سه آرزویی که صدام در حمله به ایران به گور برد

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «صدام حسین» ۲۷ خرداد ۱۳۵۹ طی نطقی به مناسبت سالگرد کودتای عراق گفت: «ما به خلق مبارز عربستان (خوزستان) که در راه آزادی و برابری علیه دارو دسته نژاد پرستی که او را از ساده‌ترین حقوق زندگی و امید‌ها محروم ساخته است و کاروان شهیدش را تقدیم میدارد، درود می‌فرستیم.»

بیان چنین عبارتی و خطاب قرار دادن مردم عرب خوزستان تحت عنوان «خلق مبارز عربستان» بخوبی نشان‌دهنده قصد و نیت خصمانه دولتمردان عراقی و حکام رژیم منفور بعث و طمع آن‌ها به خاک میهن اسلامی‌مان است. هرچند سه ماه بعد از این تاریخ و به دنبال یورش نیرو‌های بعثی به ایران خلق مبارز عربستان (به تعبیر صدام) مبارزه کردند، جنگیدند، شهدای بسیاری را تقدیم کردند؛ اما نه در نبرد با نیرو‌های ایران، بلکه برای دفاع و مقابله با نیرو‌های متجاوز عراقی و در دفاع از خاک سرزمین خود.

اگر آنطور که صدام حسین ادعا میکرد عرب‌های خوزستان از سادهترین حقوق زندگی محرومند پس برای چه از نیرو‌های به اصطلاح رهایی‌بخش صدام استقبال نکردند؟ اگر آنطور که دولتمردان رژیم بعث عراق ادعا می‌کردند از حقوق عرب‌های خوزستان دفاع می‌کنند، پس چرا شهر‌های خوزستان را به رگبار و گلوله‌های توپ و موشک بستند و بسیاری از مناطق آن‌ها را به تلی از خاک تبدیل کردند.

جمعیت عرب‌زبان خوزستان در طول تاریخ و از جمله در جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران، وفاداری خود را به تمامیت ارضی کشور نشان دادند؛ به گونه‌ای که از ۲۳ هزار شهید استان خوزستان در دوران دفاع مقدس قریب به ۱۲ هزار تن از برادران و خواهران عرب‌زبان این خطه بودند.

مقاومت مردم خوزستان مانع تحقق هدف پلید صدام شد

در همین خصوص امیر گلفام در گفت‌وگویی با خبرنگار دفاع‌پرس اظهار داشت: سرزمین خوزستان، سرزمین حاصلخیز و دارای منابع نفتی عظیمی است. رژیم بعثی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با توسعه نفاق قومیتی و زبان در منطقه خوزستان می‌خواست طرح تجزیه این استان را عملی کند.

امیر گلفام در ادامه افزود:، اما اولین گروهی که به مقابله با نیرو‌های صدام پرداخت، مردم خوزستان بودند و شهدای زیادی را هم برای دفاع از وطن تقدیم کردند. اقتصاد مردم خوزستان منهدم و خانه‌هایشان ویران شد؛ ولی هرگز دست از یکپارچگی و اتحاد جهان اسلام برنداشتند و اینطور شد که صدام هم به اهداف شوم خود نرسید.

وی گفت: کشور ما یکپارچه و یکدست است. در هر جای کشور مشکلی پیش بیاید و آسیبی ببیند مردم فارغ از هر قوم و زبانی به دفاع خاک میهن مان می‌پردازند.

سه هدف صدام از حمله به ایران

امیر دربندی، یکی از پیشکسوتان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز در این خصوص گفت: صدام انسان بی عقلی بود؛ که منافع خود را در توسعه‌طلبی و کشورگشایی می‌دانست. صدام می‌خواست با تصرف ایران و حتی کویت به آب‌های آزاد دسترسی پیدا کند. وی از خود اراده انجام کاری را نداشت و فقط خواسته‌های کشور‌های مستکبر را که به وی دیکته می‌کردند، اجرا می‌کرد؛ همانگونه که قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر را لغو کرد.

وی گفت: صدام روز ۲۶ شهریور سال ۱۳۵۹، «قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر» را پاره و ادعای تسلط کامل بر آبراه اروند را مطرح کرد و به دنبال آن رژیم بعث عراق روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹، تهاجم سراسری خود به خاک جمهوری اسلامی ایران را آغاز کرد؛ که به طور کلی اهداف رژیم بعث عراق از حمله به ایران را می‌توان در سه سطح لغو قرارداد الجزایر، تجزیه ایران با جدا کردن استان خوزستان و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران طبقه‌بندی کرد.

امیر دربندی در ادامه افزود: صدام فکر می‌کرد، وقتی به ایران حمله کند عرب‌های خوزستان از وی حمایت می‌کنند؛ ولی خوشبختانه اعراب خوزستان در کنار سایر اقوام ایران زمین، مقابل نیرو‌های صدام در بستان، سوسنگرد، خرمشهر و اهواز ایستادند و صدام را در رسیدن به آرزو‌های خود ناکام گذاشتند.

هشت سال جنگ عراق با ایران در اثر حماسه‌آفرینی‌های جوانان کشور برای صدام جز ناکامی چیزی نداشت؛ گرچه زیربنای‌های اقتصادی ما ویران شد و ده‌ها هزار شهید و جانباز تقدیم انقلاب اسلامی شدند اما خوزستان پابرجا ماند و صدام آرزوی تجزیه ایران را به گور برد.