خاطره ای از شجاعت خلبانان در دفاع مقدس

فاش نیوز - سلام خدمت شما برادران و خواهران؛ آدم باید بی انصاف باشد که قدر خلبان های ایران عزیز را نداند. من یکی دو خاطره هر چند کوتاه از دو عملیات دوران دفاع مقدس را از رشادت های خلبانان عزیز هوانیروز و نیروی هوایی برای شما نقل می کنم.

در عملیات والفجر مقدماتی عراقی ها خیلی سخت مقاومت می کردند؛ ولی خلبان های شجاع را من می دیدم که بدون ترس، در روز روشن می آمدند نیروهای عراقی را می زدند و برمی گشتند. بخدا ما نیروهای بسیجی به بی‌ترمزی معروف بودیم؛ ولی بی‌ترمزتر از بسیجی ها خلبانان بودند! ما از ترس به شکل حفره روباه زمین را می کندیم و در آن پناه می گرفتیم. ولی من خودم در وسط عملیات دو خلبان هلیکوپتر کبرا را دیدم در وسط روز موقع نماز از هلیکوپتر آمدند بیرون و روی زمین بدون حتی یک ذره ترس، شروع کردند به نماز خواندن؛ که وقتی ما آنها را دیدیم خیلی روحیه گرفتیم.

خاطره بعدی مربوط به عملیات کربلای پنج است. در وسط عملیات فکر کنم روز چهارم عملیات ۱۳۶۵/۱۰/۲۳، در این روز جنگ خیلی شدید بود. اصلا نمی شد آدم سرش را از خاکریز بالا بیاره. تک‌تیراندازهای عراقی کاسه سر آدم را بلند می کردند! کسانی که آنجا (جزیره بوارین) بودند می دانند چه می گویم.

در این موقعیت که عراقی ها نمی گذاشتند آدم سرش بالا بیاورد، تقریبا ساعت یک بعد از ظهر بود که یک صدای خیلی شدیدی آمد که گوش آدم را بدون اغراق، کر می کرد. ما فقط دیدیم تمام نی‌های داخل آب آتش گرفته بود. ازبس که هواپیماهای ایران از روی زمین حرکت می کردند و تمام خط مقدم دشمن را به آتیش کشیدند که بعد از آن دیگر صدایی از سنگرهای عراقی نشنیدیم. همان شب به خط دشمن زدیم و خط دشمن را فتح کردیم.

شما را به خدا بگید کجای دنیا این طور خلبان های شجاعی سراغ دارید؟ فکر کنم اگر بگوییم بیشتر جنگ روی دوش همین آدم های شجاع بود گزاف نگفتیم.

|| علی کرمی