدودى تیز کردیم و به روى تکه کاغذى که از قبل در سلول مخفى کرده بودیم، سوره‌ی مبارکه قدر را نوشتیم و آن تکه‌ی کاغذ را با همان شرایط به عنوان قرآن بر سر گذاشتیم و آن شب را تا صبح به احیاء گذراندیم.