شناسه خبر : 75986
دوشنبه 09 تير 1399 , 08:59
اشتراک گذاری در :
عکس روز

فقط موج انفجار و تاول!

 فاش نیوز -  بر شاهد شهیدان سلام، بر مظلومان جانباز در اقصی نقاط کشور

شهیدان چقدر با پر و بال شکسته و خونین سی چهل سال پر زدند تا عاقبت به خیل ملکوتیان پیوستند و در این راستا بسیاری از شهدای گرانقدر ما در دوران دفاع مقدس و در عنفوان نوجوانی سبکبال به سوی معبود پر کشیدند.

درست است از این قافله هم خیلی ها بال و پر درونشان خونین شده است و با آن گل های شقایق رسته در بدنشان زندگی می کنند. اما دور از قافله شهدا نیستند و از یاد شب های عملیات، دعای کمیل، توسل و.... و زار زدن بچه ها برای شهادت غافل تیستند.

برای یک لحظه تصور کنید که فردا قبل از طلوع آفتاب دیگر زنده نیستید؟ تو را جان حضرت عباس (قمر منیر بنی هاشم) تصورش را بکنید ببینید چه حالی به شما دست می دهد.

زمانی که از پشت، دشمن با لباس کردی می خواهی ساعت یک نیمه شب به دشمن حمله کنی و آتش خودی هم رو سرت ریخته می شود و فرمانده تیپ در آخرین لحطات فریاد می زند و می گوید در این عملیات  کسی نیست که حدافل تیر و ترکش نخورده باشد.

چه حالی دارد وقتی با وجود نوجوانی، در منطقه به وسیله دشمن از آسمان میگ های دشمن بمب خوشه ای و بمب شیمیایی بر سر و روی شما بریزند. حتی بر سر روستائیان خودش (که توسط ستون پنجم فهمیده است نیروهای ایرانی با لباس کردی از آنجا عبور می کنند) می ریزد و زن و مرد عراقی و پیر و جوان و شیرخواره سلسله وار زیر بمباران ها قطعه قطعه می شوند.

منطقه چیزی از کربلای حسین (ع) کم نداشت، جنگیدن در زیر آتش شبانه روزی دشمن و بوی باروت و انواع گازهای شیمیایی واقعا دیوانه ات می کند.

به ولای حسین من شهدا را از چشمانشان تشخیص می دادم. هم در دوران دفاع مقدس و هم در حال حاضر شهادت رزمندگان، مدافع حرم و کسانی را که به زندگی عادی مشغول هستند، به راحتی تشخیص می دهم.

این موضوع را تاکنون به چندین نفر گفته ام و تاکید کرده ام که شهید می شوید و شهید هم شدند، به زهرا (س) حقیقتا" قدیس نیستم اما می دانم شهید می شوند و به قول حسن باقری مرگ دست خداست.

امثال باکری ها، زین الدین ها، مهدی و مجید جهان آرا، همت، متوسلیان (اولین فرمانده لشکر سپاه ایران) امام موسی صدر، بابایی، دوران، مصطفی، اردستانی ممد غیبی، هاشم اعتمادی، ممد حسین کشاورز و سه برادرش که شهید شدند همه جزو قافله بزرگ شهدا بودند.

سخن آخر اینکه زبانم قاصره است و امثال بنده حقیر هم زیر بمباران های سخت بودیم اما فقط موج انفجار، تاول چرکین، بدن نیمه سوخته و دردهای جسمی نصیب شد.

اما ای کاش در آن دوران گلوله آرپی جی سرم را منفجر و پلاکم را ریز ریز کرده بود، به حضرت زهرا(س) قسم چه لذتی داشت اگر چه می دانم در شهادت هنوز باز است.

التماس شهادت یا حسین ع مطلوم یاریم کن. 

اینستاگرام
نظری بگذارید
نام خود را وارد نمایید
متن نظر را وارد نمایید
مقدار صحیح است
مقدار صحیح وارد کنید
بدون ویرایش از شما
آخرین اخبار
تبلیغ کانال فاش در ایتابنر بیمه دیفتح‌الفتوحصندوق همیاریخبرنگار افتخاری فاش نیوز شویدمشاوره و مشاوره تغذیه ویژه ایثارگرانسایت جمعیت جانبازان انقلاب اسلامیانتشارات حدیث قلماساسنامه انجمن جانبازان نخاعیlogo-samandehi