تهاجم فرهنگی

اسماعیل مرتضایی -  تهاجم فرهنگی نوعی هجمه به مبانی ائدئولوزیک یک مکتب است که هسته و محتویات و اصول آن مکتب را نشانه رفته و در صورت موفقیت تنها پوسته ای شکیل از این مکتب به نمایش در میاید .

مقام معظم رهبری در سنوات گذشته مکررا از تهاجم فرهنگی و بعضا" شبیخون فرهنگی به مسئولین جامعه تذکر دادند . که مبادا در این جنگ نرم هنگامی چشم باز کنیم که تمام داشته های الهی خود که را برای احیا و حفظ ان خونهای بهترینهای جامعه و انواع و اقسام فشارهای سیاسی و اقتصادی را متجمل شدیم از دست داده و فقط پوسته ای از ضواهر اسلام در جامعه برجاست . (یکی از مهمترین کارکردهای ولایت در جامعه تبین دور نما و در مرحله اول تذکر و سپس .... میباشد) ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ﴿۱﴾ تهاجم فرهنگی بزرگترین ابزار از بین بردن قدرت اجتماعی دین خدا فراز و نشبیها و تاثیرات اجتماعی دین خدا خاتم نظریه اسلام شناسان غرب در فرو پاشی امپرطوری اسلام . باید مسلمانان ومومنین را با گناه از دینش جدا کرد .

کشتی های یهودی و مسیحی در اندلس شروع به اوردن زنان زیبای روسپی . مشروبات الکلی . وابزار قمارو ....... به بلاد مسلمین نمودند و انها را به رایگان در اختیار مسلمانان قرار دادند .و با تبلیغاتی گسترده ابتدا قبح ان و سپس .......... ودر نتیجه فرهنگی که در حال اصلاح کل جامعه جهانی بود به یگباره حتی با بدون انداختن یک تیر ابتر نمودند روزه هدف همان هدف اما ابزار تغییر نموده پس مسلمانان گذشته از مواظبت شخصی از اعتقادات خود میباید بصورت فعال در جامعه تحت رهبریت مومن اصلح و اگاه به مقتضیات زمان . مدیر و مدبر و ....( ولایت فقیه ) سخت از جامعه و مکتب عالیه خود با احس ابزار دفاع نمایند . مثل شاید سئوال شود که احسن ابزار در مقابله با تهاجم فرهنگی چیست؟ یقیننا علم . اگاهی . تحقیق و اخلاق .اخلاق زر و زور و تزویر روزی که سه عامل زر و زور و ثروت توسط تئوریسنهای اجتماعی غرب بعنوان عوامل بقا در جوانع غیر دمکراتیک مطرح شد و روزی که تزویر را با معیار دین منطبق نمودند همه ما معتقدین به دین به انها تاختیم و انان را کافر و لامذهب و غیره لقب دادیم .

پس از مطالعه در قران دقت فرمائید احادیث و سنت صالحان منطبق با کلام الله عقل و قبل از ان تخلیه ذهن از هرانباشته غیر عقلانی نتصب به دین خدا به زیبایی کلام خدا را را نیزغیر از این نیافتم . اما کدام دین با کدام تعریف ؟ دینی که مایه حرکت فردی و اجتماعی نباشد . دینی که انسان حوائجش را نشسته از معبودان خود طلب کند . و دینی که حرکت و جهاد را بواسطه اندیشه جبر و سرنوشت از پیش تعین شده از ما یگیرند یفیننا دین مطلوب حاکمان و جابرین است . دراین بین چه کسانی مقصر هستند . قران بزیبایی پرده از جهره انان کنار زده و انان را بعنوان کسانی که کلام خدا را در برابر متاع ناچیز دنیا قلب نمودند معرفی نموده . ایا تنها بانیان این تفکر مقصرند . مگر بارها در کتاب خدا فرموده نشد که عقل و اختیار و فطرت الهی از ابزار هدایت است انان چنین گردند (کسانی که میباید کلام خدا را بدون کم و گاست بمردم ابلاغ می نمودند ) و ما چون عروسگانی صم و بگم فقط به گفته های انان عمل نمودیم گفته ای که بزرگترین پیامش نیاتدیشیدن بود در جایی که بگفته قران روحانیت یهود (بعنوان شاخص نه حزب گروه و جریان و تعاریف امروزی ) کلام خدا به دروغ در راستای ثبیت قدرت ظالمان بکار برده و انان را سایه خدا بر روی زمین نامیده و اعتراض به انانرا اعتراض رابه خدا نامیدند انان که از دین اطلاعات عمیقی نداشتند.

یقینا" به چنین نتیجه ای رسیدند که دین افیون ملتهاست قران کریم در خصوص اینان میفرماید بسم الله الرحمن الرحیم و [یاد کن] هنگامى را که خداوند از کسانى که به آنان کتاب داده شده پیمان گرفت که حتما باید آن را [به وضوح] براى مردم بیان نمایید و کتمانش مکنید پس آن [عهد] را پشت‏سر خود انداختند و در برابر آن بهایى ناچیز به دست آوردند و چه بد معامله‏اى کردند (187) بسم الله الرحمن الرحیم إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِیلاً أُولَئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿174﴾ بقره کسانى که آنچه را خداوند از کتاب نازل کرده پنهان مى‏دارند و بدان بهاى ناچیزى به دست مى‏آورند آنان جز آتش در شکمهاى خویش فرو نبرند و خدا روز قیامت با ایشان سخن نخواهد گفت و پاکشان نخواهد کرد و عذابى دردناک خواهند داشت (174) بنام خدا کسانى که نشانه‏هاى روشن و رهنمودى را که فرو فرستاده‏ایم بعد از آنکه آن را براى مردم در کتاب توضیح داده‏ایم نهفته مى‏دارند آنان را خدا لعنت مى‏کند و لعنت‏کنندگان لعنتشان مى‏کنند (159) نا گاه همان گلام اشنا که متوالیان گذشته از بیان ان به جامعه در راستای زخارف خود ابا داشتند اینبار بر بزرگ مردی چون محمد مصطفی(ص) نازل شد و او گفت انچه را که خدایش به او اموخت فرمود گفته های را بنویسید و حفظ کنید و بر جهانیان نشر دهید .

بزرگان قوم خصوصا برگزیده ترین انها امیر المومنین در اوج مطلومیت اجتماعی کلام الهی را با واسوسی در خور شان ان کلام جمع اوری نموده . و پس از ان دین دیگر عامل افیون نبود. هرکجا که کلام الهی بر قومی ارائه میشد . باعث پویایی . تفکر و حرکت ان قوم میشد تا جایی که در کمتر از چند دهه (گذشته از مشکلات و انحرافات عدیده ای که توسط دنیا طلبان بر پیام الهی گذشت ) کاخ کسرها و امپرطوریهای زمان بلرزه در امدند .

جائرین و جابرین و دنیا پرستان که قدرت این کلام و نفوذ انرا تا عمق روح و جان انسانهای ازاده را دریافته بودند طرحی نو در انداختند و دراین بین نقش روحانیت یهود بی بدیل بود انان با نفوذ در بین بزرگان دین دوباره فرهنگ جبر و سرنوشت و ظل الله بودن پادشاهان را با تفاسیر ناصواب به دین خاتم نسبت دادند بزرگترین تبین کنندگان دین عترت الرسول الله را بعضا خانه نشین و با تهمت های ناصواب و یا بعضا با غلو تا حد خدایی پیش بردند ( کلام ان بزرگان در نفرین غلو گنندگان و تهمت زدنندگان از زیبائیهای شخصیت ان بزرگان است ) تا جایی که یکی از غالیان بزرگ هنگامیکه قصد داشتند تا در حضور امام جعفر صادق علیه السلام کلام خود را ابراز نمایند ایشان بزیبایی فرمودند . (من نه ان چیزی هستم که بزبان میرانی و نه ان چیزی که در دل نسبت بمن گمان داری ) با این تفاصیل اسلام تا قرن پنجم بزرگترین اندیشه در بین متکلمان جهان و دیگر ادیان بود و دانشمندان و بزرگان علوم جهان زبان عربی را بعنوان زبان علم می شناختند و وجود دانشمندان مسلمان در دنیا همانند گوهر های فروزانی بود که تمام علما و علم پژوهان جهان ر ا جهت برخوردی از این دریای بیکران علم و حققیت رهسپار بلاد اسلامی می نمود یکی از زیباترین اشکال مسلمان در بلاد مختلف اصرار شدید ایشان در زیست مسلمانی بود 2- زیست مسلمانی پس از فتح کشورهای غربی در سده اول هجری قمری بسیاری از مسلمانان در ان بلاد مستقر شده و تصمیم به زندگی در ان سرزمینها را گرفتند .

یکی از دلایل مسلمان شدن بسیاری از مردم ان سرزمین نه شمشیر ( سلاح و جبر هیچگاه نمی تواند عقاید یک فرد را تغییر دهد شاید به ظاهر بنا بر زور او را به تمکین وادارد . اما ایمان و تغییر اندیشه مبحثی جدا از سلاح است ) بنحوی که در ان جوامع مسلمان را از ظواهرشان می شناختند لباس پاکیزه و تمیز . بوی عطر ارایش محاسن لباس سفید در معاملات بشدت مقید به اداب معامله اسلامی بودند . هرگز کم فروشی و گران فروشی در میان انان نه تنها وجود نداشت بلکه اینگونه اعمال را از گناهان کبیره شناخته و بعضا کلمه خیانت به ترازو (کم فروشی ) خیانت به خداست از کلمات رایج ان زمان بود شدیدا به قراردادها و قولهای خود پایبند بودند تا جایی که معامله با مسلمانان از افتخارات دیگر اقوام بود بهمین دلیل مسلمانان همیشه در کسب و کار خود موفقترین اقشار جامعه بودند دروغ و تهمت و غیبت به هیچ وجه در بین مسلمانان جایی نداشت و کلام ( دروغگو دشمن خدای بزرگ است ) دستاورد همان روزهای زیباست .

در بین مسلمانان بواسطه زکات و انفاق و قرض الحسنه اصولا فقیری وجود نداشت و بزرگترین گناه را ربا دانسته و ربا دهند ه و گیرنده را جز یهودیان امت میدانستند . جمع اوری ثروت را در حد غیر معمول انرا به نص ایات الهی تکاثر و ماعون زشت دانسته و بعضا زیادی اموال خود را بین ایتام و مساکین انفاق می نمودند زیرا اعتقاد داشتند ثروت ابزار رسیدن بخداست و بهترین امت را منفقین و کریمان و متستغفرین بالسحار (استغفار کنندگان در سحر ) میدانستند و در یک کلام مومنی خود پاسدار بودند چه همیشه خود را در محضر معبود خود میدانستند . یقیننا اینگونه برخورد مسلمانان بزرگترین عامل جذب رهروان ادیان دیگر به اسلام بود کسانی که از شمشیر در راستای نفوذ و گسترش اسلام داد سخن میرانند بهتر است به محیط و روش زندگی مومنین بیشتر دقت کنند . هر چند شمشیر بزرگترین عامل تدافعی مومنین بود تا جایی که شرط بندی در امور تیراندازی و اسب سواری در دین اسلام قمار محسوب نمیشود .(که این نشان دهنده اهمیت دفاع در دین است ) شاخصترین گروه مومنین مجاهدین فی سیبل الله بودند انان بدلایل الهی و اجتماعی مورد تکریم جوامع انروز بودند ( کلام امیرالمومنین در خصوص مجاهدین اسلام که با تمام نیروهای نظامی در جهان فرق می کند و نمونه امروزی ان سپاه پاسداران انقلاب اسلامیست.

بسیار زیباست حملوا بصائرهم علی اسیافهم؛ (نهج البلاغه، خطبه 150، ص 46 ) آنها بصیرت‌ها و درک‌ها و آگاهی‌های خود را روی شمشیرهای خودشان حمل می‌کردند، یعنی می‌خواستند با این شمشیرها به مردم آگاهی بدهند. دلایل الهی نص صریح کلام خدا در فضیلت بخشیدن خداوند یکتا به این عزیزان و دلایل اجتماعی ان : جامعه ان بزرگان را پیام اوران سخن خدا به جامعه خود میدانستند . و سعادت دنیا و عقبی خود را مدیون انان میدانستند پس با این قدرت عظیم اجتماعی که بدون کوچکترین هزینه ای در حال جذب دنیا بود چه میباید کرد . به روش استکبار در برخورد با این پدیده الهی که نمونه کامل ان در اسپانیا صورت گرفت بیشتر بیاندیشیم . باید مومن را با گناه از دینش جدا کرد . کشتی های یهودی و مسیحی شروع به اوردن زنان زیبای روسپی . مشروبات الکلی . وابزار قمار و......... به بلاد مسلمین نمودند و انها را به رایگان در اختیار مسلمانان قرار دادند .

و با تبلیغاتی گسترده ابتدا قبح ان و سپس .......... ودر نتیجه فرهنگی که در حال اصلاح کل جامعه جهانی بود به یگباره حتی با انداختن یک تیر ابتر شد و پس از ان میسونرهای مذهبی یهود و نصاری در شهرها و بلاد مسلمین فعال من یشا شدند و ساده باورانی که بعضا سعی در تطبیق کلام خدا با کلام انسانی و تحریف شده انان شدند . و مبارزه با کفر و ظلم را حرام شمارده و بعضا خون دلها به دل بزرگان و مجاهدین فی سیبل الله در زمان سلطه ملعومین نمودند دین خدا که بر اساس دعوت و پذیرش بر اساس فطرت و عقل و سیر در افاق و انفس است را تا حد جبر نزول دادند و حاصل جبر ایا غیر از رضایت به وضع موجود . وظاهر بینی ایا حاصلی جز ریا و دغلبازی دوروی دارد ؟ تا اینکه فردی از سلاله رسول اکرم با زدودن خرافه از پیگر دین مردم را به فطرت الهی خود و کلام الهی و تفسیر ان کلام از زبان عترت دعوت فرمود پیرایه ها را زدود و خرافات را بر پیشانی شیطان گوفت و دوباره سوره نصر که وعده الهی در فتح مکه بود عنیت یافت و مردم فوج فوج به دین خدا در امدند و چه زیبا بود..

انروزها بسم الله الرحمن الرحیم إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّةِ ﴿۷﴾ در حقیقت کسانى که گرویده و کارهاى شایسته کرده‏اند آنانند که بهترین آفریدگانند (۷) الذین امنو حوزه اندیشه و عملو الصالحات = حوزه عمل در جای جای قران شما این دو مفهوم را درکنار هم می بینید . عمل بر اساس اندیشه دعوت = انا هدیناه السبیل اما شاگر و اما کفورا حوزه اختیار= یخرجهم من الظلمات الی النور ذات مقدس و قادر و قهاری که بزرکترین خواست خود از انسان را هدایت او در راستای تبدیل قوه به فعل دانسته و با نشانی روشن انسان را بدان راهنمایی نموده را (انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا : )را تبدیل به ذاتی نمودیم که تمام هم و غمش احتساب گناه انسان برای عذاب اوست . خداوند متعال در دین کامل و مبین با اصرار بر ذکر بسم الله الرحمن الرحیم خود را بر انسان با دو صفت کامل بسیار بخشنده و مهربان معرفی می نماید خداوندی که در بازگشت از تاریکیها نه تنها سر پرستی انسان را متقبل شده بلکه بسم الله الرحمن الرحیم إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا ﴿70﴾ مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها تبدیل مى‏کند و خدا همواره آمرزنده مهربان است (70) بلی معبود ما نه تنها غفار و بخشنده است بلکه فَأُوْلَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ است . الله الله که غیر از او ایا ذاتی قابل پرستیدن میبابیم . و پس بحق که او را می پرستیم و از او یاری میجوئیم به امید انکه از مومنین و توابین بحقش باشیم اما امروز پس از انهمه تلاش و مجاهدت و استقرار نظام بحق مقدسی که سعی در سعادتمند نمودن انسان بر اساس تعالیم الهی منبعث از کلام حق را دارد چرا؟ در دینی که حتی ظن و گمان نسبت به یگدیگر گناه قلمداد شده تهمت و افترا را چیکار؟

در دینی که تکاثر (جمع اوری ثروت بعضا از راه مشروع ) را مذموم دانسته اینهه کاخ که وجود انها مسلزم هزاران کوخ است چیکار؟ در دبنی که زکات و انفاق را در ردیف نماز قرار داده مساکین و درمانده و فقیر را چه کار؟ در دینی که کار و کسب روزی حلال از اقسام جهاد فی سیبل الله است . بیکاری و ........ چکار؟ در دینی که بزرکترین کارکرد اجتماعی خود را قسط و عدل معرفی نموده اینها فاصله بین اقشار جامعه را چگونه توجیه کنیم؟ در جامعه ای که خداوند بر مجاهدین با مال و جانشان به خانه نشینان اسیب نداده فضلیت بخشیده . فقر فزاینده و بقول حضرت امام خمینی گم شدن مجاهدین فی سیبل الله در پیچ و خم زندگی را چکار؟ در دینی که خدا به انسان کرامت داده و ابرو و حیثیت اورا در حد کعبه مقدس دانسته بی ابرو نمودن افراد را چکار؟ در دینی که خلیفه ان بنا بر مقتضایات روز انبان بر دوش میگرفته و بدون معرفی با صورت بسته به خانه مستمندان می برده و بعضا یتیمان انان را بردوش گرفته و با انان بازی می نمود ه تا لحظه ای غم فراق پدر شهیدر را فراموش کنند .

اینهمه فقر و نداری و بی احترامی به فرزندان شهید را چکار(در دل فرزندان شهید در سایتهای تخصصی ایثارگران خواندی و ازار دهنده است؟ ) در دینی که در دعوت انسانها می فرماید بسم الله الرحمن الرحیم فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ ﴿159﴾ العمران پس به [برکت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پیرامون تو پراکنده مى‏شدند پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در کار[ها] با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتى بر خدا توکل کن زیرا خداوند توکل‏کنندگان را دوست مى‏دارد (159) و یا بسم الله الرحمن الرحیم وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿33فصلت( و کیست‏خوشگفتارتر از آن کس که به سوى خدا دعوت نماید و کار نیک کند و گوید من [در برابر خدا] از تسلیم‏شدگانم (33)

و یا بسم الله الرحمن الرحیم وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ ﴿34﴾ نیکی و بدی برابر نیست . همواره به بهترین شیوه جواب بده که در ان صورت کسی که بین تو و او دشمنی است,همچو دوستی مهربان میگردد. دعوت بجبر و زور چکار ایا ماحصل این دعوت همان معضلات ذکر شده نیست وَمِنْهُمْ أُمِّیُّونَ لاَ یَعْلَمُونَ الْکِتَابَ إِلاَّ أَمَانِیَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَظُنُّونَ ﴿78﴾بقره و [بعضى] از آنان بى‏سوادانى هستند که کتاب [خدا] را جز خیالات خامى نمى‏دانند و فقط گمان مى‏برند (78) و بدانیم که خدای بزرگ ان یگانه بی همتا ان هدایتگرمهربان از زمان حضرت ادم بیش از یک دین بر انسان تعلیم ننمود و ماانسانها بودیم که بر اساس پیروی از پدر و مادر . و سادات و بزرگان . ظن و گمان (که همه ان موارد از نظر کلام الله مطرود شمرده میشود ) فراموش نکنیم که هدایت مختص خدای بزرک است و پیشرط ان تقوای الهی ) و کسانی که معتقد باانصر برعب هستند بدانند نصر برعب امروز نیز بر جامعه ما حاکم است و ان ترس و دلهره و بیمی که خداوند منان از مومنین و ایران اسلامیمان در دل ابر شیطا طین شرق و غرب انداخته ( نه الرعب به مومن و مسلمین و هموطنان ایران زمین) (امان از لحظه ای تدبر و تعقل و تفکر که ارزش ان بیش از 70 سال عبادت است . - بسم الله الرحمن الرحیم مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿32﴾ روم از کسانى که دین خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند هر حزبى بدانچه پیش آنهاست دلخوش شدند (۳۲) مسئولین محترم سایت در صورت مورد توجه قرار گرفتن ودرج این تحقسق سعی شود انرا در 3 یا 4 مقاله جداگانه ثبت نمایند تا خوانند حوصله خواندن انرا داشته باشد