شنبه 11 شهريور 1402 , 12:30
با چه کسانی دوستی نکنیم؟
فاش نیوز - از دوستی با این افراد پرهیز کنید از دوستی و همنشینی با بدکاران باید پرهیز کرد پیامبر خدا(ص) می‌فرمایند: آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مواظب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند. بنابر آموزه‌های دینی و تصریح روایات پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصوم(ع)، دوست نقشی خاص در زندگی انسان دارد و حتی از او به نزدیک‌ترین خویشاوند تعبیر می‌شود. از این رو در انتخاب همنشین و مصاحب و دوست در اسلام تاکیدات و سفارشات بسیاری وجود دارد.
پیامبر خدا(ص) می‌فرمایند: آدمى بر آیین دوست خود است؛ پس هر یک از شما مواظب باشد که با چه کسى دوستى مى‌کند.
امیرمومنان علی(ع) نیز در این باره می‌فرمایند: همنشین، مانند وصله لباس است؛ بنابراین، دوستِ همگون با خودت انتخاب کن که وصله ناجور نباشد همراه نیز چون دوست است پس همراه سازگار برگزینید.
ایشان همچنین فرموده اند: از همنشینى با یار بد بگریز زیرا که او همدم خود را هلاک مى‌کند و همنشین خود را به نابودى مى‌کشاند.
پیامبر خدا(ص) می‌فرمایند: خوش‌بخت‌ترین مردم کسى است که با مردمان بزرگوار بیامیزد؛ و امیرمومنان امام علی(ع) فرموده‌اند: بیشترین صلاح و درستى، در همنشینى با خردمندان و صاحب‌دلان است.
امام جواد(ع) می‌فرمایند: زنهار از همنشینى با بدکار؛ زیرا او همچون شمشیر آخته است که ظاهرش زیباست و نشانى که مى‌گذارد، زشت.
روایات همچنین به کسانی که شایسته دوستی و همنشینی نیستند نیز تصریح دارند؛ آنچنان که رسول خدا (ص) می فرمایند: در همنشینى آن کس که از دین و دنیاى او بهره‌اى نبرده‌اى خیرى براى تو نیست و هر که براى تو حقّى قائل نبود، تو نیز برایش حقّى قائل نباش که این ارزش شمرده نمى‌شود.
همچنین امیرمومنان علی(ع) فرموده اند: از مصاحبت با اهل گناهان بپرهیز؛ زیرا کسى که از کردار گروهى راضى باشد، همانند کسى است که در جمع آنها باشد. و نیز می‌فرمایند: از معاشرت با عیب‌جویانِ مردم بپرهیز؛ زیرا همنشینِ این‌گونه افراد نیز از عیب‌جویى آنان در امان نیست. ایشان فرموده‌اند: مصاحبت با احمق، شکنجه روح است.
امام صادق(ع) نیز در این باره می‌فرمایند: از سه کس برحذر باش: خیانتکار، ستم‌کار و سخن‌چین؛ زیرا کسى که به خاطر تو [به دیگرى] خیانت کند، به تو نیز خیانت مى‌کند و کسى که به خاطر تو [به دیگرى] ستم کند، به تو نیز ستم مى‌کند و کسى که براى تو سخن‌چینى کند، بر ضدّ تو نیز سخن چینى خواهد کرد.
منابع: بحارالانوار – غررالحکم - میزان‌الحکمه
|| احمد رضا بهمنیار
لوری_گاتلیب
شاید بهتره با یک نفر حرف بزنی
کامنت دوم : بعضی افراد ظاهر موجه دارند که شما به راحتی نمی توانی پی به ذات آنها ببری. اگر کسی از اینها پیش شما حرف زد ، او آدم غیر متشرع نیست . دارد رنج می کشد. رنج با درد فرق می کند. حالا شاید یه چند وقتی تحمل کند . اما زیادی تحمل رنج باعث گستاخ شدن ظالم می شود . اینه که او باید با کسی حرف بزند. جلوی ظالم ماسک دار را بگیرد.
اما با چه کسی حرف بزند هم مهم است . والا رنجش دو برابر می شود .
موارد جواز غیبت
دادخواهی
لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم و کان الله سمیعا علیما (148/ نساء)
استثنایی که خداوند در این آیه فرموده –یعنی به کسی که ستم به او شده، اجازه داده که بدی های ستمگر را اظهار کند- به این معنی نیست که مظلوم اجازه دارد تمام بدی های ظالم را به هر نحو اعلام کند و به قول معروف هر چه از دهانش درآمده به او بگیود؛ بلکه به این معناست که کسی که به او ظلم شده، اجازه دارد در همان مورد خاص سکوت نکند و برای گرفتن حقش بدی و ظلم ظالم را با صدای بلند آشکار کند و صفات بد او را که با ظلمش ارتباط دارد، به زبان آورد.
بنابراین یکی از موارد جواز غیبت، دادخواهی و اعلام مظلومیت است.(@-@)