سه شنبه 05 بهمن 1395 , 08:31
چیز‌هایی که از استاد بهبودی می‌دانم
در دومین برنامه اوج هنر، قرار است از هدایت الله بهبودی به پاس یک عمر فعالیت در حوزه ادبیات انقلاب و دفاع مقدس تقدیر شود. در این برنامه همچنین از مستند «هدایت الله» که به شرح زندگانی این نویسنده پرکار انقلاب و دفاع مقدس می پردازد، رونمایی خواهد شد.
گل علی بابایی که در اولین برنامه «اوج هنر» از وی به خاطر ثبت تاریخ دفاع مقدس تقدیر به عمل آمد، در یادداشتی از مجاهدت های بهبودی در حوزه ادبیات یاد کرده است.
متن این یادداشت را در زیر می خوانید:
***
بدون تردید آقای بهبودی و قل دیگرش آقای سرهنگی را باید در شمار پیشقراولان ادبیات انقلاب و دفاع مقدس به حساب آورد. چرا که از فردای خاموش شدن آتش دهانه‌های تفنگ‌ها و روزگاری که دم از جنگ‌نویسی زدن در این کشور به منزله‌ی دست زدن به بیهوده‌ترین کارها تلقی می‌شد، دل به دریا زدند و با همکاری عزیزانی به مانند: شاعر توانای دفاع مقدس شهید احمد زارعی؛ مسئوول وقت واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و استادد علیرضا کمری مرکزی را با نام «دفتر ادبیات و هنر مقاومت» در حاشیه‌ی شمال غربی حیاط حوزه هنری فعال کردند.
البته پیش از آن و در زمان حضور بهبودی و سرهنگی در صفحه جبهه و جنگ روزنامه جمهوری اسلامی، این دو بزرگوار علاوه بر مدیریت این صفحه، هر چند وقت یک بار مقالات عشقولانه‌ای در باب جنگ می‌نوشتند که با امضای مستعار صدرا ریحانه منتشر می‌شد. گویا صدرا فرزند یکی از این دو عزیز بود و ریحانه هم فرزند آن دیگری. جذابیت این مطالب به حدی بود که پس از هر بار انتشار آن‌ها در روزنامه جمهوری اسلامی، مراکز فرهنگی دولتی و خصوصی، دبیرستان‌ها، دانشگاه‌ها و حتی پادگان‌های سپاه و بسیج، بریده این مقالات را در تابلو اعلانات‌شان نصب می‌کردند و خیلی از علاقه‌مندان ادبیات جنگ مشتاقانه آن‌ها را مطالعه می‌کردند.
در حقیقت با راه‌اندازی دفتر ادبیات و هنر مقاومت، این دفتر مأمن و مأوایی شد برای مجموعه‌ای از رزمندگان جنگی‌نویس. الحق و الانصاف هم که آقای بهبودی و سرهنگی برای جلب و جذب بچه‌هایی مثل من که پایشان تازه به کانکس مینی دوکوهه باز شده بود، بزرگی کردند و راه و رسم «درست» نوشتن جنگی را که هشت سال مدام فقط آن را «درشت» می‌نوشتند یادمان دادند.
یاد شهید حاج حسین خرازی به خیر که در آخرین روزهای مانده به شهادتش در مصاحبه‌ای مطبوعاتی حرف دل بچه‌های جنگ را چه خوب به زبان آورد: «رسانه‌های ما؛ جنگ را درشت می‌نویسند، اما درست نمی‌نویسند!».
علی‌ای‌حال هنوز عمر نهال تازه غَرس شده‌ی دفتر ادبیات و هنر مقاومت به سه سال نرسیده بود که آقای بهبودی بر آن شد تا برای تبیین ریشه‌های دفاع مقدس، برود سر وقت علت‌العلل تحمیل آن جنگ هشت ساله به ملت ایران. یعنی پرداختن به انقلاب اسلامی؛ از قیام مردمی پانزدهم خرداد 1342 تا سرنگونی ژاندارم منطقه‌ای آمریکا در خاورمیانه در بیست و دوم بهمن 1357. ضمن این که من اعتقاد دارم شهدای برهه‌ی 42 تا 57 به مراتب مظلوم‌تر از شهدای دوران پس از پیروزی انقلاب هستند. هم‌چنان که سیلی خوردگان و به اسارت رفتگان آن مقطع 15 ساله نیز، به مراتب رنج کشیده‌تر از آزادگان ما در اردوگاه‌های جهنمی رژیم صدام معدوم بودند.
ثبت خاطرات و خطرات پیشگامان دریا دل نهضت اسلامی ملّت ایران به رهبری حضرت امام خمینی از 42 تا 57 و تدوین و نشر آن‌ها، اقدامی سترک بود که تنها بزرگانی از طراز هدایت‌الله بهبودی قادر به انجام آن بودند. کاری که این بزرگوار و معدود یاران او در «دفتر ادبیات انقلاب اسلامی» با ضبط و تدوین و نشر خاطرات شفاهی صدها تن از شیرزنان و بزرگ مردان پیشگام نهضت امام خمینی انجام می‌دادند، به راستی کاری است ارزنده و بی‌بدیل. باید اعتراف کرد همین خط شکنی بهبودی و یارانش، در حکم مهم‌ترین عامل بازدارنده برای قلم به دستان نامحرمی است، که افزون بر سه دهه کوشیدند تا برای انقلاب اسلامی اصیل مردم ایران، شناسنامه جعلی صادر کنند.
به راستی رهبر فرزانه‌ی انقلاب چه زیبا حق مطلب را ادا فرمود، آنجا که نوشت: «درود بر سرهنگی‌ها و بهبودی‌ها!».
گفتنی است در دومین برنامه اوج هنر، که از ساعت 15 روزسه شنبه 5دی در نخلستان اوج برگزار خواهد شد، از هدایت الله بهبودی تجلیل به عمل خواهد آمد.
