اگر جنگ اینگونه تمام نمی شد!!!

اسماعیل مرتضایی - چندی ست که علاوه بر مسئولین، کارمندان و در محیط ادارات نوعی جو ایثارگر ستیزی در جامعه شکل گرفته. خصوصا" در محیط های مجازی و... بنده به هیچ وجه به دنبال چرایی آن معضل در جامعه نیستم اما به عنوان یک رزمنده پرسابقه میخواهم فرضی را در نظر بگیرم. یقینا" در نظر گرفتن فرض هیچ گونه مشکل یا بهبودی برای وضع موجود بوجود نمی آورد و حال اصل کلام در شهریور سال 59 ارتش بعث عراق با تمام شدت از زمین و هوا به کشور ما حمله نمود.

  در جبهه های غربی این حملات بصورت حرکت منظم عراق به داخل کشور بود و هیچ مقاومت جدی در برابر آن صورت نمی گرفت. تنها محلی که مردم به همراه نیروهای مسلح 40 روز دلیرانه در مقابل دشمن مقاومت نمودند، خرمشهر عزیز بود. شهرهای نفت شهر مهران، سومار، موسیان، بستان و قصر شیرین در کمتر از 5 روز به اشغال بعثیون درآمد که شرح جنایت بعثیون در آن شهرها از عفت این کلام خارج است. پس از آن خرمشهر و تمام روستاهای مرزی تا نزدیکی اهواز به تصرف عراق درآمد.

 در بزرگترین نبرد زرهی خاور میانه در عملیات نصر در تاریخ 18 دی 59 در منطقه غرب دزفول با انهدام کامل 3 تیپ رزهی کامل ایران با انهدام کامل بیش از 80 و به ادعای دشمن 214 تانک و 100 نفربر و بازگشت نیروهای ایرانی به محل استقرار قبلی پایان یافت. دزفول در زیر آتش مستقیم گلوله های توپ دشمن، آبادان در محاصره کامل، تنها توان ارتش نیروی هوایی آن بود که بواسطه تحریم های آمریکا تقریبا" فلج شده بود.

  منافقین در شهرهای بزرگ جولان می دادند، شهادت 72 تن از بزرگان و مبارزان و انقلابیون و مغز متفکر انقلاب پس از امام خمینی (ره) شهید مظلوم بهشتی و در هشتم شهریور ریاست جمهوری محبوب وقت محمدعلی رجایی به همراه نخست وزیر مبارز و عالم ایشان محمد جواد باهنر به شهادت می رسند. با توجه با شرایط و موضع گیری های نابخردانه بنی صدر در جنگ و سیاست داخلی ایشان از فرماندهی کل قوا توسط امام خلع و توسط مجلس با اعلام عدم کفایت سیاسی مجبور به فرار به خارج از کشور می شوند. امام دستور حصر آبادان را می دهد.

 نیروهای بسیجی و مردمی با این منطق که کشور دارای ارتش و سپاه است از حضور در جبهه خودداری می نمایند. عراق به دلیل عدم مقاومت جدی ایران، کل خوزستان و باختران را تصرف و به طرف تهران حرکت می نماید. شورای امنیت سازمان ملل از ایران می خواهد به جنگ پایان دهد. ایران قطعنامه ای که در آن ملزم به پرداخته یکصد میلیلارد دلار خسارت به عراق و از دست دادن چند استان خصوصا خوزستان و (باختران کرمانشاه) و قبول نمودن شروع جنگ را و دیگر مفاد قطعنامه را قبول می نماید و رسما" این استان ها از ایران منفک و جزیی از خاک عراق می شوند.

 سفارت دو کشور راه اندازی می شود. سفیر کبیر عراق به نام علی حسن المجید که در جنگ به علی شیمیایی معروف بود بعنوان سفیر کبیر عراق در ایران منصوب می شود . طی بندی از بخشنامه خواستار برگرداندن اتباع کشورش (اهلی استان های اشغال شده ) به کشورش می شود و دولت ایران مجبور به انجام این کار می شود. جوانان تهران و دیگر استانها که همسران خوزستانی و باخترانی داشتند، بشدت به این عمل اعتراض می نمایند اما دولت ایران با توجیه اینکه این قطعنامه که پیروزی ایران را تضمین نمود ؟!!!! باید اجرا شود با آنها برخورد و همسران آنها را به کشورشان بازمی گرداند و آن جوانان از غصه اینکه چرا حرف امام بزرگ و مرادمان را گوش نکردیم، خود را سرزنش می کنند.

 ایران دیگر جانباز قطع نخاعی و جانباز و آزاده و رزمنده ندارد. بودجه دیگر صرف آنها نمی شود. دیگر مجبور نیستیم هر کس به ما بگوید مزاحم ناموس مردم نشو یا رشوه نگیر. هنوز چند استان دیگر برایمان باقی است فعلا با نفت شمال خوش باشیم. دیگر کسی به آن جوانی که قصد رفتن به جبهه را داشت نمی گوید برو گدایی کن. دیگر کسی آن دلاوری را که پس از چند بار التماس به سپاه برای رفتن به جبهه که طبق قانون ورود افراد غیر نظامی به اماکن نظامی ممنوع است اجازه رفتن به جبهه را به او دادند، بر روی صندلی چرخدار حمله و او را مضروب نمی کرد.

 دیگر به هر کس که جبهه رفته بود موجی و دیوانه نمی گفتیم و دیگر هر کس به نام خانواده شهدا... و دیگر غیرتی نمانده بود میدانید چرا چون غیرت را در مسجد کوفه شهید نمودند چون زیبایی و وفای به عهد رشادت را در هنگام آب آوردن برای برادرزاده های معصومش دستانش را قطع و مشکش را با تیر نمی زدند. چون خلوص و مردانگی و عزت را در کربلا شهید نمودند. به ما که خیلی خوش میگذشت. به شما چطور؟

این نوشته برای مسئولین نظام از ریاست محترم جمهور، مجلس، قوه قضاییه و تمام مسئولینی ست که امروز بواسطه حضور آن شیر مردان در رکاب امام و مولایشان در راستای حفظ دین خدا و رضای آن یگانه بی همتا سینه های خود را آماج گلوله های خصم نمودند تا شما محترمین امروز در پشت میزهای راحتتان این عزت را به اشتباه کیاست و قدرت مدیریت خود بدست آوردن آن می دانید قلمی شده که همه شما بلا استثنا وامدار آن جانباز قطع نخاع، موج انفجار گرفته و آزادگان و رزمندگان 8 سال دفاع مقدس میباشید .

کلامی از خدواند بزرگ که وعده اش یقینا" تحقق می پذیرد را زیبنده کلامم می نمایم. بسم الله الرحمن الرحیم وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ ﴿۷﴾ و آنگاه که پروردگارتان اعلام کرد که اگر واقعا سپاسگزارى کنید [نعمت] شما را افزون خواهم کرد و اگر ناسپاسى نمایید قطعا عذاب من سخت‏ خواهد بود (۷) ابراهیم شک نکنید بلا نزدیک است