14 ارديبهشت 1403 / ۲۴ شوال ۱۴۴۵
شناسه خبر : 99573
پنجشنبه 31 فروردين 1402 , 11:23
پنجشنبه 31 فروردين 1402 , 11:23
پربیننده های امروز
مقاله و یادداشت
هرچه داریم از تو داریم ای....
جانباز ع. شاطریان
مراحل هشتگانه تبدیل شدن ایران به ابرقدرت
حجت الاسلام سید محمدحسین راجی
کابینه تناقضها و کلاهی که سرشان گذاشتند
سید محمدعماد اعرابی
ای نشسته صف اول
علیرضا ضابطی
امنیتِ خودبسنده و ماهواره ی همراه
سید مهدی حسینی
هنر رهبری شکستن قدرتهای بزرگ است
احمد رضا بهمنیار
به دانشگاه مردمی فلسطین خوش آمدید
محمدحسین آزادی
مشکل دقیقا خود رئیسی است!
عبدالرحیم انصاری
انقلاب اسلامی طلیعهی انقلاب جهانی اسلام
آقای احمدرضا بهمنیار
هفتسر اژدها در کنار ماست
یوسف مجتهد
سردفتر یک شهر دور
جانباز اعصاب و روان
ادبیات ایثار و شهادت
گزارش و گفت و گو
معین و هاشمی و موسوی و کروبی و همتی نامزد شما نبودند؟!
فاش نیوز - انکار واقعیتهای انتخاباتی و ورشکستگی به تقصیر افراطیون مدعی اصلاحات، تبدیل به رویه غالب در این طیف شده است.
آذر منصوری دبیر کل حزب اتحاد ملت با انتقاد از اصلاحطلبانی که در تدارک فهرست انتخاباتی هستند، در روزنامه اعتماد نوشت: «بعد از انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ عمـلا الزامات مشـارکت حداکـثـری از دستور کار حاکمیت کنار گذاشته شد و به یکدستی حاکمیت انجامید، در واقع هر آنچه موجب میشد انتخابات از حداقلهای معنا و مفهوم پیدا کردن برخوردار باشد، از دستور کار خارج شـد و شاهد برگزاری غیـر رقابتیتریـن انتخابات در دهههای اخیر بودیم از همان موقع قابل پیشبینی بود که این یکدستی خیری برای ملک و ملت نـدارد و در خوشبینانهترین حالت تجربه سالهای بین ۸۴ تا ۹۲ تکرار خواهد شـد. تجربهای که با تلخترین اتفاقات در سیاست خارجی و سیاست داخلی ایران همراه شد. حالا با گذشت بیش از دو سال از تکرار این یکدستی و خارج کردن همه غیرخودیها ساختار حکمرانی و شاخصهایی که نشان از ناتوانی ناکارآمدی حاکمیت یکدست و تعمیق شکاف حاکمیت - ملت دارد و شکلگیری یکی از پردامنهترین جنبشهای اعتراضی و با ورود به سال ۱۴۰۲ و پایان یافتن دوره فعالیت مجلس یازدهم، باز برخی فعالان فیلشان یاد هندوستان کرده و از حالا به فکر بستن لیست انتخاباتی افتادهاند و تصور میکنند که قرار است انتخابات ۱۴۰۲ رویکرد مشارکت حداکثری از طرف حاکمیت جریانسازی شود و در نتیجه شاهد برگزاری انتخاباتی رقابتی باشیم.
این گروه از فعالان سیاسی بدون توجه به جنبش مهسا و این واقعیت که نسبت بین صندوق رای و مطالبات مردم به پایینترین میزان خود رسیده است، به دنبال شرکت در انتخابات حتی در صورت ادامه روند حذفی حداکثری ۹۸ و ۱۴۰۰
هستند.»
ادعای دبیر کل حزب اتحاد ملت (جایگزین حزب منحله مشارکت) مبنی بر روند حذفی نامزد، در فاصله سالهای 84 تا 92 در حالی است که اصلاحطلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 84، چهار نامزد (شامل: مصطفی معین، هاشمی رفسنجانی، مهدی کروبی و محسن مهرعلیزاده) را در گود انتخابات داشتند، اما در اثر سوء عملکرد دولت خاتمی نتوانستند اعتماد مردم راجلب کنند. در انتخابات سال 1388 نیز حضور میرحسین موسوی و مهدی کروبی موجب نشد تا اصلاحطلبان توفیقی در جلب اعتماد اکثریت مردم پیدا کنند.
در عین حال باید یادآور شد که آنها در انتخابات مجلس در سال 1398
سه فهرست و در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400، دو نامزد در میدان رقابتها داشتند و در آخرین انتخابات، 16 حزب اصلاحطلب به علاوه خاتمی و کروبی، از نامزدی عبدالناصر همتی حمایت کرده بودند. اصلاحطلبان اگر در شماری از انتخاباتهای مهم نتوانستهاند رأی مردم را کسب کنند، به اعتبار عملکرد بد دولتهای خاتمی و روحانی و خاطره منفی مردم بوده است.
نکته مهم در این روند، آشکار شدن تخلفات و خیانتهای برخی عناصر افراطی در مرور زمان است که موجب فقدان صلاحیت تصدی نمایندگی مجلس و ریاست جمهوری میشود. در این فقره نیز باید از مرتکبان تخلف و فساد گلهمند باشند و نه از شورای نگهبان که باید صلاحیت نامزدها را احراز کند.
سلام
این حرف شما مطلق نیست و هرکدام از دو گزینه معایب و محاسنی دارد. اگر یکدست بودن این حسن را که ظاهرا می توانند ناظر و مراقب هم باشند را داشته باشد، اما در واقع اغلب و بیشتر مانع کار هم و پیشرفت امور بوده اند؛ اما مزیت یکدست بودن این است که سلیقه و روش انتخاب شده بدون مانع برنامه های خود را پیش می برند و البته اینطور نیست که نظارتی هم نباشد چرا که مثلا در داخل قوه مقننه هر جناح و حزبی هم اکثریت باشد این اکثریت مطلق نیست و اقلیت حتی در حد یک نماینده هم می تواند در حد خود اعمال نظارت بکند.
فقط دو قوه این قابلیت را دارد که در صورت انتخاب مردم یکدست شود یانه. قوه مجریه یعنی دولت و قوه مقننه یعنی مجلس؛ یک دست بودن یا نبودن اینها نیز به سلیقه و انتخاب مردم بستگی دارد.
قوه قضائیه که اساسا با حکم رهبری انتخاب می شود و انتخاب رهبری را نمی توان جناحی دانست که شرح آن مفصل است و در این مجال نمی گنجد.
این حرف شما مطلق نیست و هرکدام از دو گزینه معایب و محاسنی دارد. اگر یکدست بودن این حسن را که ظاهرا می توانند ناظر و مراقب هم باشند را داشته باشد، اما در واقع اغلب و بیشتر مانع کار هم و پیشرفت امور بوده اند؛ اما مزیت یکدست بودن این است که سلیقه و روش انتخاب شده بدون مانع برنامه های خود را پیش می برند و البته اینطور نیست که نظارتی هم نباشد چرا که مثلا در داخل قوه مقننه هر جناح و حزبی هم اکثریت باشد این اکثریت مطلق نیست و اقلیت حتی در حد یک نماینده هم می تواند در حد خود اعمال نظارت بکند.
فقط دو قوه این قابلیت را دارد که در صورت انتخاب مردم یکدست شود یانه. قوه مجریه یعنی دولت و قوه مقننه یعنی مجلس؛ یک دست بودن یا نبودن اینها نیز به سلیقه و انتخاب مردم بستگی دارد.
قوه قضائیه که اساسا با حکم رهبری انتخاب می شود و انتخاب رهبری را نمی توان جناحی دانست که شرح آن مفصل است و در این مجال نمی گنجد.
نظری بگذارید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
زنگ خاطره
معرفی کتاب
بیاییم همه باهم به جای اندیشیدن به منافع جناحی و تحلیل مسائل و مصالح مملکت آنگونه که نه نفع خودمان است و نه آن طور که مطابق واقعیت هاست پرهیز کنیم
و بپذیریم که اگر از انواع گرایش های سیاسی که معتقد به اصول جمهوری اسلامی هستند در معرض انتخاب مردم و در نتیجه در بدنه حکومت حضور داشته باشند
از ترس همدیگر هم که باشد و نه برای رضای خدا ؛ باز هم شاهد فساد و خسران کمتری خواهیم بود