دوشنبه 24 آبان 1400 , 09:32
پاسخ شجاعانه فرمانده ارتشی به امان‌نامه رادیو عراق
«اسماعیل زارعیان» از جمله افسران شهید ارتش است که فرماندهان صدام بیشتر از ایرانی‌ها او را می‌شناختند.
«اسماعیل زارعیان» سال ۱۳۳۴ در شهر آبادان متولد شد. پدرش نعمت‌الله از افراد سرشناس شهر و دارای فضایل اخلاقی بسیار بود. اسماعیل پس از گذراندن دوران کودکی در سن شش سالگی وارد دبستان شد و با توجه به علاقه‌ای که به کسب علم داشت توانست دوران ابتدایی و دبیرستان را بگذراند.
در سن ۱۸ سالگی موفق به اخذ دیپلم و سپس وارد دانشکده افسری شد و طی سه سال دوره دانشکده افسری را در تهران به پایان رساند و به درجه ستوان دومی و اخذ لیسانس علوم اجتماعی مفتخر شد. سپس برای آموختن دوره مقدماتی فرماندهی یک سال در شیراز اقامت کرد و پس از آن به خوزستان منتقل شد و فرماندهی گروهان دوم از گردان دژ خرمشهر که تحت امر لشکر ۹۲ زرهی اهواز بود را به عهده گرفت و چندین ماه در منطقه شلمچه و کوشک در مرز ایران و عراق انجام وظیفه کرد.
یکی از همرزمانش درباره نحوه شهادت این افسر قهرمان در عملیات رمضان اظهار داشت: «گلوله ۱۳۰ میلی‌متری به نزدیکی ما خورد و یک دست او قطع شد، او دست خود را برداشت و در جیب گذاشت و با آن دست فرمان پیشروی صادر کرد. دقایقی بعد گلوله دیگری منفجر شد و این بار دست دیگر او همراه با جراحات متعدد در بدنش قطع شد و به شهادت رسید.»
همچنین سرهنگ «علی قمری» از رزمندگان ارتشی دوران دفاع مقدس درباره مقاومت شهید زارعیان در خرمشهر روایت می‌کند: «زارعیان هنوز مشغول نبرد بود و رادیو عراق برنامه‌اش را به موضوع زارعیان تغییر داد و اعلام کرد: «سرکار ستوان زارعیان شما نمی‌توانید با چند دستگاه «تفنگ ۱۰۶» با ارتش مجهز عراق مقابله کنید. پیشنهاد می‌کنیم خودتان را تسلیم کنید. مسلماً کشور عراق متعهد می‌شود شما را به هر کشوری که مایل باشید اعزام کند و اگر بخواهید در کنار ما با نیرو‌های ایرانی بجنگید، بالاترین درجه‌ها را ارتش عراق به شما اعطا خواهد کرد.»
