آن سخنان فقط برای انتخابات بود؟!

مسئولان و حامیان دولت، در دوره دولت قبل ریشه مشکلات اقتصادی کشور را سوءمدیریت دولت وقت می‌دانستند و نقش تحریم‌ها را ناچیز عنوان می‌کردند. اما از دو سال پیش با تغییر دولت، مواضع آنها هم تغییر کرده و اکنون می‌گویند ریشه مشکلات اقتصادی، تحریم‌ها است و رفع تحریم‌ها نیز به توافق با آمریکا منوط است.
مروری بر مواضع روحانی در 2 سال پایانی دولت دهم نشان می‌دهد آن زمان روحانی اعتقاد داشت که دلیل اصلی مشکلات اقتصادی کشور، سوءمدیریت است و تحریم تاثیر ناچیزی دارد. سایت مشرق با مرور سخنان روحانی در گذشته می‌پرسد، «روحانی قبل از ریاست‌جمهوری تحریم‌ها را چقدر موثر می‌دانست؟»  روحانی 23اردیبهشت 92 در مورد اینکه تورم و تحریم تا چه حد با هم در ارتباطند، گفت «یکی از دلایل تورم کاهش تولید است. هر چند تورم و تحریم با هم در ارتباطند اما اگر تحریم هم نمی‌بود ما تورم را داشتیم. الان دولت نقدینگی را به 7 برابر افزایش داده است. وقتی نقدینگی زیاد باشد، گرانی هم خواهد بود. این کاهش ارزش پول ملی هم به معنای تورم جدید است. ضمن اینکه باید روابط ما با دنیا معتدل و منطقی باشد و همه اینها در شرایط اقتصادی کشور موثر است.»
 روحانی همچنین 7 اردیبهشت 92 با بیان اینکه یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را بگیرد، گفته بود: آیا اموری چون افزایش نقدینگی در جامعه و 7 برابر شدن آن و تبدیل 68 هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض 7 سال به 450 هزار میلیارد تومان ربطی به تحریم‌ها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر برمی‌گردد؟ رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر و یا زیر صفر است در حالی که ما هیچ‌گاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر می‌رسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریم‌های بین‌المللی برمی‌گردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور برمی‌گردد، چرا که یک مدیریت خوب می‌توانست جلوی تحریم‌ها را گرفته یا حداقل این تحریم‌ها را تقلیل کند.
روحانی در تاریخ 22 فروردین‌ 92 نیز تصریح کرده بود: مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متاسفانه پیام ضعف به تحریم‌کنندگان می‌دهد... همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت.
 حسن روحانی 23 مهر 91 نیز خاطرنشان کرده بود: مگر از سال 1385 تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامه‌ریزی برای این شرایط بودیم؟ آنچه مهم است سرمایه اجتماعی است اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان می‌فهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشکلات و مسائل هستند، از این شرایط عبور می‌کنیم. اما شرط اساسی این مسئله امید به آینده است دیگر دوران شعار دادن و درشت‌گویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.
پرسش مهم این است که اکنون چه اتفاقی افتاده که آقای روحانی حتی آب خوردن و محیط‌زیست را هم به لغو تحریم‌ها مشروط می‌کند!