قدرت‌نمایی شهید «یاسینی» در نشاندن جنگنده آسیب‌دیده

شهید «سید علیرضا یاسینی» در سال ۱۳۳۰ در شهرستان آبادان دیده به جهان گشود. وی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشگاه خلبانی نیروی هوایی شد و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز با هواپیمای اف-۳۳ برای تکمیل دوره تکمیلی به آمریکا رفت.

پس از بازگشت به ایران با درجه ستوان دومی در پایگاه ششم شکاری بوشهر مشغول خدمت شد. شهید یاسینی با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از جمله خلبانانی بود که در عملیات ۱۴۰ فروندی در حمله به عراق نقش مهمی ایفا کرد. وی به علت شایستگی‌های نشان داده شده در تاریخ ۱۰ اسفند ۱۳۷۲ به سمت رئیس ستاد و معاون هماهنگ‌کننده نیروی هوایی ارتش ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت این سمت را بر عهده داشت.

شهید یاسینی مهارت خاصی در هدایت هواپیمای اف ۴ داشت. در یکی از ماموریت‌ها هواپیمای وی هنگام بازگشت از عملیاتی برون‌مرزی مورد تعقیب یک فروند میگ ۲۳ عراقی قرار گرفت که در اروندرود مورد اصابت موشک قرار می‌گیرد. به محض برخورد، سیستم اجکت خلبان خود به خود فعال می‌شود و خلبان اجکت می‌کند، ولی شهید سرلشکر یاسینی که به عنوان افسر کابین عقب در این پرواز بود، با مهارت خاصی هواپیما را در حالی که تقریبا سیستم هیدرولیک خود را از دست داده بود، در پایگاه ششم به زمین می‌نشاند.

در یکی دیگر از عملیات‌ها، وی از پایگاه ششم شکاری برای زدن هدفی در عراق به پرواز درمی‌آید و بعد از عبور از اروندرود، در محدوده خورموسی با ارتفاع پائین و با سرعت بالا درحال پرواز بود که ناگهان هواپیما با یک دسته پرندگان برخورد می‌کند. در این هنگام به دلیل شکستن کانپه کابین جلو، شهید یاسینی بی‌هوش می‌شود. سرتیپ «اقدام» که به عنوان کمک در این پرواز بود، بعد از چند لحظه بی‌هوشی حالت عادی پیدا کرده و به تصور این که یاسینی اجکت کرده، سعی در بازگرداندن جنگنده می‌کند، ولی به دلیل مشکلاتی که در سیستم ناوبری بوجود آمده بود، راه خود را گم می‌کند.

بعد از دقایقی که با ناامیدی درحال گشتن به دنبال راه بودند، ناگهان صدای دلنشینی را که اکثر خلبان‌های فانتوم با آن آشنا بودند، از طریق رادیوی هواپیما می‌شنوند و این صدای شهید سرهنگ خلبان «هاشم آل آقا» بود که بعد از تماس رادیویی از طریق ایشان، اعلام می‌شود که یاسینی اجکت نکرده و فقط چترش باز شده و روی صندلی است.

این شهید بزرگوار در طول دوران حیات خود به جز اینکه همواره به عنوان افسر خلبان کابین جلوی اف ۴ خدمت می‌کرد، در مسئولیت‌های فراوانی از جمله فرماندهی عملیات پایگاه سوم شکاری همدان، فرماندهی پایگاه‌های شکاری همدان و چابهار، افسر هماهنگ‌کننده آموزش خلبانان ایرانی در پاکستان، فرماندهی پایگاه ششم شکاری بوشهر، مدیریت جنگ الکترونیک و معاون عملیاتی نهاجا، فرمانده منطقه هوایی شیراز، معاون هماهنگ‌کننده و رئیس ستاد نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی انجام وظیفه کرد.

پرواز‌های متعدد جنگی او در نیمه دوم سال ۱۳۵۹ و نیمه اول سال ۱۳۶۰، دو سال ارشدیت برایش به ثبت رساند و درجه نظامی اش را از سروانی به سرگردی ارتقاء داد. همچنین شهید یاسینی هفت مورد تشویق در دستور، پنج مورد ارشدیت جمعی به مدت ۶۰ ماه و اعطای دو مورد نشان درجه دوم فتح (از دست حضرت امام خامنه‌ای) در دوران حضور درخشانش در صحنه‌های سرنوشت ساز جنگ تحمیلی دریافت کرد.

شهادت و پرواز ابدی

ساعت ۶:۳۰ روز ۱۵ دی سال ۱۳۷۳ هواپیمای جت‌استار حامل فرماندهان ارشد نیروی هوایی، (شهید منصور ستاری، شهید یاسینی و شهید مصطفی اردستانی) از تهران به سمت کیش پرواز کرد تا فرماندهان در جلسه شورای هماهنگی نیروی هوایی در کیش شرکت کنند. بعداز ظهر قرار می‌شود که هواپیما قبل از عزیمت به تهران، در پایگاه هوایی اصفهان توقفی کوتاه کند. بعد از بازدیدی کوتاه از این پایگاه، هواپیما ساعت ۸:۳۰ شب آماده پرواز به سمت تهران می‌شود و پس از دقایقی هواپیما به پرواز درمی‌آید. ناگهان از سوی خلبان اعلام می‌شود که به علت بازشدن پنجره کابین خلبان، هواپیما مجبور به فرود اضطراری است. لحظاتی بعد هواپیما در حال گردش برای نشستن بر روی باند در ۶۴ کیلومتری جنوب پایگاه اصفهان، سقوط می‌کند و چراغ زندگی سید علیرضا یاسینی برای همیشه خاموش می‌شود و او به درجه رفیع شهادت نائل می‌آید.

شهید یاسینی زمان شهادت ۴۳ سال داشت و از وی سه فرزند پسر و یک دختر به یادگار مانده، ولی یاد و خاطره دلاوری‌ها و رشادت‌هایش، هیچگاه از ذهن مردم ایران و پرسنل نیروی هوایی ارتش، پاک نخواهد شد.

انتهای پیام/