گفت وگو با خانمی که عادت کرده عاشق همسرجانبازش باشد!

فاش نیوز - اینجا هوای عاشقی هنوز گرم گرم است! مدتی است که جانباز 70درصد محمدرضا پاکیزه در بیمارستان خاتم الانبیا (ص) بستری شده و از آنجا که بندگان خوب همواره مورد  آزمایش الهی هستند، بارهم او مورد آزمونی دیگر قرار گرفته و تومور مغزی جسمش را درگیر کرده  و 5ماهی هست که در بیمارستان بستری است. برای همین وظیفه خودمان دانستیم که به عیادت ایشان برویم و جویای احوالشان باشیم.  هرچند گفت وگو با ایشان به دلیل بد حالی برایمان میسر نبود اما  می دانستیم همسر ایشان هر روز برای ملاقات به بیمارستان می آید. با ایشان تماس گرفتیم و  یک بعدازظهر قبل از ساعت ملاقات در محوطه بیمارستان قرارگذاشتیم.

معصومه خدایی همسر جانباز پاکیزه که خود از قشر فرهنگی جامعه است مدت 25 سالی هست که زندگی با حاجی پاکیزه را برگزیده است. او را زنی بسیار موقر و مهربان می یابم که از همان لحظه اول رفتار و گفتارش به دلم می نشیند.  در طول گفت وگویمان ،هر بار  که سخن از حاجی پاکیزه می شود اشک میهمان چشمانش می شود و من عشق به همسرجانبازش را از میان این همه بغض و اشک به وضوح حس می کنم و این زمانی برایم پرمعناتر می شود که می شنوم او تمام  روزهای این 5 ماه  را برای دیدن شریک زندگیش به بیمارستان آمده است!

 فاش نیوز: از اوضاع جسمی حاجی پاکیزه برایمان بگویید:
از اوایل اسفندماه بود که متوجه شدم ایشان مقداری تعادل بدنی شان را از دست داده اند و بیمار هستند. با بررسی هایی که انجام شد متوجه شدیم که  علاوه بر مشکل ریه،  دچار تومور مغزی شده اند. از اردیبهشت ماه اقدام به مداوای ایشان کردیم. الان 5 ماه است که در بیمارستان بستری هستند.

وقتی از حال و هوای همسر یک جانباز بودن می پرسم می گوید: زندگی با یک جانباز همه روزهایش قشنگ است. اگر این انگیزه الهی باشد بسیار والاست و جز زیبایی چیز دیگری نیست. ما در زمانی زندگی کرده ایم که خواسته یا ناخواسته واژه های "جنگ" و یا  "جانبازی" را تجربه کرده ایم و شاید این واژه ها برای بسیاری ملموس نباشد اما  برای امثال من کاملا"  قابل لمس هستند. هنوز هم  در کش و قوس عصر اطلاعات، خانواده هایی هستند که عطر و بوی سالهای جنگ را حفظ کرده اند. سرمایه ای مانند "صبوری" کنار واژه هایی چون "جانبازی" معنا می گیرد.  به واقع همسران جانبازان مانند گوهرانی هستند که غیرت مردانه دارند وعجیب تر از این ها صبر همسران جانبازان است. جانبازان هرکدام به نوعی عزیز هستند اما جانبازان ضایعه نخاعی بسیار مظلوم هستند. حاج پاکیزه برای من همیشه یک تکیه گاه بوده و هست و من این عشق و علاقه را از خوبی خودِ حاجی می دانم. حاجی دلاوری بوده که سالها وقتی همه پی خوشی هایشان بوده اند،  آنها پای آب و خاک کشورمان  ایستادند.  پس من به همسری ایشان افتخار می کنم و همسری یک جانباز را تاج افتخاری بر سرم می بینم که خداوند مرا لایق آن ساخته است.

 فاش نیوز: زندگی با حاجی پاکیزه را چگونه پایه ریزی کردید؟

- یک روایتی هست که مدام مقابل چشمانم هست و سعی کرده ام زندگی ام را بر اساس این روایت بسازم آن است که همواره دوست داشتم خانه ای داشته باشم که سقف آن از "لااله الاالله" و دیوار آن "محمد رسول الله" و در آن خانه "علی ولی الله"  و ارکان آن خانه "لاحول ولاقوة الابالله" باشد.  اساس زندگی من با حاجی بر اساس همین چهار جمله زیبا بود.

 فاش نیوز: حاجی پاکیزه را چگونه شخصیتی یافتید؟

- حاجی خلاصه تمام خوبی ها، زیباییها و صبوری است. آرامش و ارادت ایشان به اهل بیت(ع) به خصوص حضرت امام حسن مجتبی (ع) را حتی در همین ایام بیماری هم می توان دید. دلش همیشه به یاد امام حسن مجتبی(ع) است. حتی در این شرایط  بسیار سخت هم زمانی  که احوالش را می پرسیم می گوید: الحمدالله. دایم ذکر یاعلی، یا حسین را بر لب دارد. با این که بسیار رنج می کشد اما نگاهش بسیار آرام و صبور است.

وقتی از  حال و هوای ابری این روزهایش می پرسم با بغض تعریف کند:
گاهی خودش به من می گفت:  حاج خانم این قدر وابسته من نباش. اگر برای من اتفاقی بیفتد شما صدمه می بینی! حاجی برای من همه چیز است. امنیت، اقتدار، آرامش، گاهی حس می کنم تمام زندگی ام به خاطر حاجی بوده.....خدا را گواه می گیرم که دلم برای زندگی 5ماه قبلمان  تنگ شده است. در این 5 ماه حاجی خیلی رنج و درد کشیده. یقین دارم هر لحظه این درد و رنج، دری از بهشت را به روی او خواهد گشود، اما از این که درد می کشد و من نمی توانم برایش کاری انجام دهم واقعا" برایم رنج آور است. سعی می کنم زمانی که بالای سر تختش هستم با وضو باشم. حتی دلم نمی آید بدون وضو او را لمس کنم چون برایم بسیار عزیز است.... و  قطرات اشکی است که از  سرعشق و دلتنگی بر گونه هایش می غلتد.

 زمانی که می پرسم چقدر از زندگی با حاجی رضایت دارید؟ به فکر فرو می رود. گویی دوباره زندگی برایش پرمعنا می شود آرام و با لبخند می گوید: خیلی  زیاد. اگر عشق و عادت را بشود از هم تفکیک کرد به نظر من عادت کمی بالاتر از عشق است. عشق شاید تغییر و تحول پیدا کند اما عادت نه. من در عشق به حاجی عادت کرده ام. ما روزهای خوبی را با هم گذراندیم. به خاطر ندارم هیچ گاه بدون او غذایی خورده باشم. در 25 سال زندگیمان شاید به تعداد انگشتان دو دست دلم نمی آمد که حاجی را تنها بگذارم. حاجی هر وقت مسجد می رفت و گاهی تا ساعت 3 بعدازظهر هم آمدنش به درازا می کشید صبر می کردم تا با هم غذا بخوریم. بسیار روی نظافت و غذای حاجی حساس هستم. حاجی پاکیزه واقعا نام با مسمایی دارد. دوست داشتم همیشه پاکیزه و منظم باشد. برای همین همیشه جوراب سفید که پاکی آن مشخص باشد به او می پوشاندم که همیشه از تمیزی  بدرخشد.

 فاش نیوز: یک خاطره شیرین برایمان تعریف کنید.

- خاطرم هست زمستان سال گذشته که برف شدیدی باریده بود با حاجی عازم مشهد بودیم که در دامغان برف و کولاک شدیدی شد و جاده را برف شدیدی گرفت. من چون فرهنگی هستم  جایی را از آموزش و پرورش به ما دادند که گرم و نرم بود اما امکان اسکان یک جانباز را نداشت. حاجی هرچی به من اصرار می کرد که شما برو داخل کمی استراحت کن قبول نکردم و تا صبح هر دو در باد و طوفان و سرما داخل اتومبیل ماندیم وصبح زود بعداز نماز به مسیرمان ادامه دادیم. شاید بتوانم بگویم این خاطره یکی از قشنگ ترین اوقات زندگیمان بود.

می پرسم: اگر از دست ایشان ناراحت می شدید، بالاترین تنبیهی که برای حاجی درنظر می گرفتید چه بود؟ برای لحظه ای  همه چیز را فراموش می کند و در افکارش غوطه ور می شود. چشمانش برق می زند و با لبخند می گوید: حاجی چای تازه دم خیلی دوست داشت و من همیشه دوست داشتم چای تازه دم برایش بیاورم و زمانی که خیلی می خواستم برای او سخت بگیرم ، چای تازه دم به او نمی دادم!

 فاش نیوز: وضعیت این روزهای حاجی چگونه است؟

- با وضعیتی که دارد  کمی حافظه اش مشکل پیدا کرده. از این که حس کنم حاجی دیگر مرا نمی بیند و یا اینکه فراموشم کند عذاب می کشم. البته ممکن است شرایط از این هم سخت تر شود اما دوست دارم همانی باشم که حاجی دوست دارد. حجابم، رفتارم، کردارم همانی باشد که حاجی دوست داشت.

 فاش نیوز: همکاری بیمارستان در این ماهها با شما چگونه است؟

- جا دارد از مدیریت بیمارستان خاتم الانبیا، کادر پزشکی، کادر پرستاری، بخصوص پرسنل بخش آی سی یو که نهایت همکاری را با من دارند - چون حاجی 3ماه از این 5 ماه را در بخش آی سی یو بستری بودند - تشکرکنم ، و تشکر ویژه ای از خانم نصرتی، خانم حسن پور، آقای افشار، آقای فرهادی، خانم بابایی،آقای مسعودی، بخصوص آقای عباسپور و سایر پرسنلی که نامشان را نمی دانم که به حق زحمت زیادی برای ما کشیدند داشته باشم. زمان هایی شده که ازسر  دلتنگی  و بی موقع، برای دیدن حاجی به بیمارستان آمده ام که پرسنل بیمارستان با من نهایت همکاری را داشته اند و سنگ صبورم بوده اند. می توانم بگویم  صبر و انسانیت را لااقل درباره من به اثبات رسانده اند!

 فاش نیوز:  آیا از بنیادشهید برای دیدارحاجی آمده اند؟

بله از بنیادشهید منطقه 4 مرتب به دیدن حاجی می آیند. آقای گودرزی از منطقه مرتب تماس می گیرند و جویای احوال حاجی هستند. هر بار شب و نیمه شب  که حاجی حالش بد بوده آمبولانس خواستم، پزشک خواستم، کمکم کرده اند. امیدوارم که به جانبازان دیگر، به خصوص جانبازان قطع نخاع ، چون مشکل جسمی و حرکتی دارند هم توجه و رسیدگی شود چون آنها بسیار مظلوم هستند.

 فاش نیوز: سحن پایانی: 

- در آیه الکرسی داریم: "ای خدایی که نه خواب سنگین و نه خواب سبک داری"، هر لحظه در کنار حاجی باش و او را در آغوش خود نگه بدار.
 

گفتگو از : صنوبر محمدی