کابوسی بنام خواب!

سلام. وقتی پس ازسالها اسارت درچنگال دشمن بعثی و بامجروحیتهای متعدد و موج گرفتگیهای فراوان بعلاوه شکنجه ها و محرومیت های دوران اسارت به میهن اسلامی بازگشتیم، ازروبروشدن با خانواده معزز شهدا خجل بودیم. همواره دربرابر زحمات طاقت فرسای همسران جانبازان وآرزوهای فرزندانشان که آنها هم می خواستند مانند بقیه افرادعادی با پدرشان باشند و اینور و آنوربروند و به او متکی باشند، سرتعظیم فرو آوردیم. درزمان جنگ و شبهای عملیات، چه قول و قرارهایی که با همرزمانمان و فرماندهانمان نمی گذاشتیم و درهرقول و قراری اولش این بود که امام را تنها نگذاریم ، بعد هم از حجاب فرزندانمان و ادامه راه شهدا و پیروزی بر دشمنان بود. الحمد...کشور و نظام دارای اقتدار و امنیت و درراه پیشرفت همه جانبه قراردارد. این امنیت و آسایش و اقتدار و ثبات را وقتی می فهمیم که حوادث سوریه و عراق و یمن و افغانستان وپاکستان و... را می بینیم، همین حوادثی که قراربود سر جمهوری اسلامی و کشورمان بیاید و الآن هم دشمنان مترصد این هستند که کوچکترین اختلاف و چنددستگی و عدم اتحاد بین ما بوجودبیاید و ازهمان نقطه ضعف نفوذ و ضربه خودرا بزند. قدراین نعمات را بدانیم و قدردان شهدا و ایثارگران باشیم، همانهایی که سالها رنج و مشقت و جنگ و مجروحیتها و اسارت دردست دشمن بعثی را به جان خریدند و حتی دردوران اسارت به دشمنان باج ندادند. قدردان خانواده شهدا که پدران و برادران وفرزندانشان را تقدیم انقلاب اسلامی و اقتدار و ثبات و امنیت کشور نمودند. نسلهای بعدازاین باید همواره درجریان این فداکاریها قرارگیرند و همواره مواظب ترفند دشمن اصلی یعنی امریکا و رژیم صهیونیستی باشند. این دشمنان هرگز دست ازدشمنی نخواهندکشید. مادامی که جمهوری اسلامی و بیداری اسلامی و مقاومت اسلامی باشد، امریکا دشمن ماست. نوجوانان و جوانان ما باید دنبال ارتقاءسطح علمی باشند و درتمام علوم بکوشند تا انشاا... به وضعیتی برسیم که دیگر هیچ قدرتی فکر نفوذ و ضربه زدن را به فکرش راه ندهد.

سلام از عزیزانی که کامنت های بنده را مشاهده کرده باشند متوجه خواهند شد که اکثرا در نیمه های شب تا اذان صبح نوشته و ارسال شده علتش هم مانند همین برادر گرامی است بنده از ترس دیدن کابوس های وحشتناک و بسیار دلخراش اصلا دلم نمیخواهد بخوابم حتی با خوردن قرص بسیار قوی خودم تلاش میکنم که خوابم نبرد بیشتر مواقع در دو سه روز چند ساعت خوابم میبرد . تنها زمانیکه در بیمارستان اعصاب و روان بستری هستم مقداری ارامش پیدا میکنم که انهم بعلت اینکه دربها را برویمان قلف میکنند دلم نمیخواهد زیاد انجا بمانم . انوقت در کمسیون پزشکی ظرف مدت یک دقیقه میخواهند از تمام بیماری ما مطلع شوند ایا عدالت است یا طبابت ؟

بنام خدا
من حقیربارهاشبهاآنهم ساعات بامدادی نامه هایم رامینویسم الان دقیقابیست وهفت سال است که من آرزوداشتم یکشب بدون دغدغه وبدون استرس آهسته سرم رازمین بگذارم وبخوابم اماهنوزاین اتفاق رخ نداده است ومن همچنان منتظرآنشبم یادم هست سال 64وقتی ساعت پست ونگهبانی من میرسیددرکردستان بچه هابخصوص پاسبخش گردان بایدیک ساعت درگیربودتامن ازخواب بیدارشوم واین کارشده بودطنزبرای بچه هااماحالاتمام وکترهاجمع شدندوتمام داروهارابنمایش گذاشتن ومن یکساعت بدون استرس نبوده ام حال چه کسی بایدبه اطباکمسیون حالی کنه این مطلب رانمیدانم.
خدایا.ماراشرمنده ترازاین درمقابل شهدامکن التماس دعا

وقتی از جنگ برگشتیم کاش سنگر پشت جبهه را خالی نمی گذاشتیم. کاش این ور هم خاکریزهای صداقت ودرستکاری برمی افراشتیم تا عده ای چنان به بیت المال دست درازی نکنند وجنگ نرفته ها مدعی نشوند! چه کنیم با کوله باری از زخم ودرد از جبهه برگشتیم وتا آمدیم به خود بیایم عده ای حتی مجروحیت ما را انکار کردند واز ما مدرک همزمان می خواهند و رزمنده و جانباز درصد پایین با آن که ماها وسال ها در جبهه بودند بی مزد ومزایا به حال خود رها شدند. هیچ ملتی قهرمانانش را نادیده نمی گیرد. جانباز عزیز همه ما کابوس داریم حودم هم بدون قرص وکپسول نمیتوانم بخوابم ترس از همه چیز دلشوره دائمی زود عصبانی شدن وافسردگی تا پای گور همراه ماست ودرمانی هم ندارد افسوس که این از اموره اولیه رسیدگی به امور جانبازان در کشورهای پیشرفته است وبرای رزمنده وجانباز وخانواده شهید جلسات درمانی فشرده میگذارند اینجا ما را به حال خود رها کرده اند واز همه بدتر پزشکان بنیادند که وقتی به مطب شان میروی با یک پلاستیک پر داروی اعصاب وروان راهی خانه میشوی ولی همین پزشک اعصاب وروان دکتر تولایی در کمسیون بیماری اعصاب وروانت را نادیده میگیرد ودرصد نمیدهد مدرک همزمان برای موج انفجار ویا ptsd جنگ بلای جان بسیاری از رزمنده ها وجانبازان درصد پایین است که در این مملکت که بیشتر نمایندگان مجلسش ادعای جانبازی دارند تا الان قانونی برای ان ننوشته اند چون شکم شان سیراست فرزندان وهمسران ما این دوگانگی را نمیتوانند هضم کنند واگر به زمین وزمان هم ناسزا بگویند حق دارند

سلام به جانبازان و آزاددگان جانباز. الآن 25 ساله که آرزوی فقط یک شب به مدت 5ساعت درست خوابیدن رو دارم اما نممیشه. 25سال هرچی پزشک قرص خواب و آرامبخش و ضداضطراب تجویزکرده، بازهم نتونستم بخوابم. همه علل و عوامل بیخوابی را بررسی کردم و مطالعه نمودم و اجراکردم، موادغذایی و سبزیجات و خوردن شیر قبل ازخواب و همه و همه،، بازهم خواب درست ندارم. ساعت 9شب قرص خواب می خورم، ساعت 10 چرتی میشم و به رختخواب میرم و کم کم می خوابم اما نیم ساعت بیشترنمیشه که ازخواب می پرم. خدایا دیگه پزشکان هم نمی تونن کاری بکنن. این فقط یکی ازمشکلات روحی روانی ماست، حالا عوارض بیخوابی و بدخوابی را مطالعه کنید، وحشتناک است. آزادگان که سالها تاریکی شب را ندیدند و درسالهای اسارت آرزوی دیدن تاریکی شب را داشتند، بااوضاع اسف بار و غیرقابل تحمل اسارت ازهرنظر ، طبیعیست که پس ازاسارت دیگرآن وضعیت طبیعی جسمی و روحی روانی را نداشته باشد. البته هستند ازادگان جانبازی که ازنظر روحی روانی دروضعیت متعادل قراردارند و خداراشکر که مثل ما نیستند،اما تعدادشان زیادنیست. ازخداوندمتعال برای همه بندگانش خصوصا مسلمین و بالاخص هموطنانم آرزوی سلامتی و سعادت و شادکامی دارم. خوش خواب باشید.