بی تدبیری مسئولان بنیاد و آسایشگاه های جانبازان

فاش نیوز - یکی بود یکی نبود. جنگ عراق بودو دفاع ایران . مجروحین جنگی (جانبازان) که اکثرا"ضایعه نخاعی بودند در آسایشگاه ها بودند

چون وضعیت جسمی وخیمی داشتند و به علت عدم امکانات، در منزل هم نمی شد نگهداری شوند.

دادگاه های انقلاب ساختمان های بزرگی را که مصادره شده و بلا استفاده مانده بود به توصیه حضرت امام خمینی(ره) برای درمان و آسایشگاه جانبازان اختصاص دادند تا  دوباره برای مقاصد طاغوتیان یا مسئولین جدید استفاده نشود.

مسئولین آن وقت و این وقت به فکر افتادند چه خوب است به اسم جانبازان بگیریم ولی بفروشیم و به " آن کار دیگر"هزینه کنیم و متاسفانه مسئولین هر دوره ای  به یک ابتکاری تازه دست می زدند و تصمیم می گرفتند اماکن اختصاص یافته به جانبازان و ایثارگران را از دست آنان دربیاورند .

تا اینجای کار فقط کمی اشکال داشت اما کار به جایی رسید که کوچکترین اهمیتی برای سلامتی و جان جانبازان نیز قائل نمی شدند.

این درحالی است که خود جانبازان از همان اوایل معتقد بودند که امکانات آسایشگاهی و توانبخشی باید طوری باشد که همه جانبازان واجد شرایط درسراسرکشور بتوانند از آن استفاده کنند. به همین دلیل به هیچ وجه با اصل ساماندهی آسایشگاه ها مخالفتی درمیان جانبازان آسایشگاهی وجود ندارد بلکه معتقدند برای انجام این کار باید چند اصل رعایت شودکه از آن جمله است:

1 –  زمین و محوطه آسایشگاه ها برای رسیدگی به جانبازان و توان بخشی به آنان اختصاص یافته و شرط واگذاری این بوده که فقط برای همین کار استفاده شود و لا غیر.

دراین باره باید گفت که متأسفانه و حتی دردوره تصدی مدیریت فعلی بنیاد نیز به این مهم توجه نشده است. نشان به آن نشان که مجتمع عظیم کوثر درخیابان ظفر تهران که با هزینه هنگفت و بدون کار کارشناسی بعنوان مرکز توانبخشی جانبازان احداث شد درحال حاضر بلا استفاده افتاده است. این درحالی است که اخیرا" معلوم شد زمین آن را خانم خیری وقف استفاده جانبازان کرده است.

2 – مسئولان باید قبل از جابجایی جانبازان آسایشگاه ها به فکر  درمان ، اسکان و دیگر مسایل رفاهی آنان باشند.

3 – برای جابجایی جانبازان که به ظاهر برای برای تمهید رسیدگی بهتر به آنان انجام می گیرد نباید به آنان  بی احترامی و یا اهانت شود.

و.......

گفتنی است یکبار در زمان آقای کروبی و همسر محترمشان جانبازان آسایشگاه را چندروزی تحریم و محاصره کردند و نتیجه نگرفتند و سپس با ضرب و شتم بیرون انداختند و جانبازان با کمک همسایگان به طرف جماران حرکت کردند و مسئولین وقت ترسیدند و با وعده و وعید همه را برگرداندند.

اکنون نیزاز ترس تکرار آن وضعیت، دو نفر را با تهدید و وعده (چماق و هویج ) از آسایشگاه بقیه الله به آسایشگاه دیگری بردند ولی بخاطر نبود جا و امکانات درآن آسایشگاه  بناچار بازگرداندند.

در ماه رمضان گذشته نیز بدون اطلاع مسئولین چند کارمند از حراست آمده بودند چندین میلیارد تومان میلگرد انبار شده و فراموش شده سال های قبل بدون خبر مسئولین ببرند که جانبازان مانع شدند تا مسئولین بنیاد خبردار شوند و نتوانستند و نشد .

البته باز هم کار خود را کردند و میلگردهارا بردند بدون اینکه مسئولی بالای سرشان باشد و آماردقیقی بگیرد و حالاهم می توانند منکر بشوند یا دفاتر را درست کنند.

اخیرا" نیز چند کارمند که خود را نماینده وزارت اطلاعات و دادگستری معرفی کردند آمدند و بدون کارت شناسایی  یک بنر بزرگ را به درب آسایشگاه چسباندند مبنی بر اینکه " آسایشگاه به علت تخریب و نوسازی خطرناک است و همه می بایست محل را ترک کنند."

مسئولان بنیاد بجای اینکه تلاش کنند دیوار بی اعتمادی میان خود و جانبازان راکه درنتیجه اقدامات اسلافشان ایجاد شده  بردارند با اقدامات نسنجیده ، باعث بروز مشکل برای خود و مخدومانشان می شوند.

جانبازان آسایشگاه مذکور با موضوع ساماندهی آسایشگاه ها و ایجاد امکانات آسایشگاهی و توانبخشی برای همه جانبازان سراسر کشور نه تنها مخالفتی ندارند بلکه از گذشته نیز بارها نسبت به این مهم تأکید داشته اند ولی وقتی خبرهایی به گوش می رسد که گویا مذاکراتی هم برای جذب مشتری و فروش ملک آسایشگاه صورت گرفته است این مسئله موجب نگرانی آنان می شود. چرا که همانطور که قبلا"نیز اشاره شد ، این اماکن وقف خدمت رسانی به جانبازان و ایثارگران شده و کسی حق استفاده دیگر از آن را ندارد. همان اتفاقی که درباره ساختمان کوثر افتاد!

توضیح فاش نیوز:

همانطور که در متن بالا نیز بدرستی اشاره شده مشکل اصلی جو بی اعتمادی به کسانی است که لااقل بخاطر انتخاب محل آسایشگاه مورد نظر به لحاظ فیزیکی و منطقه ای و عدم امکان دسترسی سریع و آسان نسنجیده به نظر می رسد احساس خوبی از انتخابشان وجود ندارد.

اگرچه طبق اطلاعات واصله از گذشته نسبتا"دور طرحی برای ساخت مرکز توانبخشی درمحل مذکور تهیه شده است ولی اقلا"برای اطمینان خاطر جانبازان باید تضمین هایی داده شود. چرا که چون در اواخر دوره مدیران فعلی هستیم ، معلوم نیست این طرح بعد ها چه سرنوشتی پیدا کند.

پیشنهاد می شود برای رفع این نگرانی ها گروهی مورد اعتماد جانبازان و بنیاد برای تضمین ادامه پروژه، درجریان کار قرار گیرند.

مسلم است که تعامل پلیسی وامنیتی با جانبازان ،آن هم با وضعیت نخاعی و70درصد ،نه شدنی است و نه توجیه پذیرو عقلایی.