بابا جان داد تا ما امنیت داشته باشیم

جوان آنلاین: سرهنگ دوم «داوود عبداللهی»، فرمانده یگان امداد مریوان بود که برای تأمین امنیت مردم به مقابله با اغتشاشگرانی پرداخت که برخلاف شعارهایشان، امنیت مردان و خصوصاً زنان کشورمان را به خطر انداخته بودند. سرهنگ عبداللهی در درگیری‌های پیش آمده مورد حمله تعدادی از آشوبگران قرار گرفت و به شدت مجروح شد. هرچند او را به بیمارستان رساندند، اما روز دهم آبان ۱۴۰۱ در یکی از بیمارستان‌های سنندج به علت شدت جراحات وارده به شهادت رسید.

از لرستان تا کردستان
شهید عبداللهی در کردستان خدمت می‌کرد، اما اصالتاً اهل استان لرستان و خرم آباد بود. او که سال‌ها در فراجا خدمت کرده بود، مأموریت‌های بسیاری را پشت سرگذاشته و به مناطق و شهر‌های مختلفی سفر کرده بود. سرهنگ عبداللهی زمان شهادت، دارای دو فرزند بود؛ پسری ۱۱ ساله و دختری ۱۹ ساله. دخترش به سن و سال همان دخترانی بود که شبکه‌های معاند به بهانه فوت مهسا امینی، برخی از آن‌ها را تحریک کرده بودند تا به خیابان‌ها بیایند و امنیت مردم را سلب کنند. حالا این افسر وظیفه شناس نیروی انتظامی که خودش صاحب دختری نوجوان و دهه هشتادی بود، به خوبی می‌دانست که باید از امنیت چه کسانی در برابر فتنه چه افرادی دفاع کند.
پدر و الگویی نمونه
شهید عبداللهی از خانواده‌ای مذهبی و بسیار مقاوم بود. واکنش‌ها و سخنانی که خانواده‌اش با شنیدن خبر شهادت او بیان کردند، تنها یکی، دو روز بعد از شهادتش در رسانه‌ها منتشر شد و نشان داد که تا چنین شهدا و خانواده‌هایی وجود دارند، هیچ نیرویی توان برهم زدن امنیت و آرامش این کشور را نخواهد داشت. همسر شهید داوود عبداللهی گفته بود: «به داشتن چنین همسری افتخار می‌کنم، همسرم در راه امنیت، دین و ناموس شهید شد. او برای فرزندانم پدری نمونه و الگو بود. شهادتش هم نشان داد که چه پدر و چه الگوی خوبی بود. او در راه حفظ امنیت مردم به شهادت رسید. چه راه و مسیری بهتر از این. ما نیز آماده‌ایم جانمان را فدای انقلاب کنیم تا بدخواهان هیچ‌گاه به آرزوی شوم خود نرسند.»
برای رضای خدا
مدت‌ها بعد از شهادت سرهنگ داوود عبداللهی، تصاویر صلابت مادرش در فضای مجازی منتشر می‌شد. این مادر هرچند داغدار بود، اما با صلابت حرف می‌زد و در تشییع پیکر فرزندش نیز صلابت مادرانه‌اش را به رخ دشمنان کشید. مادر شهید گفته بود: «افتخار می‌کنم که پسرم شهید شده است. این شهادت خواست خدا بود و راضی به رضای خدا هستیم. هرچند هر لحظه خاطرات پسرم برایم تداعی می‌شود، اما شهادتش باعث افتخار ماست. پسرم الگوی اخلاق بود و علاوه بر خانواده خودش، رضایت اقوام را نیز جلب می‌کرد و تمام رفتار و کارهایش برای رضای خدا بود.»
پدرم در راه امنیت مردم جان داد
خانه شهید عبداللهی در شهر سلسله استان لرستان بود. مثل خیلی از شهدای کشورمان، او هم در خانواده‌ای کم برخوردار رشد کرد و خود را تا سعادت شهادت ارتقا داد. اما مگر نه اینکه انقلاب روی دوش مستضعفان به پیروزی رسید و از سوی خود آنان حفظ شد، شهید عبداللهی هم از چنین خانواده‌هایی بود و به همان مسیری رفت که سال‌ها پیش رزمندگان دفاع مقدس و مدافع حرم قدم برداشته بودند. شاید بهترین تعریف برای شهادت سرهنگ داوود عبداللهی، صحبت‌های دختر ۱۹ ساله و دهه هشتادی شهید بود که گفت: «هدف پدرم همیشه این بود که از مردمش، خاکش و میهنش دفاع کند. همین هم باعث شد که در راه تأمین امنیت مردم به شهادت برسد.»