مردی از جنس عاشقان ولایت

رضاامیری فارسانی - امروز دوزادهم بهمن است، دقیقا همین ساعت، ساعت شهیدشدن مردی از جنس عاشقان ولایت است. درشهر من فارسان از استان چهارمحال و بختیاری، ایام تظاهرات، من ده ساله بودم و نوجوان ده ساله، دهه اول زندگیش را بخوبی بیاد دارد. ساعت تقریبا9صبح بود همگی جمع شده بودند و شعار میدادند، وای بحالت بختیار، اگرامام امروزنیاد، مردی بنام علی بابارضائی که آنروزها از دیپلمه های شهر بود و زیاد دیپلمه ای نداشتم، صدایی رسا و بم داشت، شعار می داد و همگی جواب میدادیم، نمیدانم چه شد که یکدفعه حرکت کردیم بسمت خیابان امروزی رجائی تا سه راهی بالا رفتیم، دربرگشت که هم تعدادمان زیادترشده بود و هم شعارها کوبنده تر ، تعدادی که از قبل ماهیتشان مشخص بود و در اصطلاح معروف به جاویدشاهی ها بودندکمین گرفته بودند برای درگیری و داخل مغازه ها قایم شده بودند.

به محضی که رسیدیم سه راهی ترمینال امروزی ازخیابان ابوذر و کوچه پائینی آن جلو مغازه مشهدی میرزاجان راستی، درگیری شروع شد ما که دست خالی بودیم از پشت بام ها و داخل مغازه ها تکه آجرسنگ کلوخ می بارید، برسرمان و تعدادی همان ابتدای تظاهرات بطور فیزیکی درگیرشده بودند و قصد هم ازقبل تعین شده بود بنا بود شهید داودی وعلی بابای رضائی و راه خدا امیریان را فقط بکشند، مردم طرفدار امام با توجه به دست خالی بودنشان ترسی از جاویدشاهی ها نداشتند و درگیری شعله ورشد، سه چهارنفربودندکه فقط شهیدداودی رامیزدند،آقای رضائی هنوز شعارمیداد و ما جواب که ناگهان بایک چوب به کله بنده خدا زدند و افتاد روی زمین، وقتی همگی هجوم آوردیم که مدافع گوینده امان باشیم متوجه شدیم که شهیدداودی را انداختن داخل جدول و با یک تکه استخوان پای گاو که از آهن هم محکمتر بود بسرش میکوبیدند، وقتی فهمیدندکه دیگرتوانش تمام شد و صورت نازنینش غرق درخون شد،برای اینکه متوجه نشوند چه کسی ضربه را زده همگی بطورماهرانه ای فرارکردند.

حالاشهیدداودی داخل جدول آخرین نفس ها را میکشد، گوینده رضایی با سری پکیده گوشه ای نشسته و قادر به حرکت نیست خیلی از یاران هم به دلایلی فرارکرده اند، نهایتا ماشینی آمد و جسم بی جان شهید را بردندبیمارستان، ما می دانستیم که ایشان شهیدشده، خبردرگیری به شهرکرد هم رسیده بود، البته نه پاسگاهی بود،نه پلیسی وجودداشت ونه قانونی که پیگیری کند. خلاصه همزمان باشهادت این مرد هواپیما هم درفرودگاه مهرآباد به زمین نشست و چند روزی فقط کارمان این بود که درحمایت از امام به خیابانها بیائیم و دولت بختیار را ردکنیم و از امام و انقلاب اسلامی حمایت کنیم و این روال ادامه داشت تا انقلاب پیروزشد و اولین پایگاه انقلابی درشهرما کمیته ای بود که باحضور پدرم راه خدا امیریان، حاج مصطفی جمشیدی و سعید عزیزی، خدامراد بهرامی تاسیس شد  و اینها مسلح به سلاح شدند و پایه اساس سپاه پاسداران شدکمیته.

در نتیجه امروز همانهایی که آنروز مبلغان جاویدشاهی بودند و همان هاییکه ضربه به پیکرشهیدداودی زدند در بعضی ازامور مملکت درگیرپست های حساس هستند و گاهی انسان دردمیکشد که چرانااهلان سوار براصول انقلاب شدند.