نمایی از مادر شهید محمود مختاری

در این دوره و زمانه باید غمگین و نگران بود برای بیشتر مادرانی که ابرو.های پسرانشان زیبا تر از مادرشان برداشته شده است .
بایید گریست بحال مادرانی که لوازم آرایش خود را با پسرانشان تقسیم میکنند .

چه کردید با ایران که اینچنین مخنثانی را در دامن خویش دارد . دخترانی که شلوارهایشان از زانو به بالا پاره است , و.پشت مانتو هایشان اراجیفی که مینی بوسها پشت شیشه شان مینوشتند نوشته شده است .
عقیم الفکرایی که نه به ایرانی بودن خویش ونه به انسان بودن خویش فکر میکنند .
انقدر بر طبل دروغ و ریا کوفتید که نسل ایرانی به ویرانی رفت . وشاید آه مردان دهه شصت دامن گیر نسیان عمدی شما شده است .
شاید نفرین خون شهدا دامنتان را گرفت که اینگونه پسرانتان دختر و دخترانتان ............ گشتند .
غیرت و.شرف در حال رخت بر بستن از دیار غیوران پارس است . حتی هخا و.کیخسرو و آریوبرزن دیگر اصراری بر ایرانی بودن و.ایرانی ماندن شما ندارند ..
راه برگشت فقط راه شهدا و رزمندگان است ولاغیر .

آنروز که میرفتیم جنگ بچه ها در مدرسه ها می خواندند , بابا نان داد , هر روز که گذشت بابا ها رفتند و کسی به آنها نان نداد , آنروزها که بچه شیرهای ایران رفتند جنگ بچه ها در مدرسه ها می خواندند آن مرد با اسب آمد , سالها گذشت و مردان مرد با ویلچر آمدند اما هیچ کس برای آنها هورا نکشید و دست نزد .
آنروزها که ما رفتیم جنگ , کبرا نامی تصمیمی مهم گرفت تا فرزندان رزمندگان یاد بگیرند تصمیم برای انجام کار کبرا و مسؤل نمیشناسد , ولی هنوز مدیران و مسؤلان بمانند کبرا تصمیم جدی نگرفتند و این غافله  زخم خورده از دشمن ,, دد منش  ,,  گرد فراموشی را بر تارک بیرق ایثارشان می بینند .

آنروزها که رزمندگان جان برکف وطن  در بارانی از موشک و توپ درس مقاومت را به  ساراها و دارا ها می دادند مسؤلان نه تنها در قبال خون شهدا و رشادتهای رزمندگان قصور کردند بلکه گذاشتند در کمال بی اعتنایی ساراها بی حجابتر شوند و داراها  ,, داراتر .

شما منش و مرام ایثار را در منتهی الیه آرشیو گمشتگان بی نام نشان جای دادید تا آن مردان با اسب آمدند  لگدمالشان کنند .
به چه چیزتان دلخوش باشیم و  باز از باران بگوییم .
به چه چیزتان دلخوش باشیم و باز  باترانه باران را بخوانیم .
دلمان به حسنک ساده دل خوش بود که ساده زیستی را به همه آموزش داده است ولی تهران را از خیابان ولیعصر به بالا می شناسند .
دلمان را  به تخم مرغ نیمروبا پنیر وسبزی خوردن تازه خوش کردید اما شما  شامتان را در آنتالیا سرف کردید .

شما مدیون فرزندان شهدا و جانبازانید , فرزند شهیدی که مضومن انشایش  ,,, دیروز با پدرم رفته بودم پارک ,,, را چطور برای خود تحلیل می کنید ؟
فرزند جانباز قطع نخاعی که مضون انشایش ,,, پدرم مربی تیم فوتبال مدرسه مان است ,,, را چگونه ؟
هر طور که حساب کنید , هر طور که با چرتکه روی میزتان حساب کنید , دهها نسل بعد از شما هم به خانواده ایثار گران بدهکارند .