4 روز مانده به پایان زمستان...

شهید محمد سبک دستی در بیستمین روز از ماه فروردین سال 1346 شمسی در خیابان منجم تبریز به دنیا آمد.

محمد از همان دوران کودکی اهل عبادت بود و هنگام نماز کنار پدر و مادر قامت به نماز می ایستاد. دستان کوچکش را برای دعا به سوی آسمان می گرفت و لب به ذکر پروردگار می گشود.

دوران ابتدایی را با موفقیت در دبستان سپری کرد و دوران راهنمایی وی با پیروزی انقلاب اسلامی ایران همزمان شد. فعالیتهای محمد در واحد تبلیغات مسجد قدس و مسجد ولایت شروع شد و چون صدای زیبایی داشت، گروه سرود مسجد را تشکیل داد.

او پس از مدتی کوتاه با جمعی از دوستان خود به تمرین سرود پرداخت و در مراسمات و مناسبتهای مختلف مناسب با همان ایام به اجرای سرود پرداخت و تک خوان گروه سرود شد.

سال 1361 بود که شور رفتن به جبهه در وجودش جوشید و او را مصمم به رفتن به جبهه کرد ولی خانواده  به خاطر سن کم وی مانع از رفتن او شدند. اما پافشاری های او در سال 1361 باعث شد تا با دستکاری در شناسنامه ی خود تاریخ تولدش را از 1346 به 1344 تغییر دهد. پس از کپی گرفتن از شناسنامه و جلب رضایت مسئولین عازم جبهه شد.

محمد از اینکه در جمع رزمندگان حضور یافته بود خیلی خوشحال بود. به خاطر سن کم و قد کوچکش در تدارکات لشکر عاشورا مشغول به کار شد. درکارهای تدارکات خیلی کار می کرد و در پشتیبانی از نیروها شب و روز برایش فرقی نداشت. در کنار کارهای تدارکاتی هرگاه فراغتی می یافت و فرصتی پیش می آمد سرود می خواند و با اشعار حماسی خود روحیه ی رزمندگان را تقویت می کرد.

حاج حسین هدایی از نیروهای تدارکات در والفجر مقدماتی در ارتباط با محمد می گفت: شب عملیات این نوجوان بسیجی تا صبح سرود و نوحه می خواند و دعاگوی نیروهای عمل کننده بود و رزمندگان اسلام را دعا می کرد. او یکی از عاشقان شرکت در عملیات بود اما مسئولین مانع رفتن او به خط و شرکت در عملیات شدند.
9 ماه در جبهه ماند و از ترس اینکه اگر به مرخصی برود شاید خانواده اش مانع از بازگشت او به جبهه شوند از مرخصی رفتن چشم پوشید.

بالاخره مدتی بعد به تبریز بازگشت و خانواده اش به علت سن کم وی مانع از بازگشت او به جبهه شدند. برای همین مجبور به ادامه تحصیل شد و در کنار درس به فعالیتهای خود در انجمن اسلامی مدرسه و پایگاه مقاومت مسجد افزود. اما طولی نکشید که دوباره به جبهه بازگشت و در عملیات والفجر 8 در فاو خود را به رزمندگان اسلام رسانده و در فاو عراق مجروح گردید. پس از مجروحیت برای درمان به تبریز بازگشت و پس از بهبودی در سال 1365 به خدمت سربازی رفت.

در حالی که با تمام وجود معتقد بود سرباز زینت کشور است و باید به کمک رزمندگان شتافت، به جبهه رفت. چون کمبود نیروی انسانی در جبهه ها او را رنج می داد می گفت من به وظیفه ام عمل می کنم.

محمد در عملیات بیت المقدس 3 در «ماووت» حماسه های بسیاری آفرید و 4 روز مانده به پایان فصل زمستان در ارتفاعات ماووت در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر به شهادت رسید.

فرازهایی از وصیتنامه ی شهید محمد سبک دستی

خدایا حالا که بار سفرم را بسته ام وپیش تو می آیم ترس من از عدل تو است. خدایا به فضل و کرامت و بخشش با ما معامله کن که روح من طاقت معامله با عدل تو را ندارد.

ای ملت شهید پرور ایران، حالا که ابرقدرتها به مقابله با ما برخاسته اند وقتی که آمریکا خود مسلحانه به ناوها و سکوهای نفتی ما حمله می کند و شوروی با دادن موشکهای دوربرد و سایر تجهیزات جنگی دیگر به عراق کمک می کنند وظیفه ی ما چیست؟

آیا باید دست روی دست گذاشت؟ اگر خدای ناکرده این انقلاب شکست بخورد به قول امام، اسلام ضربه ای خواهد خورد که دیگر قدرت مقابله با دشمنان اسلام را نخواهد داشت و نه مسلمانی خواهد ماند و نه اسلامی. زیرا این خدا نشناسان هیچ مسلمانی را نخواهند گذاشت که زنده بماند و دم از اسلام بزند. وای برادران شما وظیفه ی سنگینی بر عهده دارید. شما نباید بگذارید خون شهدای امثال من پایمال شود و از بین برود.

و نیز تقاضایی که دارم این است که در راهپیمایی ها شرکت کنید و در نماز جمعه و دعای کمیل حاضر شوید و به این طریق هم خدمتی به اسلام کرده باشید.

اگر جنازه ی من به دستتان رسید و این وصیت نامه ای که می نویسم قبل از گذاشتن من به قبر به دستتان رسید چشمهای من را باز گذارید تا منافقین از خدا بی خبر بفهمند که من آگاهانه این راه را انتخاب کرده ام و از خواهرانم تقاضا دارم حجاب خود را حفظ کنند و بدانند که با حفظ حجاب خود ضربه ای محکم بر دهان یاوه گویان می زنند.

وصیتی که به دوستانم دارم این است: ای دوستان عزیزم از شما می خواهم که همیشه به یاد خدا باشید و به مسجد بروید و مساجد را خالی نگذارید و خود را از گناه دور نگه دارید./ب

دفاع پرس