ظهور برای آزادی

محسن بنده ای - جهانی که مارا در خود گرفته هر روز با اتفاقات و جنجال هایی روبه روست. اخباری که از کشور های مختلف و بخصوص عربی طی همین چند ساله به دست می رسد همگان را متوجه نکته آشفته ای در خود می کند و دلیل این آشفتگی زیر سلطه بودن و فشار دولت هاست.

انسان ها در طول تاریخ همیشه برای کسب آزادی، خود را گرفتار حکومت ها می دانستند و دلیل موثر این آشفتگی ها و انقلاب های کنونی در جوامع انسانی، استبداد مطلقی ست که از طرف دیکتاتورها تحمیل می شود. هیچ نظام حکومتی وجود ندارد که به ارائه آزادی مطلق اعتراف کند. این نکته را باید اشاره کرد که حتی نظام های دموکراسی باز هم محدودیت هایی برای جوامع خود قائل اند. در بعضی از این جوامع یا افراد بعضا" دیدگاه هایی چون دموکراسی مساوی با آزادی دیده می شود. این گونه حاکمیت با دین برابری نمی کند و صریح می شود بیان کرد که ناقض اصلی اساس دین و حاکمیت الهی در زمین بوده اند.

آزادی ای که در این حکومت ها رواج دارد از فیلتر دین عبور کرده  و قوانین الهی را نقض و آن را می شکند. این آزادی به شهوت، شراب، برهنگی و...حکم می دهد که اصولا" ساختار جمعی خود را با پرچم دین برافراشته کرده است اما با نارضایتی مردم، ستون های حکومتی از هم متلاشی می شود و روز به روز به نابودی نزدیکتر می گردد.

یکی از مهمترین علامات ظهورکه به آن اشاره کرده اند انقلاب مصر است که در کتاب ماذا قال علی(ع)عن آخرالزمان ص330 روایتی از حضرت امیر(ع) که می فرمایند: (صاحب مصر علامه العلامات و آیته عجب لها امارات،قبل حسن و ...) (صاحب مصر علامت علامت هاست و نشانه او عجیب ترین علامت هاست، قلب او حسن و راس او محمد (محمد حسنی مبارک) و نام جدش را تغییر می دهد. اگر خروج کند بدانید که مهدی درب های خانه های شما را خواهد کوبید. پس قبل از آنکه درهایتان را بکوبد به سوی ایشان حتی اگر بر روی ابرها پرواز کنید یا سینه خیز بر روی برف به سویش بشتابید)

از این وقایع متشابه می توان سقوط نظام تونس، عراق و شورش هایی که در فلسطین، کشور های خاورمیانه و حتی نارضایتی ها و درگیری هایی که در کشورهای دیگر رخ داده است را نام برد. همین زمان است که دست انسان ها آلوده به خون یکدیگر می شود و سپاهی از خود آنها برای سرکوبیشان جمع می گردد در عین حال که هر دو گروه (موافقان حکومتی و مخالفان حکومتی) به دنبال نوعی از بیان آزادی خود بوده اند. در حدیثی امام علی(ع) اینگونه می فرمایند:(یجمعون العسکر من شعوبهم یضربون بها شعوبهم،فیبتلی بعضهم بالموت ا لا حمر و...) (از بین مردم خود ارتشی گرد آوری می کنند تا مردم خود را سرکوب نمایند و بعضی به مرگ سرخ و بعضی به گرسنگی شدید،و یک ثلث به روغن سیاهی ناشناخته ای مبتلا می شوند و شرورترین نسل ظاهر می شود و خداوند باران را از آنها منع می کند و...)

بنا بر آیه شریفه(إِنّی جاعِلٌ فِی الأَّر ضِ خَلیفَهً) (من در زمین خلیفه ای خواهم گماشت)برای ما واضح است قانونی که به دست بشرصورت گرفته با قوانین الهی متفاوت باشد و این دموکراسی در برابر پروردگار جایگاهی نخواهد داشت زیرا که در اندیشه الهی حکومت را از برای خداوند می دانیم و در زمین تنها حاکمیت اوست که از طرف خلیفه اش به ما تعیین می شود.

این دلیل روشنی ست که در هیچ برهه زمانی زمین از حجت خدا خالی نباشد. با این نتیجه حداقل برای آنها که در کتب آسمانی خویش این حقیقت آشکار شده ست که جزء قانون الهی دیکتاتورهایی که جوامع را درگیر دموکراسی خویش می کنند باطلند و سه گانه شعارهایی چون دموکراسی و ثروت، دموکراسی و قدرت، دموکراسی و آزادی را پوچ به حساب بیاورند. از این رو افلاطون فیلسوف یونانی اینگونه توصیف می کند که:جلوداران دموکراسی و حامیان ملت افرادی هستند بسیار خشن و سیاست باز،ثروتمندان را تار و مار و گروهی را اعدام می کنند،طرفدارانی برای خود گرد میاورند تا از گزند دسیسه های دشمنانشان در امان باشند، آتش جنگ را با همسایه هایی که قبلا" با آنها پیمان صلح بسته آغاز می کنند تا فرصت مناسبی برای تسویه حساب های داخلی داشته باشند. تمام افراد بافضیلت از آنها دور می شوند و تنها جماعتی مزدور و دست به سینه اطراف آنها را می گیرند....).

این نکته قابل فهم است که دین الهی با حاکمیت الهی در یک راستا باشد اما این جوامع هستند که از آن سر باز زده و به سمت حاکمیت مردم بر مردم به وسیله ی شورا ها  قدم بر می دارند، در عین حالی که مردم و بالأخَص بزرگان آنان به این قضیه واقفند که خلیفه اصلی بر زمین صاحب امر،امام زمان(عج) می باشند، لیکن در زندان نفس خود اسیر شده و در جامعه ای از نفاق به حق پشت کرده اند و باطل را پیشه راه خود قرار داده اند.

برای نمونه بارزترین آن در گذشته تشکیل شورای سقیفه بنی ساعده(که لعنت خدا بر آنها باد) بعد از شهادت پیامبر (ص) و مخالفت با وصی و جانشین او حضرت علی(ع) بود و امروزه پیروان همان افراد بدعت گذار در جوامع انسانی دست به توطئه در برابر تشیع زده اند و شبانه روز در تلاش اند که کشور اسلام را از بین ببرند. این افراد همانانی هستند که از رهبران و فقهای نادان خود پیروی می کنند و در حدیثی پیامبر اکرم (ص) علمای بی دین آخرالزمان که فتنه ها ازآنها بر می خیزد و موجب ریخته شدن خون صدها انسان مظلوم می گردد را اینگونه بیان می کنند: (...فقهاء ذلک الزمان شر فقهاء تحت ظل السماء منهم خرجت الفتنه و إلیهم تعود) (...فقهای آن زمان شرورترین فقهای روی زمین اند فتنه از آنها بر می خیزد و به سوی آنها باز می گردد.)(بحار الانوارج52ص190)
از این نوع دست انسان ها در فواصل متعدد به وفور دیده می شوند، همانطور که در کربلا پدران ستمگرشان خون اهل البیت پیامبر(ص) را بر زمین جاری کردند و در خانه خدا شمشیر بر سر مبارک وصی و جانشین او فرود آوردند.