وصیت شهید: نکند شرمنده امام حسین(ع) شویم

این روزها هفتمین سالگرد شهادت شهید مدافع حرم روح‌الله طالبی است. این شهید متولد ۱۳۶۶ در کُشکسرای آذربایجان شرقی بود. در سنین جوانی به استخدام سپاه پاسداران در آمد و در غرب کشور با گروهک‌های تروریستی مقابله کرد. سال 1389 عقد کرد و سال 1392 با یک مراسم ساده زندگی تازه خود را آغاز نمود و خدا دختری به اسم حنانه به او عطا کرد. وی اول آبان 94 مصادف با روز تاسوعای حسینی‌(ع) به شهادت رسید و پیکر مطهرش حدود دو ماه پیش در سوریه مفقود شده بود. بعد از تایید شهادت وی و شناسایی پیکر این شهید والامقام، جهت تشییع به تبریز منتقل شد.

در عملیات‌ها برای اینکه به بچه‌های گردان روحیه مضاعف بدهد با ذکر «امداده گل اباالفضل» همه را به وجد می‌آورد. به شدت برای اقامه نماز جماعت اول وقت پیگیری می‌کرد و به موذن می‌گفت برای اذان آماده شود و خودش امام جماعت بود و معمولا بین دو نماز مطالبی را از نهج‌البلاغه امیرالمومنین علی(ع) بیان می‌کرد. روح‌الله تا آخرین لحظات شهادتش این ذکر ورد زبانش بود: «یا کاشف الکرب عن وجه اخیک الحسین اکشف کربتنا بحق مولاک الحسین».