برای چه انقلاب کردیم و دستاوردهای حقیقی انقلاب کدام است؟

فاش نیوز - نکته ای مرا طی سال ها آزار داده مباحثی است که در دهه فجر به عنوان دستاوردهای انقلاب از آن یاد می کنند.
 

و از آن بیشتر آنچه مرا رنج داده است، قیاس این دستاوردها با وضعیت پیش از انقلاب است.

جمهوری اسلامی الان فلان متر جاده آسفالته چهار بانده دارد که در مقایسه با پیش از انقلاب، سیصد چهار صد درصد افزایش را نشان می دهد.
ما بهمان تعداد دانش آموز و دانشجو داریم در حالی که محمدرضا عرضه اش را نداشت.

 فن آوری نانو یکی از دستاوردهای انقلاب است که پیش از انقلاب خوابش را هم نمی دیدیم.
در موشک فلانیم،
در فلان چیز بهمانیم،

هر چند این امور و اسباب مفید و مثبت اند ولی کسی نیست که بپرسد آیا ما برای این امور و این دستاوردها انقلاب کردیم؟

کدام ملتی آنقدر کم فکر است که برای این امور صدها هزار شهید و اسیر و مجروح بدهد؟

مگر نه اینکه اگر محمدرضا بود، ما به این میمنت که در نظم نوین جهانی هضم شده بودیم، الان مثل کره جنوبی لازم نبود سوار ابوطیاره های وطنی شویم و سالانه بیست و چند هزار نفر کشته دسته کنیم.

مگر جز این بود که نه تنها بر سر مسئله هسته ای تحریم نمی شدیم، بلکه کنار دهها نیروگاه هسته ای، بمب اتم هم داشتیم؟

مگر نه اینکه دانشگاه های ما بنا به اتصال به معتبرترین دانشگاههای جهان، ارزش کیفی بیشتری داشت؟

پس چرا دهه فجر که می شود، از این امور فنی و تکنولوژیک مادی، به عنوان دستاورد نظام یاد می کنند و کسی نمی خواهد پاسخ بدهد که چرا بعد از نزدیک به چهار دهه، حداقل های عدالت اجتماعی را عملی نساخته ایم؟

چرا از تعداد زاغه نشینان و حلبی آبادهایی که محصول مدیریت مسئولین کشور است و نه عملکرد محمدرضا، چیزی نمی گوییم.
از رشد فساد سیاسی و حکومتی و عدم توانایی در مهار آن سخن و آماری نمی دهیم و نمی گوییم درصد فساد قبل از انقلاب 100 بود ما آن را 99 درصد کردیم؟

چرا میزان عدالت را، توزیع عادلانه ثروت را با زمان طاغوت قیاس نمی کنیم.
چرا در آرمان های الهی وضعیت دینداری امروز را با قبل به قیاس نمی نشینیم؟

این آمار ها است که مایه افتخار و مباهات می تواند باشد،  وگرنه اگر با عینک تکنوکرات ها به ماجرا نگاه کنیم، و انقلاب را با امور روزمره مادی که در جمهوری اسلامی پاکستان هم بهتر از آن یافت می شود بسنجیم، انقلاب عملی بیهوده بوده است.
چرا که ما برای چیزی غیر از حکومت اسلامی و عدالت انقلاب نکردیم.

ما برای نان و مسکن و آزادی های نا مشروع قیام نکردیم.

ما خواستیم حکومتی تشکیل دهیم تا به همه عالم نشان دهیم، بجز لیبرال سرمایه‌داری، تصور دیگری از حیات انسانی در زمین خاکی وجود دارد.

ما قیام کردیم تا فریاد بزنیم که حکومت متقین و مومنان و صالحان که قرآن شعارش را می دهد، نه تنها توهم و اتوپیای مذهبی نیست، بلکه امری قابل ظهور است.

ما انقلاب کردیم تا حاکمانش از طبقه های پایین ، از گودنشینان و مستضعفان باشند تا طلسم تسلط طبقه اشراف و بورژوا را باطل کرده باشیم.

 من اگرچه به نظریه تناسخ در علوم نظری معتقد نیستم، اما به حقیقت تناسخ در منحرف کردن انقلاب ها ایمان دارم و می دانم روح ابولهب و ابوسفیان و ابن عاص ها در طلحه و زبیر و و سعد ابن ابی وقاص ها حلول می کند و تا سر حسین زمانه را بر نیزه نکند از پا نخواهند نشست.
همانند روح محمدرضا و علم و هویدا که این روزها  در دادگاه ها و شهرداری ها و بانک ها و مدارس و دانشگاه ها و ادارات و بازار و ... سرگردان شده است و در جسم برخی از مسئولین و کالبد برخی سازمان ها حلول کرده است؛ تا همانطور که لباس خمینی را به تن دارند، منطق اشرف پهلوی و برادرش را شانتاژ کنند.

کسانی که عکس آیت اله خامنه ای را در اتاق کارشان گذاشته اند، اما با منطق پهلوی ها کشور را مدیریت می کنند و خدا می داند که محمدرضا و پیشینیانش نزد خداوند گرامی تر از این قوم هرزه پشیمان اند.

کسانی که روی اظهار ندارند؛ اما اگر فضایش مهیا شود، می گویند ما غلط کردیم انقلاب کردیم، ما غلط خوردیم که بر علیه آمریکا شعار دادیم.

آیا نمی بینیم آنانی را که از دیوار سفارت آمریکا بالا رفتند و حال، فرزندانشان را برای اقامت، آنجا فرستاده اند؟

و نمی بینیم آنان که علیه کاخ نشینی قیام کرده و حال خودشان در کاخ به سر می برند و در استخر علیاحضرت می میرند؟

 اگر به من بگویند دستاورد انقلاب چه بوده می گویم، آن کودک آفریقایی لاغر و ژولیده که عکس  روح الله کبیر را به آغوش گرفته است؛ آن ملتی که با پای برهنه و شکم گرسنه به شوق اسلام در یمن و منامه و کشمیر می جنگند.

دستاورد انقلاب اسلامی آن مجاهدانی است که در جهت اقامه عدل، خویش را به دریای بلا می افکنند. ثریا و شهرستان ادب و امت واحده است. آن گروه جهادی آن طلبه مبارز است. آن تازه دامادی که میان تکفیری ها دست به سلاح کوچ کرده است.
 ارادتمند شما
|| محمدرضا سابقی