شنبه 07 آذر 1394 , 16:00
تبیین جایگاه ایثارگران در برنامه ششم توسعه(۴)
در تاریخ پنجم آبانماه متن لایحه تنظیم برخی از احکام برنامههای توسعه از سوی دولت به مجلس تقدیم شد. ارائه این لایحه از سوی دولت به منظور دائمیشدن برخی احکام برنامههای پنجساله گذشته بود
یوسف مجتهد - در تاریخ پنجم آبانماه متن لایحه تنظیم برخی از احکام برنامههای توسعه از سوی دولت به مجلس تقدیم شد. ارائه این لایحه از سوی دولت به منظور دائمیشدن برخی احکام برنامههای پنجساله گذشته بود تا پس از تصویب، لزومی به تکرار آن در لایحه برنامه ششم نباشد. این لایحه در 50 ماده و با موضوعات متنوع تقدیم مجلس شده است.
از نکات قابل تامل در تقدیم این لایحه، حذف مصوبات مرتبط با ایثارگران در برنامههای قبلی است؛ مصوباتی که شرایط دائمیبودن را داشتند ولی مورد غفلت پیشنهاددهندگان قرار گرفته است. از مهمترین نکاتی که باید به صورت دائمی در این لایحه پیشبینی شود تاکید برخاص بودن قوانین و مقررات ایثارگران است. لزوم این تاکید برای چیست؟ قوانینی که برای ایثارگران تصویب میشود در برخی موارد حتی با قوانین عام مغایر است ولی نیت قانونگذار ارائه تسهیلات خارج از مجاری عام برای ایثارگران است، لذا این قوانین در کنار قوانین عام بنا به مصالحی تصویب میشوند و قوانین عام را تحت تاثیر قرار میدهند.
این قوانین اغلب برای موارد خاص که در قانون عام مبهم یا مجمل است و یا بنا به نیاز و مصالح اجتماعی تصویب میشود و از حیث برخورد با قوانین عام حالتی ویژه مییابد و قوانین عام را تخصیص میدهد. تا زمانی که در قوانین مصوب نسخ قانون خاص به تصویب نرسد این قانون قابلیت اجرایی داشته و ایثارگران میتوانند از آن بهرهمند شوند. در تبصره یک ماده57 قانون برنامه پنجم آمده است: ایثارگران و فرزندان شهدا مشمول قوانین و مقررات مربوط به خود هستند.
علاوه بر آن تبصره3 ماده42 قانون مدیریت خدمات کشوری بیان میدارد: استخدام ایثارگران و خانوادههای آنان براساس قوانین مصوب مربوط به خود خواهد بود. هرچند تاکیدات جدی بر خاصبودن قوانین ایثارگران وجود دارد ولی در عمل شاهد مغایرت تصمیمات دستگاههای اجرایی و حتی شعب دیوان عدالت اداری با این قوانین هستیم. با وجود تاکیدات مقنن برخاصبودن قوانین ایثارگران و تکلیف دستگاههای اجرایی بر انطباق تصمیمات خود با این قوانین، ما شاهد این بیقانونی در دستگاههای اجرایی هستیم. حال اگر این موارد از قانون حذف شود آیا میتوان دستگاهها را به انجام تکالیف خود درباره ایثارگران موظف کرد؟ آیا بند ز ماده44 قانون برنامه پنجم ماهیت دائمی ندارد؟ در حالی که در این بند، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی و وزارتخانههای علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف شدهاند 10درصد از سهمیه اعضای هیأت علمی را به ایثارگران واجد الشرایط در این بند تخصیص دهند و مسئولیت اجرای این حکم به طور مستقیم برعهده وزرا و رؤسای دانشگاهها گذاشته شده است و اختیار ویژه به آنان داده شده است ولی تعلل در اجرای این سهمیه به وضوح مشاهده میشود.
حتی شعبه سوم دیوان عدالت اداری درباره شکایت احدی از جانبازان درخصوص الزام به تبدیل وضعیت براساس بند ز ماده(44)، بدون توجه به خاصبودن قوانین مرتبط با ایثارگران و خواسته شاکی، چنین رأیی صادر میکند؛ نظر به اینکه براساس ماده(11) آییننامه اداری و استخدامی اعضای هیأت علمی دانشگاه و تبصره ذیل آن، استخدام اعضاب هیأت علمی با دانشنامه تخصصی P.H.D در بدو خدمت به صورت پیمانی و صرفا از طریق فراخوان از بین متقاضیان واجد مدرک دکتری تخصصی یا بالاتر است و کارمندان غیرهیأت علمی مجازند درصورت داشتن شرایط در فراخوان مربوط شرکت کنند و براساس بند ب ماده(20) قانون برنامه پنجم توسعه، دانشگاهها تابع مصوبات هیأت امنا خواهند بود و تکلیفی به تبعیت از مقررات عمومی دیگر ندارند بنابر این شکایت شاکی را غیروارد تشخیص داده و مستندا به مواد 10و 65قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت شاکی صادر و اعلام میکند. جای تعجب دارد که قاضی حتی به قانون بند ز ماده(44) که مورد تقاضای شاکی است اشارهای ندارد و تلوحیا و بدون ذکر نام آن را از مقررات عمومی میداند. اگر این تصور درست باشد نیت مقنن از تصویب بند ز ماده(44) چه بوده است؟
آیا مجلس از قوانین مصوب قبلی و اختیارات هیأت امنا اطلاع نداشته است؟ چرا شعبه دیوان خارج از خواسته شاکی به موضوع رسیدگی و بهدلیل شاکی توجه نکرده است؟ اگر نمایندگان مجلس در این بخش از لایحه دولت که بهعنوان احکام با ماهیت دائمی به مجلس تقدیم شده توجهی به این نکات که یک نمونه آن ذکر شد، نکنند، اغلب قوانین ایثارگران با مشکل جدی مواجه خواهد شد. در تبصره(2) ماده(1) لایحه پیشنهادی دولت، هرگونه استخدام جدید و توسعه تشکیلاتی دانشگاهها و مراکز و مؤسسات آموزشی منوط به تأیید وزیران علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حسب مورد و سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور شده است. با نبود این مصوبه اجرای بند ز ماده(44) با چالشهای جدی مواجه بود و ایثارگران نمیتوانستند از این حق قانونی با موانع بسیاری که برای آنان گذاشته بودند، استفاده کنند. حال اگر این قانون تصویب شود و نمایندگان مجلس بدون توجه به مصوبات قبلی مجلس و حقوقی که برای ایثارگران تامین شده است، این لایحه را تصویب کنند، اغلب قوانین ایثارگری به همین سرنوشت دچار خواهند شد
اگر وضعیت اینطور پیش برود قیام بر علیه نفوذ تفکر شوم کفار که لابلای شرع اسلام پیچیده شده لازم خواهد شد.
وهمه همرزمان خوب ودوست داشتنی ضمن تشکر از برادر عزیز مجتهد!
آقایان بنظرمن فقط دعا کنید.که این یکسال واندی که دارن تمام شه.!اینها کدامشون مدافع ارزشها هستند قلبا!بخدا همه دارند ازطرف به نام ارزشها .بنام بسیج.وایثارگران مملکت را چپو میکنند.وکسی هم نمی فهمد.
منم بانظرات محسن عزیز موافقم اما چکار میشه کرد.
فقط هم باید دست بدعا شیم تا این مدت ......
باتشکر مجدد.
اگرمسئولین ونمایندگان مجلس شورای اسلامی بعدازگذشت 27سال ازدفاع مقدس میخواهند.برای عزیزان رزمنده کاری بکنند.
.کلمه معسرازرزمندگان برداشته شود.ورزمندگان.به رزمندگان شاغل ورزمندگان غیرشاغل تقسیم بندی شوند. برای رزمندگان غیرشاغل.حداقل حقوق کارمندان دولت درنظرگرفته شود.که این واقعا کمترازحق وحقوق این عزیزان میباشد.
وبه رزمندگان.شاغل مواد28و51و58قانون خدمات رسانی به ایثارگران.تعلق بگیرد.واین هم عین عدالت وکمترازحق وحقوق این عزیزان میباشد.
واین مواردزمان بر نیست.وفوری میشود.اجرایی شود.وکارهای زمانبررابرای بعدا بگذارنند.با کما ل تشکر.
براساس قانون اساسی توزیع عادلانه ثروت مهمترین اصل باید باشد زیرا اگر قانون را طوری بنویسید که گروهی بدون دلیل عقلی و شرعی فقط به دلیل وابسته بودن به گروه خود سود بیشتر ببرند و گروهی به فراموشی سپرده شوند نتیجه نهایی بازنده - بازنده خواهد بود . گروه اول بخاطر زیادی تسهیلات مورد شماطت مردم قرار می گیرند و گروه دوم یعنی رزمندگان و زیر 25% ها به دلیل عدم هر گونه حداقل ها زیر بار مشکلات کمرشان خم تر می شود .
قانون اگر منصفانه نوشته شود نتیجه اش برای همه ایثارگران برنده - برنده است . قوانین عادلانه باید دلیل کافی داشته باشد . مهمترین علت که گاهی قوانین اصلا اجرا نمی شود همین غیر منصفانه بودنش هست زیرا اجرا کننده علاقه ای به اجرای قوانین غیر متعادل ندارد .
در برنامه ششم نیاز است که سایر قوانین نیز در نظر گرفته شود و حتی اصلاحات مورد نیاز در قانون جامع خدمت رسانی به ایثارگران مورد توجه قرار داده شود .
اصلاحات پیشنهادی که البته همه انها دلیل و منطق دارد به شرح زیر است :
کلمه رزمندگان در ابتدای برنامه در میان ایثارگران باید حتما اضافه شود
دلیل انکه بدون حضور و جانفشانی رزمندگانی که هم اکنون به سنین 50 سال و بالاتر رسیده اند و از نظر شرعی سرپرست خانواده محسوب می شوند و تجربه حضور در جنگ را داشته اند پیروزی امکان نداشت و امنیت کشورمان به دلیل دلاور مردی های همین رزمندگان است که عوارض جنگ را هنوز تحمل می کنند و فریادرسی برایشان نیست .
در بند" الف" در خصوص فرزندان معزز شهدا باید محدودیت سنی 25 گذاشته شود .
در بند" ب " تامین صد درصد هزینه درمانی شاغل و غیر شاغل باید به بنیاد شهید و امور ایثارگران سپرده شود .
بند "ه "باید حذف شود چون موضوعت ندارد .
در بند" و " در صد جانبازی باید حذف و کلیه فرزندان ایثارگران و همچنین فرزندان رزمندگان با حضور بیش از 30 ماه در جبهه نیز نیز اجازه استخدام داشته باشند و جمله " همان ابتدا به صورت رسمی قطعی " باید حذف شود . فرزندان ایثارگرانی باید جذب دسنگاههای دولتی شوند که شئونات اداری و اسلامی را رعایت کنند .
بند " ز" باید حذف شود و ایثارگران نیز باید تابع قوانین وزارت علوم باشند .
بند " ح " باید اصلاح شود . کلمه معسر حذف شود زیرا دولت مکلف است نسبت به تامین معیشت کلیه جانبازان زیر25% و رزمندگان نیز اقدام نماید . دلیل انکه با همین کلمه اجرا کننده ها می توانند قانون را اجرا نکنند .
بند ط باید با بند ح ادغام شود و همه رزمندگان ارتش نیز مشمول دریافت حداقل حقوق قرار داده شوند .
بند" ی " که هرگز اجرا نشد ولی در ایین نامه تعیین درصد جانبازی سال 89 باید رزمندگان همانند ازادگان همه دارای درصد جانبازی باشند .
در مورد بند "ک " صندوق های بازنشستگی باید مکلف شوند سابقه خدمت مربوطه را محاسبه نمایند .
در بند " ل" مسکن کلیه ایثارگران بدون ذکر درصد باید تامین شود .
در کلیه قوانین تبعیض بین ایثارگران شاغل با غیر شاغل باید برداشته شود .
تو استان مرکزی بنیاد برا جامعه هدفی که خودش باید ازش اهمیت کنه دردسر درست میکنه
حالا به نظر شما قانون به چه درد ما می خوره
تا فرصت هست يك مطلب بگذاريد با عنوان " انتظارات ايثارگران از قانون بودجه سال 95 و برنامه ششم " شايد خدا خواست و تصميم گيران و يا تصميم سازاني درد دلهاي ايثارگران را خواندند و شايد متحول شدند !