در مسیر درست، مثبت‌نگر باشیم و سیاه‌نمایی نکینم!

فاش نیوز -  کسانی که ملاک همه چیز را تورم و قیمت کالاها عنوان می کنند خوب است بدانند تورم غیر رکودی در اقتصادهای رو به توسعه به معنی و نشانه وخامت اوضاع نیست.

نمونه اش ترکیه و جاهای دیگر است؛ درست است که به اقشار پائین جامعه فشار مضاعفی وارد می شود اما در مقابل با افزایش پلکانی حقوق و اعطای یارانه و کمک ها هدفمند و کمی جبران خواهد شد.

شما که آمار گرانی و تورم را ارائه می دهید کمی هم از شاخص های کلی رو به رشد حتی از نهادهای بین المللی سخن به میان می آوردید؟ این شاخص ها مهم اند و تازه این شاخص ها هم نشان می دهد که تورم با وجود حذف ارز 4500 و فعالیت های عمرانی و هزینه های افزایش حقوق ها و غیره به اندازه دوره روحانی نبوده است و دولت سیزدهم در نیمه اول فعالیت چهارساله اش بسر می برد.

این در حالی است که اخیرا هجمه سنگین جنگ ترکیبی را داشتیم که دشمنان اسلام و انقلاب به جمهوری اسلامی به صورت جهانی هجوم آوردند و شتاب حرکت رو به جلو دولت را با فضاسازی بین المللی گرفتند.

با این حال ما هچنان در مقابل زورگویی ها ایستادیم و تحریم و انزوا را به حول و قوه الهی شکست دادیم و صنعت هسته ای هم تثبیت شد.

خوشبختانه در حال حاضر صدها اتفاق خوب دیگر در کشور و منطقه در جهت تقویت موضع جمهوری اسلامی روی داده و می دهد. یک سری مسایل نیز به ضعف روحیه ها و ندیدن عزتمندی ها و افتخارات برمی گردد؛ هر چند برخی با یک غوره سردیشان می شود.

از درون تو بود تیره جهان چون دوزخ دل

اگر تیره نباشد همه دنیاست بهشت

چطور در زمانی که از بیرون و داخل، دشمن و عوامل داخلی اش و عده ای که چشم و گوششان را به آنها سپرده اند وضع کشور را جهنمی می دانستند اتفاقا در همان زمان و انتهای دولت واداده روحانی،  حاج قاسم عزیز عنوان می کرد جمهوری اسلامی بهشت است.

آیا حاج قاسم به اندازه من و شما از مسایل سر در نمی آورد؟! او حکیم بود و مسایل را از بالا و از جایی که باید می دید و درست هم می دید.

ملت ایران در دهه 60 -که از هر نظر شرایط بدتر از الان داشتند- با روحیه بالا و با دست خالی جلوی دنیا ایستاد و حالا که از هرنظر وضع و رفاه جامعه بهتر است؛ چرا خیلی از مسایل را نمی بینیم.

این روحیه و برداشت ها برای فرزندان ما شاید زیاد قابل سرزنش نباشد اما همرزم عزیز، شما چرا؟ بله هرکدام از ما ممکن است شرایط زندگی و مالی خاص و متفاوتی داشته و تحت فشار باشیم. ولی در کشاکش حوادث نباید همچون موری باشیم که وقتی قطره ای باران رویش می افتد فکر می کند دنیا را آب برده است. همچنین در منفی بافی و بدبینی مثل بچه های دهه 80 و 90 نباشیم و نباید تجربه های سال های طلایی عمرمان را به این راحیتی ها به فراموشی بسپاریم و همه چیز را سیاه ببینیم و سیاه نمایی کنیم.

|| جانباز نخاعی