در پاسخ به یک مطلب

جانباز مرتضی شکوهنده -  سلام؛ برادر عزیز! خیلی بی انصافی فرموده اید! البته مطلبتان و نتیجه گیری تان تا حدودی قابل قبول و قابل تأمل است! توجه کنید : شما فرموده اید که:
«ما در سی و اندی سال، تمام توجه خود را به فرد سالم معطوف نموده‌ایم و این افراد سالم که هر کدام قیمتی داشته‌اند، خود را کمی گران‌تر یا ارزان‌تر فروخته‌اند.»
1- نه خیر! کسانی که خود را به هیچ قیمتی نفروخته اند کم نیستند؛ امّا شامّه شما فقط بوی آلوده را استشمام می کند....
2- شما فرموده اید عامل فساد نگرش غلط ماست که درست است... امّا هیچ راهکار درستی ارائه نداده اید!
3- به فرد گرایی اشاره فرمده اید! کدام فرد ؟ آیا منظورتان حضرت امام خامنه ای که نیست ؟ هست؟ پس مد نظر شما کیست؟
4- فرموده اید بازنگری قانون اساسی! آیا با این مشکلات و فقر فرهنگی عوام وخواص، اگر ده ها بار هم قانون اساسی عوض شود، کاری از پیش خواهد رفت؟
5- فرموده اید اصلاحات! عزیزم! من قانوندان نیستم! امّا اینقدر عقل دارم که بفهمم اصلاحات یک لفظ عام است و در شرایط فعلی تعریف نشده! کسانی که امروز داعیه اصلاح طلبی دارند و این شعار را یدک می کشند، خود برای دست اندازی به بیت المال هیچ ابایی ندارند! آنهم که به نرخ روز آشنا هستید ! میلیاردها! نه هزاران میلیارد به تومان و نه به ریال !!!.......
6- همین شما! وقتی به شخصی که رئیس جمهور است، رأی نداده اید، هیچ اختیاری برای او قائل نیستید و با انواع و اقسام دلایل اجازه انتصابات را از او سلب می کنید ! امّا وقتی رئیس جمهور منتخب شخص شما بوده ، به او اجازه هر کاری را می دهید ! خلاف های کلان و آشکار او را نادیده می گیرید! عزل و نصب های او را توجیه می کنید، اتوبوس و قطار و هواپیمایی عوض کردن مدیران را حق او می دانید! هر خلاف مادی و معنوی او را به انواع و اقسام دلایل توجیه می کنید و ....
امّا من هم با شما موافقم ! جمهوری اسلامی در بعضی از جاها مشکل دارد! و باید اصلاحات کرد:
1- اگر شخصی در زمان انتخابات به مردم یک وعده داد، روشی (مکانیسمی) باید طراحی کرد که پس از انتخاب، او را بتوان به بدترین شکلی تنبیه کرد... امّا اکنون دروغ را نهادینه کرده اند و می گویند : «بررسی کنید ببینید مردم چه چیز می خواهند و چه شعاری مردم را به شما متمایل می کند و همان را برای خود شعار کنید و وقتی رأی آوردید ! اگر به تعهدات خود عمل نکنید، هیچ باکی نیست! از نظر آیایان مشکلی ندارد»
2- شخصی که در شغل مورد تصدی خود اجحاف نمی کند، دزد نیست ، کارآمد و توانمند است هیچ کس! به طور مطلق هیچ کس نباید بتواند او را عزل کند! خواه اصلاح طلب باشد، خواه کارگزار، خواه اصولگرا باشد یا فروع گرا، راست باشد یا چپ، بنز شخصی سوار شود یا پراید یا با خط یازده مسیر محل کار تا منزل را گز کند، ریش داشته باشد یا خویش، گیسو داشته باشد یا مادرزادی مو نداشته باشد، اهل دعای ندبه باشد یا دیسکو!......
3- برای عزل و نصب ها ملاک های قابل مشاهده و قابل ارائه تعریف گردد! هیچ فردی بدون توجیه منطقی به سمت مدیریتی گمارده نشود، هیچ فردی بدون ارائه عملکرد قابل تحسین اجازه ارتقاء نداشته باشد، هیچ فردی بدون دلیل محاکمه و با وجود توانمندی و درستکاری عزل نگردد! و به طور کلی : «انتصاب، انفصال ، جابجایی و ارتقاء تابع یک قانون مدون و شفاف باشد.» و در نهایت حتّی کسی که دارای کمترین جایگاه اداری است، باید بداند که : اگر می خواهد بالاترین مرتبه و جایگاه در سازمان مطبوع را داشته باشد چه شرایطی را باید احراز نماید ......
4- در جامعه ما هرکس می تواند به دیگران هر تهمتی که می خواهد بزند! هیچ هزینه ای هم برایش ندارد! بنابراین یکی از روش های اصلاح طلبانه واقعی و نه شعاری صرف! تن دادن به قانون است؛ به طوریکه : ادعای هرکس که در هر پست و مقام (خواه فرد بیکار باشد یا شاغل، منخٍٍَب باشد یا انتخاب کنند ، نماینده باشد یا رئیس جمهور و ..... ) در صورتی که ادعای غیر واقعی داشت و ثابت شد که به دیگران تهمت زده ، نه تنها به اشد مجازات برسد بلکه برای همیشه از خدمات دولتی محروم گردد، طرح های اجرایی او مردود اعلام گردد، صلاحیتش برای ورود به مجالس قانونگزاری و نظارتی و ... رد گردد، برای ورود به دستگاه قضا چه به صورت وکیل، چه به عنوان قاضی که اصلاً عقلاً و شرعاً جایز نیست! و در نهایت هیچکس نباید بتواند به خود اجازه دهد به دیگران تهمت زده و سپس خیلی که تحت فشار قرار گرفت، در خفا عذر خواهی کند....
آیا منظور از اصلاحات اینهاست یا اینکه بشود با لفاظی همه منافع ملّی را فروخت و .....؟
آیا در مملکت ما امنیت شغلی، روانی، اجتماعی برای کسی که نخواهد دزدی کند، وجود دارد؟
همه ما در شعار دادن استاد هستیم! در نقد و انتقاد هم! در تخریب دیگران هم! امّا آیا در ساختن جامعه اسلامی و زمینه ساز ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف هم توانایی داریم؟
خوش بود گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود آنکه در او غِش باشد
صد البته برای بسیاری از ما محک تجربه به میان آمد! عملکرد ما هم ثابت شد! جایگاهمان هم تغییر یافت! امّا خوشا به حال کسی که عملکردش مورد قبول ذات باریتعالی قرار می گیرد و مهر تأیید می خورد.....
مؤید باشید.