دیگر کسی او را ندید

امروز روز پنجم است که در محاصره هستیم، آب و غذا را جیره بندی کردیم، شهدا انتهای کانال کنارهم قرار دارند، دیگر شهدا تشنه نیستند. فدای لب تشنه ات ای پسر فاطمه (س)...

ابراهیم در ولفجر مقدماتی پنج روز به همراه گردان کمیل و حنظله در کانال های فکه با آب و غذایی کم مقاومت کرد اما تسلیم نشد. سرانجام در ۲۲ بهمن ماه سال ۶۱ بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب تنهای تنها با خدا همراه شد،از آن روز به بعد کسی او را ندید است.

او همیشه از خدا خواسته بود تا گمنام بماند چرا که گمنامی صفت یاران خداست، خدا هم دعایش را مستجاب کرد. ابراهیم سال هاست گمنام و تنها در فکه مانده است تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.

قسمتی از وصیت نامه:

خدایا عشق به انقلاب اسلامی و رهبر کبیر چنان در وجودم شعله ور است که اگر تکه تکه ام کنند یا زیر سخت ترین شکنجه ها قرار گیرم او را تنها نخواهم گذاشت.