توصیه های ارزنده یک فرزند جانباز

فرزند جانباز -  فرزند جانباز هستم و سنم کم نیست. فقط یک توصیه می کنم؛ ننشینید به امید استخدام بنیاد. اگر امکانش را دارید بروید دنبال خود اشتغالی.

تا به خودمان می آییم ۴۰ سال را هم رد کرده ایم و هنوز به دنبال سهمیه و استخدام دولت هستیم. نمی شود پیش بینی کرد آیا شغل دولتی پیدا می شود یا نه. خودم پشیمان هستم که عمرم هدر رفته. هر چقدر به امید بنیاد نشستیم بس است.

در مورد درصدها هم اینقدر جبهه‌گیری منفی نکنید. بر اساس اولویت بگذارند و تمام.... بحث نداره. شاید یک جاهایی در رسته شغلی اصلا بالای ۲۵ درصد برای استخدام در آن شهر نباشد؛ ولی از زیر ۲۵ ها باشند. چرا باید حقشان ضایع بشود؟

در مورد کنکور هم سهمیه ها چندان درست نیست. قبول دارید که خیلی ها با رتبه به شدت پایین، قبول شدن؟ خودم خبر دارم که می گویم. باور کنید این کار اشتباه است. به خدا که حق الناس است. سهمیه را الان به زیر ۲۵ و بالای ۲۵ می دهند.

به زیر ۲۵ ها ۵ درصد سهمیه می دهند. اما جمعیت بالای ۲۵ها خیلی کمتر از سهمیه ۲۵ هست. پس شاید درست این بود که ظرفیت ها اصلاح می شد. البته سطح علمی هم اصلاح لازم دار.؛ چون قبولی ها با تراز ۷۰ درصد نمره آخرین نفر سنجیده می شود و تراز قابل قبولی نیست. سال های قبل تراز ۸۰ درصد بود؛ اما الان کمتر شده است.

قانون اشتباه تصویب شده؟ خطای انسانی‌ست دیگر؛ وحی الهی که نیست. نمایندگان محترم فکر می کردند با این کار قبولی ها بیشتر می شود؛ اما فکرش را نکردند که رتبه قبولی ها افتضاح خواهد شد!..... همین که زیر ۲۵ درصدی حرفی می زند، سریع جبهه گیری منفی نکنید لطفا! یک مقداری منطقی باشیم و حرف حق را قبول کنیم ... شاید یک جاهایی هم واقعا حق آنها هم ضایع شده باشد ...

آرزو می کنم همگی موفق باشید!