خمینی خمینی قلب ما باند فرودگاه توست!

فاش نیوز - زمانی پادشاهان ایران مهره اجانب بودند. اما رهبران ایران اینک آزادگان عالم اند و مردم ایران حاکمیت خداوند را به لطف انقلاب اسلامی در جهان پیاده کرده اند. زمانی که امام خمینی (رضوان اله تعالی علیه) در پانزده خرداد سال1342 آن طور با صلابت و غرورآمیز نغمه های انقلاب را ساز کرد، حماسه جاویدان انقلاب اسلامی ایران رقم خورد و پانزده سال بعد، آن آوا، ترانه غیرت مردم مسلمان ایران شد.

روز دوازده بهمن سال1357 در ساعت۹:۲۷ دقیقه صبح قلب تپندۀ انقلاب اسلامی داخل هواپیمایی بود که در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشسته بود. موعدش رسیده بود و دیگر هیچ چیزی نمی توانست بین رشته ارادت مردم ایران به امامشان فاصله بیندازد.

موعدش رسیده بود. در هواپیما باز شد. نوری بیرون آمد. قامت افراشتۀ مردی که استقلال و آزادی ایران را با خود به ارمغان آورده بود بر پلکان هواپیما ظاهر شد. آمدن امام، حلاوت و سُکر صبح را داشت. امام پله ها را پائین آمد. همان دم پرنده ای در قفس سینه بال می زد؛ بال زدن پرنده بیدارمان کرد. این تن دیگر مال ما نیست؛ پیش از این هم نبود! از محفظه چهارم وجود پریده بودیم به شاخه اول. این حالت را از قبل می شناختیم وقتی شعار می دادیم «خمینی خمینی، قلب ما باند فرودگاه توست».

امام آمد؛ امامی که نه برگشت می شناخت و نه توقف. مقدمات راهی را هم که در پیش گرفت، از قبل فراهم کرده بود. با دلی سرشار از خلوص و ایمان و با برهانی بُرنده علیه رژیم ستم‌شاهی، در دلش دژی بنا کرده بود از صبر و توکل و امید، با سال ها خستگی از رنج تبعید و فراق؛ با دلی پرامید و قدم هایی استوار و کوله باری از عزت و شرف بر دوش. امام، خود جلودار شد. ابراهیم وار تبر بر دوش گرفت و بُت های زمانه را در هم شکست و لبخند عزت و شرف و ایمان را بر لبان مردم نشاند.

مردمی که پانزده سال منتظر ورود امامشان بودند، ولی حالا دیگر انتظار ملت رنج کشیده ایران به پایان رسیده بود و مراد سینه سوخته مردم ایران وارد فرودگاه مهرآباد شد؛ قامت افراشتهِ مردی که شرف و عزت و استقلال و آزادی ملت ایران را با خود به ارمغان آورده بود بر پلکان هواپیما ظاهر شد، ( جاء الحق و زهق الباطل)، حق آمد و باطل نابود شد. و این اشک شوق بود که از دیده منتظران فرو می غلتید.

عشق و دلدادگی ملت ایران به امام خمینی (ره) در دل و جان آنها ریشه داشت. مردم ایران بی سابقه ترین حماسه استقبال تاریخ را رقم زدند استقبال مردم از رهبرشان از فرودگاه تا بهشت زهرا خود تجلی شکوهمند حماسه و سرافرازی ملتی بود که در عصر اسارت انسان و در روزگار قحطی آزادگی صفحه زرینی در تاریخ حیات طیبه آدمی گشوده بودند. ملتی که داغ به دل داشت و تشنه آزادی و استقلال و هویت واقعی خود بود و رهایی از خفقان رژیم ستم‌شاهی را فقط از یُمن وجود قدوم پر برکت امام می دیدند.

امام ثابت کرد که حراست از ارزش های انقلاب تکلیف مردمانی است که با ذوق و شوق و از جان دل با خدا معامله می کنند و از مرگ نمی هراسند. امام آیه‌ های توانایی انسان را نوشت و سرود قدرت ایمان را نواخت. با دلی سرشار از خلوص و ایمان خلعت عزت و شرف و استقلال و آزادی را برای مردم ایران به ارمغان آورده بود؛ مردمی که مریدان واقعی راه امام راحل اند و هرگز به زنجیرهای گذشته بر نخواهد گشت.

با آمدن امام، در کمتر از ده روز تندیس های ظلم و ستم، یکی یکی شکست. غول های دیرینه فساد و خفقانِ 2500 ساله در فواره خون شهیدان نابود شدند و سی و شش میلیون نفر گرد وجود رهبری می چرخیدند که آرمانی‌ترین مکتب انسان‌ساز اسلام را با خود آورده بود.

بزرگ رهبری آمده بود که همیشه خود را در محضر خدا می دید. استقلال و منیَتی نه برای خود و نه برای دشمنان خدا نمی دید. برای قدرتمندان کمترین حیثیتی قائل نبود؛ لذا نه می ترسید، نه مأیوس می شد و نه هرگز دچار غرور می گشت.

امام ثابت کرد که حراست از ارزش های انقلاب تکلیف مردمانی است که با ذوق و شوق و از جان و دل با خدا معامله می کنند و در راه پیشرفت اسلام، از مرگ نمی هراسند.

امام ثابت کرد که برای رسیدن به تمدن اسلامی باید از هزاران گلوله عبور کرد تا به پیروزی رسید. امام می گفت مسلمانان یک هدف مشترک دارند که می توانند با هم به آن هدف برسند. امام به جهانیان فهماند که تنها اسلام است که مایه سعادت بشر است و پیروزی واقعی وقتی‌ست که اسلام با همه ابعاد و احکامش در ایران پیاده شود و پیروزی نهایی زمانی است که اسلام در همه اقطار عالم حکومت کند.

امام رحمت الله خوب می دانست که رژیم ستم‌شاهی با پشتیبانی و همکاری سلطه گران قدرتمند در جهان آن روز، اگر به خواسته های نامشروعشان نرسند، هر کاری می کنند؛ حتی صحبت از انفجار هواپیمای امام شده بود تا امام را بترسانند که به ایران نیاید یا دیرتر بیاید؛ تا مجالی برای کودتایی همچون کودتای28 مرداد 1332 داشته باشند. ولی امام با شجاعتی بی نظیر و با اطلاع قبلی در 12 بهمن57 وارد ایران شد و خط بطلانی بر رژیم خائن و فاسد ستم‌شاهی کشید.

امروز آرامش و امنیتی که بر نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حاکم است مرهون درایت و کیاستی بر گرفته از انقلاب اسلامی به رهبری امام راحل است. با ورود امام خمینی (ره) به ایران بود که نور امیدی در دل های ستم کشیده مردم ایران و مسلمانان جهان روشن شد؛ چرا که ملت های منطقه در جغرافیای مقاومت سالهای سال است که گوهر حقیقت را در وجود امام راحل و جانشین خلف اش امام خامنه ای (حفظ اله) یافته اند.

امام در دوازدهم بهمن 57 ولایت را با خود همراه آورده بود. امام مفسر راستین ولایت بود و از دیار ایمان و یقین و از شهر مولا و آقای خود حضرت علی (ع) آمده بود تا به حکومت ظلم و طاغوت پایان دهد بیانیه هایش قصیده های بلند آزادی بود، سخنانش مرهمی بود؛ بر دل های دردمند و عاشق؛ قلمش ذوالفقاری بود بر سرِ کفر و نفاق؛ گام هایش استوار بود و بت شکن و روشنیِ نگاه مقتدرش ریشه ظلم را می خشکاند.

این فرموده امام راحل است که فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا آسیبی به مملکت نرسد و هنوز هم طنین صدای امام توسط جانشین خلف به حقش فریاد زده می شود و در جهان می پیچد. امام خامنه ای (مدظله العالی) جانشین خلف امام راحل با خصوصیات والا و روشنگری عمیق، بینش مردم ایران را به شور و شوق و شعوری رسانده که اقتدار و صلابت ایران را باور دارند.

 امام شخصیتی بود که هر چه کرد برای خدا و در راه خدا بود، حتی دشمنی امام با غرب هم برگرفته از تعالیم الهی بود، امام در دشمنی خود نیز خلوص نیت داشت و در سخنرانی های خود می گفت: تمام کارهای خود را با نیت خدایی انجام دهید، چرا که هرکاری که برای خدا بکنیم شکست نخواهیم خورد، چون دشمن ما دشمن خدا می شود، اگر مکر کند به خدا مکر کرده و طرف حساب او خداست.

امام رهبری بود که قدرت و نیروی مردم ایران را باور داشت عزت و شرف مردم ایران را حیثیت و شرف خود می دانست. در افکارش عزت و سربلندی مردم ایران اهمیتی مثال زدنی داشت. قلبش برای عزت مردم ایران می تپید و خیانت و حقارت پادشاه هان فاسد را نمی توانست تحمل کند و سخت آزرده و غمگین می گشت.

سلام و صلوات خدا بر روح بزرگ رهبری که ندای تکبیر و توحید را به گوش جهانیان رساند و مردم ایران را به مجد و عظمت رساند.

|| بهمنیار