لغو عضویت ایران از کمیسیون زن سازمان ملل، دستاورد دیگر اغتشاشگران و حامیان داخلی آنان

فاش‌ نیوز - اعضای کمیسیون مقام زن سازمان ملل با 29 رأی موافق، 8 مخالف و 16 ممتنع، قطعنامه حذف ایران از این نهاد حقوق‌بشری را در 23 آذر 1401 تصویب کردند.

پیشنهاد اخراج ایران از این کمیسیون توسط امریکا ارائه شد و سفیر آمریکا در سازمان ملل درباره دلیل این تصمیم گفت: "زمان آن فرارسیده است تا کشوری که زنان و مردانش را می‌کشد! از این نهاد بیرون رانده شود". بر این اساس کشورهای مسخ شده امریکایی، مانند آرژانتین، اتریش، بلژیک، کانادا، شیلی، کلمبیا، کرواسی، دانمارک، فتلاند، فرانسه، یونان، ایتالیا، ژاپن، لیبی، نیوزیلند، پرو، پرتغال، کره‌جنوبی، بریتانیا و آمریکا نیز علیه ایران رای دادند.

در این چارچوب کشورهای مستقلی چون روسیه، چین، نیکاراگوئه، بولیوی، قزاقستان، نیجریه، عمان، و زیمبابوه به این قطعنامه رای منفی دادند.

اما وضعیت کشورهایی که برضد ایران رای دادند از لحاظ  حمایت از زنان چگونه است؟ در این کشورها کشتار وحشیانه زنان توسط پلیس در خیابان، فروش زنان در قفس، کرایه زنان در ویترین، برده جنسی بودن زنان، زندگی با دوست پسر بدون آداب ازدواج، قانونی بودن ازدواج زن با زن، زنان با فرزندان مجهول الوالد بودن، زنان خیابانی و سرگردان، زنانی که به صورت سگ در خیابان چرخانده می شوند، زنان نیمه عریان، زنان تغییر هویت داده، زنان بی هدف و بحران شخصیت.... می باشد.

زن در این کشورها از بدترین وضعیت زندگی برخوردار و مورد سواستفاده جنسی و تبعیض نژادی است. زندگی زنان در این کشورها با متلاشی شدن کانون خانواده و مشاغل سخت  زندگی حیوانی اما بسیار شیک و مدرن می باشد.

اما در مقابل وضعیت زن در ایران اسلامی به چه شکل است؟ در ایران اسلامی زن دارای کرامت انسانی، و پرورش دهنده نسل، مسولیت پذیر اجتماعی و مجاهد عرصه های جامعه اسلامی است که با الگو گیری از زندگانی حضرت زهرا (س) و حضرت زینب (س)، محترم و دارای حرمت است و از تعرض به وی صیانت می شود.

اهداف و ادعاهای شیطان بزرگ چیست؟ هر چند که خارج شدن از محفلی که اغلب این کشورها در آن از انسانیت بدور هستند را باید به فال نیک گرفت اما خلا حضور زنان مومنه ایرانی در این محافل نیز برای ایفای رسالت اسلامی و انقلابی جای افسوس دارد و باید دوباره بدان بازگشت  و  از این فرصت ها برای زمینه سازی ظهور در گام دوم انقلاب بهره جست.

این جمله "لیندا توماس گرینفیلد" سفیر و نماینده آمریکا در سازمان ملل که گفت: "این قطعنامه خواسته جامعه مدنی در ایران را منعکس می کند." نشان می دهد که لیدر های حوادث پائیز 1401 با کشته سازی های تصنعی و آشوب های اخیر به عنوان ستون پنجم دشمن عمل کردند تا دشمن به همین بهانه بتواند، علیه ایران اقدام کند!

سفیر و نماینده آمریکا در سازمان ملل در تداوم اتهامات واهی مدعی شد که:" مهسا امینی بخاطر زن بودن کشته شد اما این امر غیر عادی در ایران نیست. دولت ایران می پنداشت مهسا امینی تنها یک مورد دیگر در سابقه طولانی خشونت آن در مقابل زنان است."

یکی از تناقض های گفتار و رفتار امریکایی ها _که خود خشن ترین پلیس علیه زنان امریکاست_ تحریم های گوناگونی است که سبب مشکلات اقتصادی و بهداشتی بسیاری از زنان در ایران شده است.

اما درخصوص  رفتار دوگانه امریکا چه باید کرد؟ لغو عضویت ایران در «کمیسیون مقام زن» آخرین تلاش امریکا و غرب برای اعمال فشار و به انزوا کشاندن نظام مقتدرجمهوری اسلامی تلقی می شود. این حرکت بار دیگر سیاسی بودن نهاد سازمان ملل را اشکار کرد و اینکه سازمان ملل یک نهاد مستقل نیست و ابزار برخی از کشورهای زورگو است.

اگر سازمان ملل آزاد بود، باید وضعیت زنان را در همه کشورهای جهان براساس انسانیت و فطرت زن مورد بررسی قرار می داد و بسیاری از ظلم های جنسی و خشونت های وارده بر زنان را ممنوع  و  برخورد می کرد.

متاسفانه در شرایط کنونی بزرگترین متجاوزان و تبعیض گران جهان، مدعی دفاع از زن شده اند.  حضور این کشورهای متجاوز در کمیسیون زن سازمان ملل لکه ننگی برای سازمان ملل است و نشان از مرگ انسانیت در جهان غرب و سبک زندگی غرب دارد.

به عنوان مثال آلمان بعنوان کشور حمایت گر این اقدام، خود از متهمان تسلیح صدام به سلاح های شیمیایی برای بمباران شیمیایی سردشت و حلبچه و به شهادت رسیدن هزاران تن از زنان ایرانی و عراقی است.  

با این مصوبه ظالمانه و بدور از واقعیت که رای دهندگان خود از متهمان ردیف اول ضد زن هستند، نشان داد که سازمان ملل یک پله دیگر سقوط کرد و به سمت دیکتاتوری جهانی پیش رفت.

از تیتر رسانه های بی بی سی و اینترنشنال، رادیو فردا و.... و خشنودی اصلاح طلبان و معاندین نیز موید دیگر رضایتمندی آنان می باشد.

با این تلاش مذبوحانه  ضد انسانی کشورهای غربی بر علیه ایران دو گزینه مطرح است، برنامه ریزی ها و تلاش گسترده دشمنان خارجی در آتش اغتشاشات فشار جزیی و از سناریوی آنان بوده است. همچنین از فرصت پیش آمده اغتشاشات، بهره گیری کرده و مصوبه دیگری را علیه نظام جمهوری اسلامی بوجود می آوردند.

در هر صورت منهای ریشه آن که این اغتشاشات به سود دشمن خارجی و برگ سیاه دیگری در پرونده  ضلالت آنهاست و از سوی افراد حاضر در میدان اغتشاشات و اصلاح طلبان  حامی پشت پرده آنان رقم خورده است.

سخن پایانی اینکه آنچه از انتهای اغتشاشات پائیز 1401 بیرون آمد اخراج ایران از کمیسیون زن سازمان ملل بود و نشان از زمینه سازی تهدیدات دشمنان و دستاورد دیگر اغتشاشگران و حامیان پشت صحنه داخلی آنان است، بنابر این بایستی در هزینه های تحمیلی خسارات وارده، آنان منظور و محکوم شوند. همچنین در خصوص رفتارهای ضد انسانی غربی ها علیه زنان روشنگری صورت گرفته و این اقدام آنها  و در کنفرانس اسلامی محکوم  شود.

دکتر سید جواد هاشمی فشارکی