با چهره‌ خونین سوی حسین رفتن!

فاش نیوز - تصویری غبطه‌برانگیز از شهید مدافع حرم «بهروز واحدی» را که امشب در معراج الشهدای تهران مراسم وداع با او با حضور خانواده و گروه کثیری از هم‌رزمان این شهید گلگون‌کفن و اقشار مختلف مردم برگزار شد، پیش رو دارید....

چه آرام و آسوده خفته است تَنِ پهلوان پیکرت، و چه آسان پرواز کرده روح فرشته انور و مُنورت سوی جمع آسمان‌نشینان و عرش شایستگان، اِی نازنین سرباز از قبیله منتظران و اِی اولین شهید طریق القُدس در سال جاری!

هر کَس خون های جاری بر صورت همچون ماهت را ببیند و فراموش کند که ما برای بقای این مُلک، ملت، دین و سرزمین آرمانی و عاشورایی چه رعنا جوانان و تازه‌دامادانی را تقدیم نموده ایم قطعا مدیون شما خوبان و مقروضِ آه دل مادران، پدران، همسران و تازه کودکان خردسالتان خواهد بود و بایستی عندالمیزان پاسخگوی کم کاری ها و بدرفتاری های خود و اطرافیان شان باشند قطعا!

ما بخوبی می دانیم، در تاریخ هم خوانده ایم، ایام متصل به طلوع خورشیدِ جهان‌نمای عالمیان و ظهور ذخیره انبیا، امامان و خدای سبحان، بچه های پرورش یافته در دامان پدران و مادرانِ مهدوی‌نشان و وارثان سرحدات ایران‌زمینیان، مربیان و پرورش‌دهندگان سربازان و سردارانِ آن بهترین مخلوق عالَم بعد از خلقت فاطمه‌جان، امیرمؤمنان و رسول اِنس و جان، خواهند بود.

سلام ما را نیز به شهدا برسانید و همراه آنان برایمان دعا کنید تا همچنان در «مستقیم صراطِ» ولایتمداران و «میانبُر مسیرِ» پیوستن به تمام صالحان و خوبان، سالم باقی بمانیم و در شدیدترین زمانه‌ی حضور ابلیسکانِ نسل شیطان و فتنه‌گرانِ اِنسیِ آخرالزمان از مکر و فریب آنان در امان باشیم و اگر صاحب آسمان و مالک زمینیان مقدر فرمایند در رکاب آن عزیزترین منادی پیامبران و صالحان به جهاد برخیزیم. ان‌شاء الله.

شادی ارواح پاکزاد همه شهدای مدافع حریم وطن و حرم، همچنین تقدیم به روان تمام سربازان حضرت ولیّ عصر در ایران و دیگر نقاط جهان، بویژه اولین بقربانگاه رفته ی ایرانیِ سال جدید مقابل صهیونان، رعناگُلی بنام «بهروز واحدی»،با هم قرائت می کنیم «حمد» و «سوره» همراه با صلوات بر محمد و خاندان اطهرشان.

|| امان‌الله دهقان فرد

۸/فروردین ماه/۱۴۰۳

********

خفته پیراهنش چه گل‌رنگ است

بسترش خاک و بالشش سنگ است

نعره انفجار و ترکش و تیر

در سرش نغمه ای خوش‌آهنگ است

بی‌خیال تمام غوغاها

که طبیعی عرصه جنگ است

رفته در خواب ناز آن جانباز

رفته ماندن برای او ننگ است

خواب نه ابتدای بیداری‌ست

در جهانی که صاف و بی‌رنگ است

پرکشیده پرنده این قفس است

این قفس بهر عاشقان تنگ است