روزی که هویزه ویران شد

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس_ میلاد کریمی معاون پژوهشی زیارتگاه شهدای هویزه؛ ۲۷ دی چهل و سومین سالروز ویرانی شهر هویزه به دست ارتش بعث عراق است.

بعد از شهادت سید حسین علم‌الهدی و یارانش، روز‌های سخت عملیات نصر آغاز شد. بعثی‌ها به پیشروی‌شان ادامه دادند. بسیاری از روستا‌های منطقه تخریب و مردم، شهید و زخمی و آواره شدند.

سرانجام ۲۷ دی ۵۹ دشمن که مطمئن شده بود، کسی در شهر بی‌دفاع نیست، وارد هویزه شد و شهری که تا قبل از عملیات نگرفته بود را به تصرف درآورد. آن‌ها ابتدا شهر را غارت کردند و افراد اغلب بیمار و ناتوانی که در هویزه مانده بودند را اسیر و به «بصره» فرستادند.

بعثی‌ها مواد غذایی و وسایل زندگی مردم هویزه را با ماشین‌های جنگی به عراق می‌بردند و می‌فروختند؛ بعد هم با بولدوزر و ماشین آلات سنگین، شهر را ویران و خانه‌ها، مدارس، مغازه‌ها، ساختمان‌های عمومی، باغ و نخلستان‌ها، بیمارستان و به خصوص اماکن مذهبی و آثار باستانی را منهدم کردند و جز یکی دو ساختمان از شهر هیچ باقی نگذاشتند. افزون بر آن بنا به گزارش روزنامه‌های سال ۶۱ دشمن در زمین‌های کشاورزی هویزه حدود ۹۵ هزار مین کاشته بود.

سرانجام، اما خورشید دوباره در هویزه درخشید و ۱۸ اردیبهشت سال ۶۱، این خطه خونرنگ پس از ۱۶ ماه در مرحله دوم عملیات الی بیت المقدس از اشغال آزاد شد و ارتش بعث از هویزه فرار کرد.

اواخر اردیبهشت ۶۱، کمیته بررسی و افشای جنایات صدام در هویزه تشکیل شد. نمایندگان ۳۰ کشور خارجی در تهران، جنایات بعثی‌ها در هویزه را محکوم کردند.

هویزه نیز از همان سال ۶۱ به پیشنهاد تولیت فقید آستان قدس رضوی و با موافقت حضرت امام خمینی (ره) با منابع وقفی عام آستان -دارای مصارف مطلقه-، منابع نذوراتی و کمک‌های مردمی در وسعتی به اندازه ۱۰ برابر شهر قبلی و در مدت زمان کمتر از ۴ سال، بازسازی و ۲۲ شهریور ۶۴ افتتاح شد که مشروح آن را می‌توان در کتاب تازه نشر «آستان قدس رضوی و نوسازی جهادی هویزه» به مطالعه نشست.

به واسطه تلاش‌های جهادی صورت گرفته در بازسازی شهر هویزه، اهالی این دیار ارادتی بیش از پیش به حضرت رضا (ع) پیدا کرده و بسیاری از ساکنان این شهر، دارایی‌های خود را وقف حضرت رضا (ع) نموده و در باوری دلنشین هویزه مظلوم را یکی از رواق‌های حرم امام هشتم (ع) می‌دانند.