سه شنبه 25 فروردين 1394 , 11:27
باید سقف زمان را برداشت!
مرتضی قنبری وفا - درود خدا برعزیزانی که در عرصه قلم توانا هستند و هنر خود را در راه شناخت ارزش های هشت سال دفاع مقدس می گذارند. البته این ارزش تنها در انحصار قلم نیست و شامل تمام هنرمندان و رسانه ها می شود. هنر عکاسی ، فیلمسازی ، آهنگ و آواز و سرودن شعر و دیگر اهالی هنر که به قول آقای حاتمی کیا این هنرمندان حتی اگر جرعه ای از چشمه بیکران فرهنگ دفاع مقدس چشیده اند نمی توانند از ابراز این همه زیبایی دست بکشند.
جامعه امروز ما بشدت نیاز به شناخت این فرهنگ و شناخت شخصیت بی نظیر شهدای والا مقام دارد که بدانند چه پتانسیل عظیمی از جوشش جوانان ، آن هم بسیار جوان در برهه بسیار حساس بروز کرد که بی هیچ گزافه گوئی، در تاریخ کشور ما کم نظیر و واقعا" بی نظیر بود. فکر می کنم اگر یک جوان امروزی شناخت دقیقی از شهدایی چون همت ها ، باکری ها و حسن باقری ها پیدا کند شگفت زده خواهد شد. برای مثال یک جوان 22 ساله چگونه فرمانده یک لشکر بود و باید برای یک لحظه می توانست با درک موقعیت کشوری و حتی جهانی تصمیم گیری کند.
فرهنگ دفاع مقدس ما نیاز به هنرمندانی دارد که از هنر ناب خود ، همان چشمه زلال را در جریان نگاه دارد ، نه برای 50 سال که اکنون 30 سال آن گذشته ، بلکه مانند فرهنگ عاشورا باید سقف زمان را از آن برداشت و محدود به یک مدت خاص به آن نگاه نکرد. ما یک دوره هشت ساله داریم که باید در فرهنگ پنج هزاره ایران آن را پر رنگ کرد و با غرور ایرانی و اسلامی خودمان سر بلند کنیم و بگوئیم : بله ما بودیم که پوزه دشمن سرکش و قلدر را به خاک مالیدیم و در این عصر این افتخار را داشتیم که در آن فضا تنفس کنیم.
امیدواریم امروز اهالی هنر نیز این دغده را داشته باشند و با تمام تدابیر به انتشار فرهنگ دوران جبهه و جنگ همت گمارند و فکر نکنند دیگر این حرف ها کهنه شده و خریدار ندارد. شما به رسالت خود بپردازید و نگذارید این جریان متوقف شود. یا حق
گل را تو ز نور خود، همه دل کردی
آن ترکش بی رحم چه در گوش تو گفت
کان سان تو ز عشق رقص بسمل کردی
در حسرت آسمان و بالم می سوخت
با یاد تو بودم و خیالم می سوخت
من خسته میان خاک ها جا ماندم
ای کاش کمی دلت به حالم می سوخت
وقتی که زمین از آسمان یاری شد
با دست شهید نوبت بیداری شد
این شهر چو نار و ما چو هیزم بودیم
تو آمدی و عطر بهشت جاری شد