وصیت حمزه شهبا: شهادت راه بازگشت انسان به خدا و قرآن است

دفاع‌پرس از کرمان، «حمزه شهبا» در سوم اردیبهشت سال ۱۳۴۲ در روستای نجف‌آباد از توابع شهرستان «سیرجان» به دنیا آمد. حمزه در سال ۱۳۴۹ در مدرسه ابتدایی نجف‌آباد تحصیلات ابتدایی را آغاز کرد و دوره تحصیلات راهنمایی خود را در مدرسه شهید اشرفی اصفهانی سیرجان سپری و در سال ۱۳۵۸ برای گذراندن دوران دبیرستان وارد مدرسه شهید چمران شد.

وی تحصیلات خود را تا دوم دبیرستان ادامه داد و با تشویق چند تن از دوستان و علمای سیرجان تصمیم به ادامه تحصیل در حوزه علمیه قم گرفت و در تاریخ ۱۳۵۸ عازم قم گردید و در طی چهار سال در مدرسه علمیه امام جعفرصادق (ع) تحصیلات حوزوی را فرا گرفت.

حمزه در حین تحصیل در دوران ابتدای و راهنمای فعالیت‌هایی را در مسجد نجف‌آباد از جمله تأسیس کتابخانه و تشویق دوستان به نماز انجام می‌داد. همت والایی در برپایی نماز جماعت داشت و در دوران تحصیل در حوزه، انجمن اسلامی جوانان نجف‌آباد را با همکاری دوستان تأسیس کرد و در حوزه با پول روزه و نماز استیجاری برای کتابخانه مسجد نجف‌آباد فراهم می‌کرد.

در سال ۱۳۵۹ مدت دو ماه از طریق سپاه سیرجان در رفسنجان فعالیت کرد و بعد از آن طی دو مرحله یعنی ۱۳۶۰/۸/۲۵ و در تاریخ ۱۳۶۰/۱۱/۲۳ از طریق سپاه سیرجان به جبهه اعزام شد و سرانجام در تاریخ ۱۳۶۱/۱/۹ در دشت‌عباس و در عملیات فتح‌المبین به شهادت رسید.

گزیده‌های از وصیت‌نامه شهید «حمزه شهبا»:

راه دراز است و مقصد پرزحمت و دور. اگر به جای این راه معنوی مسافرتی معمولی و عادی بود و اگر استفاده مادی می‌داشت آن وقت راه کوتاه بود. هدف و راه دراز است این چیزی نیست که قابل تردید باشد، ولی در مقابل چه مقصدی، وقتی مقصد دعوت به خدا و راه خدا باشد، دوری و درازی راه چیزی نیست. مگر مسلمان می‌خواهد در پایان این راه به برگ و نوایی برسد. مسلمان هدف نهایی کارهایش رسیدن به پاداش الهی است. چه چیزی بهتر از این که انسان این جان ناقابل خود را هدیه راه خدا بکند و به او بفروشد و در عوض بهشت را بگیرد.

چه چیزی بهتر از این که انسان با خدا معامله کند. این یک افتخار است برای یک فرد مسلمان که طرف مقابل معامله‌اش و خریدار جنسش که همان جان آدم باشد. اگر فرد مسلمان و مجاهد بخواهد به پاداش الهی برسد دیگر برای او درازی و کوتاهی راه، عبور از موانع و یا عدم عبور از آن در این راه مشکلی ایجاد نمی‌کند. شکی نیست که بین راه خار و خس است. هیچ‌کس نمی‌گوید راه هموار است. این راه، راه بازسازی است. راه بازگشت انسان به خدا و قرآن.

چند کلمه‌ای هم برای ملت قهرمان‌پرور ایران می‌نویسم: ای خواهر و برادر که همیشه در صحنه حاضرید و گوش به فرمان امام، همان گونه که تا به حال پشت جبهه را محکم و استوار نگه داشته‌اید، از این به بعد نیز همان طور باشید. ای امت مسلمان، امیدوارم که این سخن من را که از فرسنگ‌ها راه می‌رسد بپذیرید. ای ملت قهرمان‌پرور، به یاد رزمندگان در جبهه باشید و گوش به فرمان امام عزیز. نکند امام را تنها بگذارید. خدای نکرده که این آرزوی دشمن اصلی امت مسلمان یعنی آمریکاست. با حضور خود در صحنه، منافقین و ضدانقلاب را به گورستان و زباله‌دان تاریخ بفرستید.